نقد و بررسی بازی The Sinking City
"به قلم متین نصیری"
این نقد براساس نسخه ارسالی سازندگان برای سایت پردیسگیم نوشته شده است.
استودیوی Frogwares که عموما با سری بازیهای Sherlock Holmes شناخته میشود، این بار تصمیم گرفت که با الهام گیری از آثار آقای "اچ. پی. لاوکرفت" ، نویسندهی مشهور آمریکایی قرن نوزده و بیستم میلادی، عنوان جدیدی به نام The Sinking City را خلق کند. این بازی، سه سال پس از انتشار آخرین اثر استودیوی Frogwares ، یعنی عنوان Sherlock Holmes: The Devil’s Daughter منتشر شده و برخلاف بازیهای قبلی این استودیو، در یک دنیای کاملا "جهان باز" (Open World) روایت میشود. حال پرسشی که وجود دارد این است که آیا سازندگان بازیهای شرلوک هلمز، در خلق یک اثر جدید آن هم در دنیایی اپن ورلد موفق بودهاند؟
به طور کلی، عنوان The Sinking City اثر جاه طلبانهای در میان عناوین کاراگاهی است؛ بلندپروازیای که آخرین بار نظیر آن را شاید در L.A. Noire دیده باشیم. ایدهی کنترل یک کاراگاه در شهری که به آن دسترسی کامل دارید و طراحی پروندههایی که شما را به نقاط مختلف شهر میکشانند، برروی کاغذ ایدهی خارق العاده ای است اما در اجرا نیازمند بودجه و نیروی توسعهی بسیار زیادی است؛ منابعی که از دسترس استودیوی کوچکی همچون Frogwares بدور هستند!
بازی The Sinking City شما را در نقش کاراگاهی به نام "چارلز ریید" (Charles Reed) قرار میدهد که توهمات و کابوسهای شبانه، وی را به شهر رمزآلود "اوکمونت" (Oakmont) کشاندهاند؛ شهری که اخیرا میزبان سیل وحشتناکی بوده و چندان خوشامدگوی تازهواردها نیست! در ادامه، شما با قوانین و سنتهای عجیب و غریب اهالی شهر آشنا میشوید، به خیابانها و کوچههای مختلف رفته و با پروندههای متفاوتی مواجه میشوید؛ آن هم درحالی که به دنبال پاسخ پرسش بزرگ و دلیل اصلی ورودتان به این شهر می گردید : منبع این دیوانگی و جنون چیست؟!
اوکمونت به دلیل بارش مکرر باران در حال فرو رفتن به زیر آب است و اینطور که به نظر میرسد این بارشها همچنان ادامه خواهند داشت. سیل اخیر، موجودات عجیب و غریب بسیار زیادی را وارد شهر کرده، به گونهای که بعضی از قسمتهای شهر با تراکم تعداد زیادی از این موجودات "آلوده" شده اند! اما هیولاهای عجیب تنها چیزهایی نیستند که سیل آن ها را با خود به شهر آورده، بلکه مشکل جدیتر جنونی است که به ذهن اهالی شهر نفوذ کرده است! از زمان بعد از سیل، دولتمردان نیروهای متعددی را جهت تحقیق برروی منبع این جنون اختصاص دادهاند اما متاسفانه هر کدام از آن ها به نحوی به مانع برخورد کرده اند. حال همه چیز به شما وابسته است؛ یک کاراگاه که اخیرا وارد شهر شده و میتواند با پرده برداری از اسرار شهر، کلیدی برای حل مشکلات باشد!
شما از همان ابتدا تحقیقات خود برای یافتن منبع این جنون و راه حل مناسب آغاز میکنید. داستان کلی جذاب است و نقاط اوج خوبی را برای بازیکنان آماده کرده اما روایت داستان به لطف پروندههای نامرتبط که صرفا برای طولانی کردن مراحل داستانی اصلی طراحی شدهاند، چندان قدرتمند نیست. در نتیجه، مدام شاهد به حاشیه رفتن خط داستانی هستیم به گونهای که به شخصه گاهی اوقات فراموش میکردم که اصلا چرا مشغول حل این پرونده هستم و نتیجهی آن چه کمکی به یافتن راه برطرف کردن مشکل این شهر لعنتی خواهد کرد!!
همانند سایر بازیهای لاوکرافتی، جنون نقش مهمی را در بازی ایفا میکند. در طی پروندههایی که به شما واگزار میشوند، افراد مختلفی را ملاقات میکنید که با این جنون دست و پنجه نرم میکنند و گاهی اوقات کنترل اختیار خود را از دست میدهند. اما در این میان، چارلز میتواند به صورت جالبی از ناهنجاری ذهن خود استفاده کند. او قادر است با استفاده از قدرت تصاویر ذهنی خود، صحنههایی از زمان گذشته را مشاهده کند. این ویژگی هم در پیشروی داستان و هم در گیمپلی و حل معماها، نقش بسیار مهمی را ایفا میکند.
در The Sinking City با کرکترهای متفاوتی آشنا میشوید که هر یک شخصیت پردازی منحصر به فرد خود را دارند. بسیاری از آنها حتی انسان هم نیستند، بلکه موجودات فانتزی و تخیلیای هستند که در سیل اتفاقات عجیب و غریبی که در شهر اوکمونت رخ داده، چندان هم غیر طبیعی به نظر نمیآیند! به عنوان مثال، چهرهی اعضای خاندان Throgmorton که یکی از سرانش را در تصویر بالا مشاهده میکنید، ترکیبی از میمون و انسان است!
مسئلهی دیگری که ارزش شخصیت پردازی عنوان The Sinking City را دوچندان کرده، صداگذاری کرکترها است. صدای هر یک از کرکترها و لحن صحبت کردنشان نه تنها با چهره و خصلتهای شخصیتی آنها، بلکه با فضاسازی و اتمسفر کلی شهر اوکمونت کاملا همخوانی دارند. این موضوع در عین سادگی، تاثیر به سزایی در جذب مخاطب به اتفاقات و رویدادهای بازی دارد.
دیالوگ نویسی بازی نیز نسبتا قوی کار شده و همانطور که از یک بازی کاراگاهی انتظار میرود، شما در حین بازجویی از مظنونها و یا پرسش از شاهدها، قادر به انتخاب دیالوگ هستید. خوشبختانه دیالوگهای انتخابی خشک و ساده نیستند، بلکه در نقاط مختلف بازی، بار احساسی متفاوتی دارند. گاهی اوقات چارلز جدی و کوبنده سخن میگوید، گاهی دیگر باید دیالوگهای طنز و خوش طبعانهای انتخاب کنید، و یا بعضی وقتها هم میتوانید مطابق با چرب زبانی سیاستمدارها و رشوهدهندگان پیش بروید و زیرکانه پیشنهاداتشان را قبول کنید!
شهر اوکمونت اتمسفر منحصر به فرد و مدهوش کنندهای دارد و فضاسازی بازی بسیار عالی کار شده اما زمانی که وارد جزئیات محیطها میشوید، با نتیجهی ناامید کنندهای مواجه خواهید شد. شهروندانی که بیهدف قدم میزنند، سکوتی که در تک تک خیابانها صوت آواز میخواند و شهری که با سرزمین مردگان تفاوت چندانی ندارد! شهر اوکمونت یک شهر کاملا مرده است اما نه بخاطر سیل و جنون پخش شده در شهر، بلکه به علت ناتوانی سازندگان در خلق یک شهر پویا و زنده!
متاسفانه افزایش وسعت باعث کاهش کیفیت شده است. عنوان The Sinking City چه از لحاظ گرافیک فنی و چه گرافیک هنری یک فاجعهی به تمام معنا است؛ کیفیت بافتها، نورپردازی و حتی Draw Distance به قدری بیکیفیت و ضعیف هستند که شاید در نگاه اول تصور کنید که این بازی مربوط به نسل گذشته است. حال اگر سعی کنید که The Sinking City را به عنوان یک اثر نسل هفتمی تجربه کرده و از آن لذت ببرید، باز هم باگهای بیشمار بازی که شهر اوکمونت را پر کردهاند، جلویتان را خواهند گرفت!
از طرفی دیگر، اصولا یک بازی با جهان باز، نیازمند مراحل و مدت زمان گیمپلی قابل توجیه نیز میباشد. بنابراین سازندگان دیگر نمیتوانستند همانند عناوین شرلوک، بازی را با 10 ساعت گیمپلی جمعبندی کنند، بلکه هدفشان را برروی 40 ساعت گیمپلی قرار میدهند! مجددا افزایش کمیت که بدون افزایش بودجه و نیروی انسانیِ استودیوی سازنده صورت گرفته باشد، باعث کاهش کیفیت میشود. در نتیجه The Sinking City مملوء از مراحل فرعی و فعالیتهای تکراری است که اگر به سراغشان بروید، واقعا حوصلهی تان را سر خواهند برد!
مراحل بازی به سه دسته تقسیم میشوند : پروندههای خط داستانی اصلی، پروندههای فرعی و قسمتهای آلودهی شهر. پروندههای اصلی هرچند که نسبت به عنوان Crimes and Punishments در سطح پایینتری قرار دارند، باز هم نسبتا خوب و قابل قبول هستند. پروندههای فرعی نیز برخلاف بسیاری از بازیهای امروزی، از کیفیت خوبی برخوردارند و ماجراهای جالبی را تعریف میکنند. و اما مناطق آلوده! درون دنیای بازی، قسمتهایی وجود دارند که از هیولاها پر شدهاند و شما باید تمامی آنها را بکشید تا منطقهی مورد نظر "پاک" شود. این مراحل صرفا برای افزایش بار اکشن و همچنین مقدار گیمپلی بازی طراحی شدهاند و تنوع و جذابیت چندانی ندارند.
در بازی The Sinking City علارغم وجود ماشینهای ساکن در خیابانها، خبری از رانندگی نیست، اما در عوض میتوانید قایق برانید! سیل اخیر بسیاری از مناطق بازی را مملوء از آب ساخته و در خیلی از مواقع، شما مجبور هستید برای رسیدن به یک نقطهی خاص، از قایقها استفاده کنید. سیستم راندن قایق نسبتا خوب است اما بازهم باگهایی وجود دارند که در صورت مواجه شدن با آنها، باید به آخرین فایل ذخیره (Save) خود مراجعه کنید!! اما مراقب باشید که هرگز بدون قایق وارد آب نشوید چون بعد از چند ثانیه، هیولاهای زیر آب به شکار شما خواهند آمد… ! در بازی دنیای زیر آب نیز به صورت محدود وجود دارد اما تنها در طول برخی از مراحل وارد آنها خواهید شد.
گیمپلی بازی The Sinking City به دو بخش عمده تقسیم میشود؛ حل پروندهها و مبارزه با هیولاها.
پروندهها، در کنار داستان کلی، از بزرگترین نقاط قوت بازی The Sinking City هستند که بیشترین انگیزه را برای ادامهی تجربهی بازی به شما میدهند. همانند بازیهای شرلوک هلمز، شما در هر پرونده شواهد و مدارک موجود در صحنه را جمع آوری میکنید، سپس سرنخهای بدست آمده را دنبال میکنید، از افراد مرتبط با پرونده بازجویی میکنید، چند مظنون پیدا میکنید و در نهایت با نتیجه گیریهایتان، یکی از مظنونین را متهم خواهید کرد. مسیر ثابت اما بسیار جذابی است، مخصوصا برای عشاق داستانهای کاراگاهی!
هر پرونده دارای چندین پایان متفاوتی است، چرا که شما در برداشتهایتان از شواهد و نتیجهگیری کاملا آزاد هستید. بنابراین سرنوشت شخصیتها و حتی زنده ماندن برخی از آنها هم به شما بستگی دارد. اعمال شما در پروندهها و تشخیص متهم، در ادامهی روند داستان تاثیر جزئیای خواهند داشت؛ به عنوان مثال ممکن است تعدادی از شخصیتها را در ادامهی بازی مجددا ملاقات کنید و تاثیر انتخابات خود را به وضوح ببینید اما نتیجهی این پروندهها، برروی پایان اصلی بازی هیچ تاثیری ندارند. سینکینگ سیتی دارای 3 پایان است که فارق از تمام تصمیمات شما در طول بازی، در 5 دقیقهی پایانی به هر کدام یک که بخواهید، میتوانید برسید.
یکی از معروفترین جملات سقراط، فیلسوف بزرگ یونان باستان، که قوانین را برتر و والاتر از انسانها میداند، عبارت است از: "باید به قانون احترام گذاشت حتی اگر درست و عادلانه نباشد." درحالی که در مقابل این دیدگاه، گاندی معروف میگوید: "قانون از آسمان نیامده است. ما انسانها قانون را وضع میکنیم تا راحتتر زندگی کنیم." حال جالب است بدانید که بازی The Sinking City شما را دقیقا بین انتخاب یکی از این دو دیدگاه قرار خواهد داد! در نتیجه گیریهای پروندهها شما آزاد هستید که یا کاملا مطابق با قانون عمل کرده و جنایتکار اصلی را متهم کنید و یا اینکه یک تصمیم هوشیارانه گرفته و بر اساس قضاوت خودتان عمل کنید. هرچند که شایان اشاره است که در این بازی تاثیرگذاری و درگیرکنندگی پروندهها و نتایج آنها، در مقایسه با عنوانی همچون Sherlock Holmes: Crimes and Punishments که از آثار قبلی استودیوی Frogwares است، در سطح پایینتری قرار دارد.
نکته قابل توجه دیگر این است که The Sinking City در حل پروندهها هیچ کمکی به شما نمیکند و شما باید مثل یک کاراگاه واقعی، خودتان شواهد و سرنخها را دنبال کنید! به عنوان مثال، برخلاف سایر بازیهای جهان آزاد، محل ماموریتهای شما برروی نقشه نمایش داده نمیشود، بلکه باید مدارک را خودتان مطالعه کنید و آدرس محل بعدیتان را بیابید. سپس به نقشه نگاه کرده و نام خیابانهای ثبت شده در آدرس را برروی نقشه بیابید و به آنجا بروید؛ درست مثل یه کاراگاه واقعی!
بازی The Sinking City بر خلاف آثار قبلی این استودیو دارای بخش اکشن نیز میباشد که لطیفترین لغتی که در وصف آن میتوان به کار برد، کلمهی "قابل تحمل" میباشد. گانپلی و سیستم مبارزات عنوان The Sinking City ابدا با استانداردهای روز سازگار نیست و واقعا نمیتوان از آن "لذت برد" اما قابل قبول است. به عبارتی دیگر، بخش مبارزات The Sinking City برخلاف گیمپلیهای کوتاهی که در Sherlock Holmes: The Devil’s Daughter مشاهده کردیم، اصلا اذیت کننده نیست و پس از مدتی میتوانید به آن عادت کرده و به راحتی بخشهای اکشن بازی را پشت سر بگذارید.
در بازی دو نوار مهم در کنار صفحه وجود دارند؛ نوار سلامت جسمانی که رنگ قرمزی دارد و نوار سلامت روان که آبی رنگ است. نوار سلامت کاملا مشابه سایر بازیهای ویدیویی است؛ شما طی مبارزه با هیولاها در صورتی که صدمه ببینید و زخمی شوید، از مقدار نوار سلامت شما کاسته خواهد شد که در ادامه میتوانید با استفاده از بستههای کمکهای اولیه آن را مجددا افزایش دهید. و اما میرسیم به نوار سلامت روان که یکی از جالبترین ویژگیهای بازی است! شما با تماشای صحنههای خونین و ترسناک، استفاده از قدرتهای ذهنی خود و یا قتل انسانهای بیگناه، مقدار قابل توجهی از سلامت روان خود را از دست میدهید. هرچقدر که سلامت روان شما کاهش یابد، با توهمات بیشتری مواجه میشوید، محیطها را تار و بی رنگ خواهید دید و در نهایت خواهید مرد! هر دو نوار اهمیت بسیار زیادی دارند و مقدار هر کدام از آنها که به صفر برسد، شما کشته خواهید شد. برای افزایش مقدار سلامت روان نیز میتوانید از آرام بخشها استفاده کنید!
عنوان The Sinking City تنوع خوبی در نحوهی مبارزه با هیولاها در اختیارتان قرار میدهد. از بیل که به عنوان سلاح سرد (Melee) در بازی به کار میرود گرفته تا اسلحههای گرم در کنار بمبها و تلهها! هرچن که مکانیکهای مبارزه و گانپلی بازی به صورت کلی خوب نیستند اما تنوع اسلحهها و افزوده شدن تدریجی آنها به بازی، بخش اکشن بازی را به صورت مداوم نو و تازه نگه میدارد. بازی برای گشت و کاوش در محیطها به شما پاداش میدهد. شما در طی حل پروندهها، میتوانید محیطها را جستوجو کنید و ابزار آلات مختلفی را بیابید. سپس به لطف سیستم کرفتینگ بازی، میتوانید این ابزار آلات را با یکدیگر ترکیب کرده و وسایل پرکاربردی مثل بسته کمکهای اولیه، آرام بخش، مهمات اسلحهها، و یا بمب و تله بسازید.
شما با حل پروندهها و کاوش در محیطهای شهر میتوانید XP بدست آورید. با بدست آوردن مقدار مشخصی XP امتیاز میگیرید و سپس با استفاده از این امتیازها میتوانید تواناییهای خود را افزایش دهید. سیستم ارتقا در بازی طراحی خوبی داشته و شما با کسب XP میتوانید میزان سلامت جسم و روان، قدرت ضربهی بیل و اسلحهها، و یا مقدار ابزار آلات و تیرهایی که میتوانید حمل کنید را افزایش دهید.
بازبینی تصویری
نمونهای از نتایج مختلف یک پرونده
صفحات بارگزاری نسبتا طولانی بازی…
یکی از باگهای بازی؛ همانطور که مشاهده میکنید، شخصیت بازی در این قسمت گیر کرده و بازیکن مجبور است به آخرین فایل ذخیره (Save) خود مراجعه کند!
نمونههایی از تکسچرهای بیکیفیت
بزن بریم بولینگ (پسر عمو!). این دیالوگ را به یاد دارید؟
خودتان را برای ملاقات با چهرههای عجیب و غریب و گاها ترسناک آماده کنید…
در بازی لباسهای مختلفی وجود دارند
باجههای تلفن که حکم Fast Travel را دارند
در صورتی که بازی Draw Distance و گرافیک بهتری داشت، شاهد مناظر بسیار زیبایی میبودیم.
در طراحی داخل ساختمانها هیچ منطقی وجود ندارد! به عنوان مثال، این تصویر مربوط به یک انبار ماهی است درحالی که در آن شاهد میزها، کمدها و قفسههای مختلف هستیم!
نهایت پویایی شهر اوکمونت به چنین صحنههای بدون دیالوگی ختم میشود
جمله جالبی از فردریک نیچه!
نکات مثبت
داستان لاوکرافتی جالب و اتمسفر گیرا
شخصیت پردازی خوب و صداگذاری متناسب
پروندههای درگیرکننده
القای موفقیت آمیز حس کاراگاهی
نکات منفی
گرافیک فنی و هنری ضعیف
مکانیکهای غیر استاندارد و قدیمی
شهر پوچ و خالی
باگهای متعدد
سخن آخر : عنوان The Sinking City اثر جاهطلبانهای است که از توان تیم کوچک استودیوی Frogwares خارج بوده و نتیجهی نهایی یک محصول متوسط میباشد که از بسیاری از استانداردهای صنعت بازی روز در سطح پایینتری قرار دارد. این مسئله با وجود باگهای متعدد تشدید میشود آن هم درحالی که قیمت بازی برابر با 60 دلار است و در سطح عناوین پرهزینهی AAA قرار میگیرد. با این حال، به لطف داستان لاوکرافتی، شخصیت پردازیهای خوب و پروندههای درگیر کننده، تجربهی یک بارهی این بازی خالی از لطف نیست.
Verdict
The Sinking City is an ambitious game with a great story which was bigger than what the small team at Frogwares could deliver. The final result is a moderate game with many mechanics that are lower that today’s standards. On the other hand, the numerous bugs throughout the Oakmont city and the full-priced tag don’t help this game at all. Nevertheless, the Lovecraft-inspired story, great characters and engaging in-game cases make this game a worth-trying experience.
Final Score: 7 Out Of 10