نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا، استدلالهای آورده شده درباره اینکه بازیهای ویدیویی خشن علت تیراندازیهای اخیر ایالات متحده هستند را نادرست دانست و به کشورهایی اشاره کرد که همین بازیها در آنجا هم منتشر میشوند و اما میزان مرگ افراد بخاطر تیراندازی بسیار کم است.
دموکراتهای مجلس اخیرا تصمیم گرفتهاند دلارهای فدرال را صرف تحقیقات علمی درباره "رابطه میان فرهنگ عامه و خشونت سلاحها" کنند. به گزارش پردیس گیم، کریس والاس در Fox News Sunday، از پلوسی بابت این برنامه انتقاد کرد و گفت باید به جای این کارها سراغ افراد هالیوودی بروند:
"شما تحقیقات علمی درباره ارتباط میان فرهنگ عامه و خشونت با اسلحه را به عنوان بخشی از برنامههای خود قرار دادید. با تمام احترام، ما به یک مطلب علمی دیگر نیاز نداریم. ما این فیلمها و سریالهای تلویزیونی و بازیهایی که مردم مغز دیگران را در آنها روی زمین میپاشند میبینیم اما چرا سراغ دوستان خود در هالیوود نمیروید؟ چرا به آنها ننگ نمیفرستید و بگویید تمامش کنید؟"
پلوسی پاسخ داد دموکراتها شواهد علمی را نیاز داشتند تا بهترین قانون ممکن را بنویسند و گفت فرضیه والاس درباره خشونت در این رسانهها میتواند غلط باشد:
"من میفهمم که چه میگویید. من یک مادر و مادربزرگ هستم اما شواهد میگویند که مثلا در کشوری مثل ژاپن، خشنترین بازیهای ویدیویی تولید میشوند ولی کمترین میزان مرگ را بابت شلیک اسلحه دارند. نمیدانم علت آن چیست مگر آنکه قوانین خوبی برای سلاحها داشته باشند."
با نگاه به سایر بازارهای بزرگ بازیهای ویدیویی در جهان، میفهمیم که عملا هیچ وابستگی آماری میان بازیهای ویدیویی و کشتار با سلاحها وجود ندارد. اخیرا مکس فیشر از واشنگتن پست، برخی از این دادهها را بررسی کرده و فهمیده "کشورهایی که بازیهای ویدیویی در آنجا محبوب هستند، امنترین مناطق دنیا هم محسوب میشوند (احتمالا بخاطر اینکه این کشورها پایدار و توسعه یافته هستند، نه بخاطر اینکه بازیهای ویدیویی انجام میدهند)."
دادگاه عالی در سال 2011 یکی از قوانین کالیفرنیا را که مربوط به ممنوعیت فروش بازیهای ویدیویی به افراد خردسال بود را رد کرد. آنتونین اسکالیا نوشته بود این قانون "بیسابقه و اشتباه" محسوب میشد و میگفت حتی داستانهای کودکانه هم شامل مقداری خونریزی میشوند.
البته اینکه دولتمردان خشونتهای کشور خود را تقصیر رسانههایی مانند بازیهای ویدیویی و فیلمها میاندازد، چیز جدید و بیسابقهای نیست. برای مثال، کنگره در سال 1950 در حال بررسی این موضوع بود که آیا علت تخلفات نوجوانان در آن زمان بخاطر کمیکهای جنایی و ترسناک بوده یا خیر.