نقد و بررسی بازی Tiny Metal: Full Metal Rumble
"به قلم شهاب زارعی"
این نقد براساس نسخه ارسالی سازندگان برای سایت پردیس‌گیم نوشته شده است.
سری بازی‌های Advance Wars عناوین تحت انحصار نینتندو هستند که توانستند علاقه‌مندان بسیاری در داخل و خارج از ژاپن جلب کنند و دورانی طلایی برای بازی‌های تاکتیک نوبتی به ارمغان بیاورند. پیش از این، بسیاری در صنعت گیم بر این باور بودند که سبک‌های نوبتی قادر نیستند توجه مخاطبان غربی را جلب کنند ولی موفقیت این سری راه را برای ورود عناوین تاکتیک نوبتی بسیاری را به بازارهای جهانی باز کرد. بازی‌های شناخته شده‌ای مانند XCOM و Fire Emblem از جمله عناوینی هستند که به لطف این سری به موفقیت‌های بسیاری دست یافتند.
با این حال سال‌ها از انتشار آخرین عنوان این سری گذشته و به نظر می‌رسد شرکت نینتندو علاقه‌ای به ساخت عنوان جدیدی از این سری ندارد. به همین دلیل، بازیسازان متعددی از این فرصت استفاده کرده‌اند تا با برداشت‌های شخصی خود از فرمول Advance Wars، سبک منحصربه‌فردش را احیا کنند. بازی Tiny Metal: Full Metal Rumble ساخته شده توسط استودیوی ژاپنی Area 35، جدیدترین عنوان تاکتیک نوبتی است که قصد دارد جای خالی این سری را پر کند.
این بازی از بخش‌های کمپین، Skirmish و مولتی‌پلیر تشکیل شده است. در هر یک از این بخش‌ها شما کنترل یکی از فرماندهان بازی را در اختیار می‌گیرید و سربازان آن‌ها را برای کامل کردن مأموریت‌های مختلف رهبری می‌کنید. هدف این مأموریت‌ها اکثراً تسخیر پایگاه اصلی دشمن یا انهدام کامل نیروهای آن‌ّها است ولی اهداف دیگری مانند مقاومت در برابر حمله‌های دشمن برای چند نوبت و یا خسارت وارد کردن به نیروهای آن‌ها نیز وجود دارند. علاوه بر این، شما می‌توانید با انجام دادن چالش‌هایی که در هر مرحله وجود دارند امتیاز نهایی خود را افزایش دهید. البته پاداش‌هایی که از تکمیل این مراحل و چالش‌ها حاصل می‌شود تنها برای باز کردن اقلام کم ارزشی مانند موسیقی یا نقشه‌های جدید کاربرد دارد، به همین دلیل انگیزه‌ی زیادی برای کامل کردن این چالش‌ها وجود ندارد.
درحالی که عنوانی مانند Wargroove از گرافیک پیکسلی و ستینگ فانتزی برای احیای این سبک استفاده کرده، Tiny Metal ستینگ مدرن سری Advance Wars را حفظ کرده و در عوض از طراحی سه بعدی در Unreal Engine به منظور جذب بازیکنان کنونی بهره برده‌است.
در بخش کمپین، شما آزادانه و در قالب خودروهای نظامی مختلف روی نقشه‌ی سه بعدی دنیای بازی حرکت می‌کنید. اگر به اکتشاف علاقه داشته باشید می‌توانید نقاط براق پراکنده شده روی این نقشه را پیدا کنید و پول بیشتری بدست آورید. در غیر این صورت قادر هستید مراحل داستانی مورد نظر خود را با ایستادن روی آیکون‌های مرتبط و یا با انتخاب آن‌ّها از یک لیست، شروع کنید. متأسفانه با وجود اینکه نقشه‌ی سه بعدی و زیبای این بازی پتانسیل مکانیک‌های سرگرم کننده‌تری را دارد، کاربری آن به همین موارد محدود است. داستان این بازی دنباله‌ی نسخه‌ی پیشین آن است، اما خلاصه‌ای از اتفاقات گذشته در اختیار بازیکنان تازه وارد قرار نمی‌گیرد و شخصیت‌های اصلی آن معرفی نمی‌شوند. نویسندگی این داستان نیز دیالوگ‌ّهای ضعیف و روند کلی گسسته‌ای دارد، بطوری که تشخیص مسیر داستان اصلی از روایت‌های فرعی دشوار است و نقش بسیاری از مراحل در پیشروی داستان به خوبی آشکار نیست. این مسئله باعث می‌شود مراحل اصلی تفاوت اندکی با بخش Skirmish داشته باشند و تکراری‌تر به نظر بیایند.
عامل دیگری که به تکراری بودن مراحل کمک می‌کند یکسان بودن تمام گروه‌ها است. تنها عواملی که این گروه‌ها را از یکدیگر مجزا می‌کنند رنگ متفاوت نیروها و تخصص جزیی فرماندهان آن‌ها است. هر کدام از این فرمانده‌ها به تعدادی توانایی همیشه فعال دسترسی دارند که برتری‌های خاصی در اختیارشان قرار می‌دهند و همچنین با شکست دادن نیروهای دشمن قادر هستند از «سوپر پاور» و یا «الترا پاور» خاص خود استفاده کنند. برای مثال، توانایی همیشه فعال Wolfram رهبر گروه مزدور White Fangs باعث می‌شود پیاده نظام تحت فرمانش دید بیشتری داشته باشند و یک خانه بیشتر حرکت کنند، درحالی سوپر پاور و الترا پاور او قدرت حمله و تسخیر آن‌ها را به مقدار چشمگیری افزایش می‌دهد. پیش از شروع هر مرحله شما قادر هستید فرمانده‌ای را که توانایی‌هایی مطابق سبک بازی شما دارد، انتخاب کنید و اکثر مراحل بازی را بدون امتحان کردن دیگر فرمانده‌ها به اتمام برسانید. عواملی مانند ضعف نویسندگی این شخصیت‌ها و نبود تفاوت قابل توجه میان آن‌ها باعث می‌شوند که بازیکنان دلیلی برای امتحان کردن دیگر فرمانده‌ها نداشته باشند و همین امر یکنواختی بازی را افزایش می‌دهد.
بازی از مشکلات تکنیکی زیادی نیز رنج می‌برد که برخی از آن‌ها آنقدر اساسی هستند که تعجب آور است سازندگانش بدون رفع آن‌ها تصمیم به انتشار این بازی گرفته‌اند. پس از شروع اولین مرحله فوراً آشکار می‌شود که پورت این بازی اصلاً خوب کار نشده، چراکه به منظور استفاده‌ی آسان‌تر توسط دسته‌های بازی، همواره نشانگر سعی دارد جایگاه خود را در مرکز صفحه حفظ کند. این مسئله باعث می‌شود که با کوچکترین حرکت ماوس کل صفحه جابجا شده و بازی کردن تقریباً ناممکن شود. بدتر اینکه حتی با اتصال دسته‌ی بازی نیز مشکلات کنترل حل نمی‌شوند. تمامی آیکون‌های راهنمای بازی با وجود اتصال دسته همچنان کلیدهای کیبرد را نمایش می‌دهند و کنترل دوربین بازی نیز همیشه در حالت معکوس است. برخی از این مشکلات می‌توانست با تغییر تنظیمات کنترل حل شوند ولی متأسفانه چنین گزینه‌ای در بخش تنظیمات بازی وجود ندارد.
استفاده از رابط کاربری نیز بخصوص برای کاربران رایانه‌های شخصی کار آسانی نیست و حتی گاهی گیج کننده است. برای مثال، منوی اصلی از ترکیبی از کلمات بزرگ و کوچک تشکیل شده که به یکدیگر نزدیک هستند و در صورت کوچکترین تماس با نشانگر ماوس انتخاب می‌شوند. علاوه بر این، دنبال کردن حرف‌های گفته شده هنگام کات سین‌ها نیز دشوار و گیج کننده است، چراکه دیالوگ‌های شخصیت‌های سمت راست صفحه از راست به چپ نوشته می‌شوند. چنین مشکلاتی در گیم‌پلی بازی نیز وجود دارند. برای مثال، دکمه‌ای که انیمیشن‌های حمله را سریع‌تر می‌کند در حالت عادی منوی بازی را بالا می‌آورد، در نتیجه اکثر اوقات به جای سرعت بخشیدن به نوبت حریف به اشتباه منوی بازی را باز خواهید کرد.
با وجود تمامی این مشکلات، گیم‌پلی این بازی سرگرم کننده است و عمق تاکتیکی خوبی دارد. Tiny Metal نه تنها از بسیاری از مکانیک‌های جا افتاده‌ی Advance Wars بهره می‌برد، بلکه ایده‌های تازه‌ای نیز ارائه می‌دهد. ترکیب این ایده‌های جدید و قدیمی، به خوبی در مکانیک مهم «تسخیر» این بازی دیده می‌شود. برای تسخیر ساختمان‌ها شما باید پیاده نظام خود را وارد یک ساختمان کنید و مطابق با میزان سلامتی سربازانتان، برای چند نوبت امتیاز لازم برای تسخیر ساختمان مورد نظرتان را تعمین کنید. اساس این مکانیک تسخیر ساختمان شبیه Advance Wars است اما برخلاف این عنوان، سرعت تسخیر به تعداد سربازان موجود در یک واحد بستگی دارد نه سلامتی آن. به این ترتیب پیاده نظامان تفنگدار با ۱۰ سرباز بسیار سریع‌تر از تک تیراندازانی که تنها ۲ سرباز در واحد خود دارند قادر هستند ساختمان‌های مختلف را تسخیر کنند.
با توجه به اینکه اعزام به موقع نیروهای کمکی به خط مقدم از اهمیت بسیاری برخوردار است، تسخیر سربازسازی‌هایی که به درگیری نزدیک‌تر هستند برای پیروزی الزامی است. این مسئله باعث می‌شود که نتیجه‌ی بسیاری از مأموریت‌ّها به تسخیر یک ساختمان استراتژیک مانند کارخانه یا فرودگاه بستگی داشته باشد. در چنین شرایطی دو مکانیک حمله‌ی منحصربه‌فرد این بازی، یعنی تمرکز آتش و یورش می‌درخشند. تمرکز آتش به شما اجازه می‌دهد یکی از نیروهای دشمن را محاصره کرده و همزمان با چند واحد به او حمله کنید. در صورتی که نیروهای دشمن از چنین حمله‌هایی جان سالم به در ببرند، ضد حمله‌ی آن‌ها تنها به آخرین سربازی که در حمله شرکت کرده محدود می‌شود و در نتیجه آسیب کمتری به نیروهای شما وارد می‌شود. مکانیک یورش نیز به شما اجازه می‌دهد به قیمت واگذار کردن اولین حمله به دشمنان، آن‌ها را یک خانه حرکت دهید و در موقعیت پیشین آن‌ها مستقر شوید. با استفاده‌ی هوشمندانه از این دو مکانیک می‌توان نیروهای دشمن را از ساختمان‌های کلیدی دور کرد و یا با وارد کردن صدمه‌ی جدی به آن‌ها قدرت تسخیرشان را به مقدار چشمگیری کاهش داد.
عامل دیگری که به عمق تاکتیکی این بازی اضافه می‌کند محدودیت مهمات و اهدای درجه برای نیروهای مختلف است. محدودیت مهمات شما را وادار می‌کند تا از واحدهای قدرمتمندتر استفاده‌ی تاکتیکی‌تری بکنید و همیشه ساختمان تسخیر شده یا خودروهای مخصوص برای تجدید قوا در دسترس داشته باشید. علاوه بر این، نیروهای شما با حمله به دشمنان و کسب درجه‌های بالاتر کارایی بیشتری در نبرد پیدا می‌کنند. این مسئله شما را وادار می‌کند تا برای زنده ماندن چنین نیروهایی تلاش کنید و در عین حال سعی کنید نیروهای درجه بالای دشمن را هرچه سریع‌تر از میان بردارید. درجه‌ی واحدها در نیروهای «قهرمان» از اهمیت بالاتری برخوردار هستند. این قهرمان‌ها که تنها پس تسخیر ساختمان‌های خاص و به مقدار محدود قابل استفاده هستند، همچنان درجه‌ی خود را پس از اتمام هر مرحله حفظ می‌کنند و قادرند در هر کجای نقشه اعزام شوند. متأسفانه این قهرمان‌ها از نظر ظاهر تفاوتی با نیروهای عادی ندارند و اگر به اسم آن‌ها توجه نکنید ممکن است آن‌ها را مانند دیگر سربازانتان راهی مرگشان کنید. لازم به ذکر است که دشمنان شما نیز به تمام این تاکتیک‌ّها دسترسی دارند حتی اگر گاهی اوقات هوش مصنوعی آن‌ها از تمرکز آتش یا قوی‌ترین نیروی خود برای نابودی ضعیف‌ترین سرباز شما استفاده می‌کنند.
بازبینی تصویری:
هر مرحله تعدادی چالش در اختیار شما قرار می‌دهد.
با حمله هزمان به نیروهای دشمن، توان هجومی خود را افزایش دهید.
فرمانده‌ها تفاوت ظاهری واضحی با نیروهای عادی ندارند.
نبردها در قالب انیمیشن‌های کوتاه به تصویر کشیده می‌شوند.
با شکست دادن نیروهای دشمن قادر هستید از قدرت فرمانده‌ی خود استفاده کنید.
با پاداش‌های به دست آمده از تکمیل مراحل می‌توانید اقلامی مانند نقشه‌های جدید خریداری کنید.
نیروهای «قهرمان» درجه‌ی خود را حتی پس از پایان مراحل حفظ می‌کنند.
شما قادر هستید مرحله‌ی دلخواه خود را از روی نقشه‌ی سه بعدی دنیای بازی انتخاب کنید.
پیش از هر مأموریت می‌توانید فرمانده‌ی دلخواه خود را انتخاب کنید.
واحدهای ۱۰ نفری Riflemanها قادرند ساختمان‌های عادی را در دو نوبت تسخیر کنند.
نکات مثبت:
عمق تاکتیکی خوب
تنوع خوب نیروها
نکات منفی:
کنترل ضعیف در اثر پورت بی‌کیفیت
رابط کاربری سردرگم کننده
یکنواختی
سخن آخر: بازی Tiny Metal: Full Metal Rumble مشکلات متعددی دارد. کنترل و رابط کاربری بد، حرکت در منوها را خسته کننده و دشوار کرده‌اند و خبر از پورت بی‌کیفیت این بازی می‌دهند. علاوه بر این، روایت گسسته‌ی داستان بازی فهم اساس آن را مشکل کرده است، درحالی که نویسندگی آن ضعیف موجب شده شخصیت‌های اصلی بیادماندنی نباشند. چنین مشکلاتی به همراه تفاوت اندک میان گروه‌ها و شخصیت‌ها باعث شده‌اند مراحل مختلف تکراری به نظر برسند و کسل کننده شوند. اما در آن سوی تمام این ایرادها گیم‌پلی تاکتیکی منسجمی وجود دارد که تجربه‌ی سرگرم کننده‌ای برای علاقه‌مندان Advance Wars و سبک تاکتیک نوبتی فراهم می‌کند.
Verdict
Tiny Metal: Full Metal Rumble has many flaws. Shoddy controls and a badly designed UI have made a chore of navigating menus, and are a testament to the inferiority of the game’s PC port. Furthermore, the fragmented narrative has made it difficult to understand the premise of the game, while poor writing has made its main characters quite forgettable. Such problems, along with little difference between various factions and characters, have caused the levels to feel the same, and become monotonous after a while. Despite these flaws, however, this game has a solid tactical gameplay that will provide an enjoyable experience for fans of Advance Wars and other turned based tactics games
Final Score: 7 Out Of 10