برای ثبت سفارش بررسی سرقت ادبی با استفاده از لینک زیر به پنل مدیتورها منتقل شوید
در مجلات معتبر علمی، مقالههای دریافت شده ابتدا از لحاظ سرقت ادبی بررسی شده و در صورت تشخیص سرقت ادبی حتی به مقدار کم، مقاله مورد نظر ریجکت خواهد شد و حتی از جنبه علمی نیز مورد بررسی قرار نخواهد گرفت. اما مشکل اینجاست که هنگام نگارش مقاله، نویسنده ابزاری برای بررسی سرقت علمی در اختیار ندارد. این سرویسها در اختیار سازمانهای علمی و مختص مجلات معتبر هستند و استفاده از آنها برای اشخاص محدود و بسیار گران است. در حال حاضر، برای اشخاص، هزینه بررسی سرقت علمی یک فایل در سایت آیثنتیکیت ۱۰۰ دلار است.
سرقت ادبی یا سرقت علمی چیست؟
پلاجریزم (Plagiarism) و به عبارت دیگر سرقت ادبی، سرقت علمی یا دستبرد علمی، در حقیقت استفاده از ایدهها، نظرات و دستاوردهای دیگران به اسم خود میباشد. سرقت علمی انواع مختلفی دارد از جمله کپی پیست کردن مستقیم بدون ذکر منبع و یا کپی برداری از متنی دیگر بدون بازنویسی و پارافریز آن اما با ذکر منبع. حتی کپی کردن بدون بازنویسی از مقالههای قبلی خود نویسنده نیز نوعی سرقت ادبی از خود محسوب میشود. نرم افزار بررسی سرقت ادبی بهراحتی موارد تشابه متنی را مشخص میکند و نویسنده مقاله میتواند نسبت به بازنویسی و اصلاح آن اقدام کند.
مواردی که ممکن است به عنوان سرقت ادبی تشخیص داده شود
موارد مختلفی در نرم افزار بعنوان سرقت ادبی شناخته میشود. از جمله کپی کردن کامل از یک متن. کپی کردن بخشی از متن با ذکر منبع. کپی کردن بخشی از متن بدون ذکر منبع. کپی کردن بخشی از متن با ذکر منبع و بدون علامت نقل قول. ارائه ایده و نظر دیگران بهنام خود. استفاده از نظریات دیگران بدون ذکر منبع. ارائه اطلاعات نادرست در مورد نویسنده یا بخشی از متن.
با پیشرفت تکنولوژی و فراگیری اینترنت موارد سرقت علمی نیز بیشتر شده که باعث حساسیت و سختگیری مجلات علمی در این مورد شده و بسیاری از مقالات علمی بههمین علت رد یا ریجکت میشوند. داوران و سردبیران ژورنالهای بینالمللی علمی، ابتدا به بررسی سرقت ادبی مقالات پرداخته و در صورت تشخیص سرقت علمی حتی به مقدار اندک، روند بررسی مقاله متوقف شده و حتی به مرحله بررسی محتوای علمی نیز نخواهد رسید. سرقت ادبی ممکن است ناخواسته و غیر تعمدی رخ دهد. بنابراین موثرترین راهکار، بررسی سرقت علمی مقالات ISI و بررسی کپی بودن مقاله قبل از ارسال برای داوری توسط خود پژوهشگر است تا در صورت تشخیص سرقت علمی، موارد تشابه متنی بازنویسی و مرتفع گردند. تشخیص سرقت ادبی تنها از طریق نرم افزار های بررسی سرقت علمی ممکن است که بهترین و پرکاربردترین نرم افزار در این حوزه، نرم افزار آیثنتیکیت iThenticate میباشد.
iThenticate بررسی سرقت ادبی مقاله با نرم افزار
بهترین، معتبرترین و کارآمدترین نرم افزار تشخیص سرقت ادبی مقالات، نرم افزار آیثنتیکیت iThenticate است که در تمام مجلات معتبر و توسط اکثر ناشران بینالمللی مثل وایلی، ساینس دایرکت و اشپرینگر مورد استفاده قرار میگیرد. سایت تشخیص سرقت ادبی iThenticate به بیش از ۶۰٫۰۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰ صفحه وب و بیش از ۱۵۴٫۰۰۰٫۰۰۰ مقالات و کتب علمی از بیش از ۱/۳۰۰ ناشر عضو کراسرف Crossref دسترسی دارد و دقیق ترین گزارش تشابه متنی را ارئه میدهد. لازم به ذکر است که این نرم افزار تشخیص سرقت ادبی بر روی کامپیوتر نصب نمیشود و به صورت ساس یا نرم افزار رایانش ابری ارائه میشود. به این ترتیب که ابتدا از طریق مرورگر خود وارد سایت نرم افزار بررسی سرقت ادبی شده، با استفاده از یوزر و پسورد وارد محیط نرم افزار شده، فایل را آپلود کرده و بعد از چند دقیقه نتیجه بررسی را مشاهده خواهید کرد که بهصورت فایل پی دی اف قابل دانلود است. سیاست شرکت تِرنایتاین (شرکت مالک آیثنتیکیت)، ارائه این سرویس به ناشرین، سازمانهای علمی، مجلات و دانشگاه ها بهصورت فروش عمده بوده و خرید به شکل موردی و تکی بسیار گران است. در حال حاضر، هزینه بررسی سرقت ادبی در سایت آیثنتیکیت برای هر مقاله ۱۰۰ دلار است اما ما با داشتن اکانت سازمانی خارج از کشور، این سرویس را با قیمتی بسیار مناسب در اختیار پژوهشگران قرار دادهایم.
چرا باید مقاله خود را از نظر سرقت ادبی بررسی کنیم؟
جدا از پذیرش اصل پژوهش پاک و لزوم اصالت متن، هر کار پژوهشی برای دیده شدن و به ثمر رسیدن نیازمند به چاپ در قالب مقاله علمی یا کتاب است. چاپ هر مقاله علمی نیاز به تایید افراد و موسساتی دارد که معمولا آنها را با نام سردبیر، داور، ژورنال علمی و غیره میشناسیم. سردبیران و مسئولان مجلات معتبر علمی، مقالات دریافتی را در اولین قدم به دقت از لحاظ سرقت ادبی بررسی میکنند و در صورت تشخیص سرقت ادبی، مقاله ریجکت خواهد شد و حتی به مرحله بررسی محتوای علمی هم نمیرسد. بنابراین بهترین انتخاب، بررسی سرقت علمی توسط خود نویسنده مقاله است تا با بازنویسی قسمت هایی از متن که تشابه دارد از سرقت علمی پیشگیری شود. به این ترتیب هم از ریجکت شدن مقاله جلوگیری میشود، هم اعتبار پژوهشگر و دانشگاه مربوطه خدشهدار نمیشود و هم از پیامدها و مجازات آتی که ممکن است گریبانگیر نویسنده شود جلوگیری میشود.