تجربه‌ی ما از الکام گیمز 97
"به قلم پرهام آقاخانی"
در نمایشگاه الکامپ امسال، باری دیگر شاهد حضور الکام گیمز بودیم؛ بخشی که این بار با اسپانسری کافه بازار شکل گرفته بود و حدود 31 سازنده‌ی برتر کافه بازار با برترین عناوینشان در آن حضور یافته بودند تا آنها را به قشر بیشتری از مردم، معرفی کنند. متاسفانه به خاطر وجود برخی مشکلات، امکان تهیه‌ی یک گزارش از این رویداد، توسط ما فراهم نبود. به همین خاطر، تصمیم گرفتیم تا تجربیاتمان از این رویداد را با کمی تاخیر و بعد از سنجش تمام عناوین معرفی شده در طول آن، به صورت خلاصه شده در اختیار شما قرار دهیم.
به طور کلی، بخش الکام گیمز امسال بسیار امیدوار کننده ظاهر شده بود؛ زیرا به خوبی می‌شد تا سازندگانی را پیدا کرد که علیرغم تمام محدودیت‌ها، به ساخت عناوینی باکیفیت پرداخته بودند و این موضوع، حس امید بیشتری نسبت به ارتقای این صنعت در کشورمان را ایجاد می‌کرد. اما در همین حال و به ازای هر عنوان خوب و ارائه‌های بسیار جالب، یک سری مسائل ناامیدکننده نیز (نظیر ارئه‌های بی حس) به چشم می‌خورد که حسابی کار را خراب می‌کرد. نکته‌ی عجیب‌تر نیز اینجا بود که تمام محصولات و عناوین گیمینگ این رویداد، حتی در قسمت‌های اسپانسر نشده توسط کافه بازار، تمرکز کاملی بر روی پلتفرم‌های موبایل داشتند. این مسائل، بسیار نگران کننده جلوه می‌کنند؛ چون نشان می‌دهند که ما علیرغم تمام رویدادهای گیمینگی که داریم، هنوز هم بستر مناسبی برای تشویق و ترغیب سازندگان وطنی به ساخت عناوین کامپیوتر و کنسول به جای عناوین موبایل، و همچنین ساخت عناوین خلاقانه را نداریم و پس از هم صحبت شدن با برخی از سازندگان و شنیدن مشکلات پیش روی آنها در هنگام ساخت و عرضه‌ی محصولاتشان، این موضوع به شدت حسی ناامیدکننده را انتقال می داد.
با این حال، خوشبختانه در طول بازدید از این رویداد و با این که تمرکز اصلی بر روی عناوین موبایل بود، موفق شدیم تا اطلاعاتی در مورد یک سری از بازی های کامپیوتری/کنسولی ایرانی نیز بدست آوریم؛ اطلاعاتی که بنابر دلایلی مثل احتمال کنسل شدنشان، از بازگو کردن اکثر آنها معذور هستیم. ولی کاملا در مورد یکی از آنها می توانیم صحبت کنیم؛ عنوانی که توسط سازندگان بازی تحسین شده "مبارزه در خلیج عدن" یعنی رسانه پرداز آمیتیس در حال توسعه است. رسانه پرداز آمیتیس در الکام گیمز با دو بازی شوتر اول شخص و مخصوص پلتفرم موبایل، حضور یافته بود که در کمال تعجب، یکی از آن ها نسخه دوم عنوان مبارزه در خلیج عدن بود. همین مورد باعث شد تا ما لحظاتی را به صحبت با آقای علیرضا شیبانی، مدیر داخلی رسانه پرداز آمیتیس بگذرانیم و علت این موضوع را جویا شویم.
بر طبق اطلاعاتی که بدست آوردیم، نسخه دوم بازی مبارزه در خلیج عدن قرار است همان محتویات نسخه مدار صفر درجه را به کاربران پلتفرم موبایل ارائه دهد. ولی سوالی که در این میان پیش آمد، این بود که چرا با وجود حمایت‌ها و موفقیت‌هایی که نسخه پیشین بدست آورده بود، سازندگان به ساخت نسخه کامپیوتری اقدام نکرده‌اند؟ بر طبق گفته‌های آقای شیبانی، مقدمات ساخت نسخه‌ی دوم این بازی مدتی پس از عرضه نسخه‌ی اول شروع شده بود، ولی با وجود تمام تعریف‌ها و اخبار مبتنی بر موفقیت نسخه اول، این بازی اصلا فروش خوبی نداشته است. به همین دلیل، سازندگان مجبور شدند تا نسخه دوم را برای پلتفرم موبایل آماده کنند؛ عملی که از نظر این نگارنده، به هیچ عنوان غیرمنطقی نیست و در شرایط فعلی بازی سازی و گیمینگ در کشورمان که تقریبا حمایتی وجود ندارد و بازیکنانمان هم علاقه مفرطی به کوبیدن تمام عناوین داخلی دارند، بهترین گزینه‌ی ممکن بوده است.
ولی عوامل این استودیو همچنان از ساخت عناوین ویژه پلتفرم کامپیوتر ناامید نشده‌اند و برای مدتی طولانی، در کنار عناوین موبایلشان مشغول به کار بر روی عنوانی جدید بوده‌اند؛ عنوانی با نام سربازان ابدی که ممکن است نام آن را شنیده باشید. داستان این بازی قرار است تا در مورد یکی از رزمندگان دوران جنگ تحمیلی باشد که از عارضه موج گرفتگی (بروز اختلالات اعصاب و روان بر اثر قرار گرفتن در موج انفجار) رنج می برد. این عارضه باعث می‌شود تا افراد بر اثر حتی کوچکترین اتفاقات، به ناگهان شاهد هجوم آوردن خاطرات آن روزها و شرایط جنگ به ذهنشان باشند. از این رو، تمام وقایع موجود در این بازی قرار است تا به صورت فلش بک‌های متعدد به بازیکنان ارائه شود که نه تنها روش نوینی نسبت به حالت داستان گویی کلاسیک تمام عناوین داخلی محسوب می‌شود، بلکه در صورت استفاده درست از آن، می تواند باعث خلق لحظات تاثیرگذاری در بازی بشود.
ما همچنین موفق شدیم تا به تریلری از گیم پلی این بازی نیز دسترسی پیدا کنیم که پیشرفت های آن را تا چند ماه گذشته نشان می داد و اگر بخواهیم آن را ملاک قرار داده و از برخی ضعف های موجود در آن (همانند انیمیشن‌ها) به خاطر قدیمی بودن تریلر، چشم پوشی کنیم، باید گفت که گویا قرار است با بهترین عنوان اول شخص ایرانی سر و کار داشته باشیم. سربازان ابدی با استفاده از آخرین نسخه موتور یونیتی توسعه یافته و به همین خاطر، سازندگان موفق شده‌اند که از افکت‌ها و ویژگی‌های گرافیکی پیشرفته‌تری در ساخت عنوان خود بهره بگیرند. مکانیک‌های تیراندازی و مبارزه بازی نیز خوب به نظر می‌رسند و نه تنها ویژگی‌های جالبی همانند سر خوردن روی زمین در حال شلیک به بازی اضافه شده است، بلکه حتی می‌توان ریزکاری های جالبی همچون تکان خوردن انگشت‌های کارکتر اصلی در حین هدف گیری و شلیک، یا پاک کردن خون روی صفحه با حمله Melee را در آن مشاهده کرد. همچنین این عنوان قرار است تا اولین بازی ایرانی‌ای باشد که از مراحل غواصی زیر دریا به سبک عناوین جهانی بهره می‌برد و امید داریم که ارائه‌ی آن، مناسب باشد. اما نکته‌ی جالب در مورد این بازی، اینجاست که مراحل اصلی ساخت آن در حال حاضر به اتمام رسیده است (یا به اصطلاح، بازی گلد شده است) و هم اکنون در مراحل پولیش شدن و رفع ایرادات به سر می‌برد. با این حال، هنوز هیچ تاریخ انتشاری برای آن در نظر گرفته نشده است و حتی از نحوه‌ی انتشار آن بر روی پلتفرم PC نیز اطلاعاتی در دسترس نیست.
با تمام این اطلاعات، ممکن است این سوال برایتان پیش بیاید که چرا رسانه پرداز آمیتیس همچنان و حتی با وجود روی آوردن به پلتفرم موبایل، بر روی عناوین شوتر اول شخص تمرکز کرده است و اعضای آن به سراغ ژانرهای مختلف نرفته اند. دلیل این امر، در طول صحبت‌هایمان مشخص شد و دقیقا همان چیزی است که این نگارنده مدت‌ها به امید دیدن آن در یک استودیوی بازی سازی ایرانی بود. این تمرکز صرف بر روی یک ژانر، برای پیشرفت و کسب مهارت در ساخت عناوین مربوط به آن ژانر است. سازندگان می‌خواهند که با ساخت عناوین یک ژانر خاص، به تدریج پیشرفت کرده و مهارت لازم برای ساخت عناوین بزرگ‌تر را بدست آورند تا محصولی را به بازار ارائه دهند که ارزش ساخته شدن و انجام دادنش را داشته باشد و شبیه به یک عنوان Asset Flip یا کپی برداری شده به نظر نرسد. این طرز فکر، واقعا ارزشمند و شایسته‌ی تحسین است و باعث می‌شود که بیشتر از قبل بتوان به آینده‌ی عناوین ایرانی و کیفیت آنها امیدوار شد.
در نهایت، می‌خواهیم تا به معرفی سه عنوان برتر این نمایشگاه بپردازیم. تعداد محصولات معرفی شده در این رویداد، زیاد بود و طیف وسیعی از ژانرهای مختلفی همچون آموزشی و Casual را نیز در برمی‌گرفت. برای همین، ما مجبور شدیم تا به ارزیابی این بازی‌ها بپردازیم تا بتوانیم به انتخاب بهترین‌ها بپردازیم. دقت داشته باشید که معیارهای استفاده شده برای انتخاب این عناوین، درست همانند نقدهای این نگارنده از بازی‌های ایرانی، سخت گیرانه و مبتنی بر کیفیت کلی بازی، میزان جذابیت گیم پلی، میزان تبلیغات درون برنامه‌ای، وجود تعادل بین نحوه‌ی تهیه‌ی آیتم‌ها و همچنین کیفیت ارائه شدن آنها در طول نمایشگاه بوده است. همچنین ترتیب قرارگیری این عناوین منتخب، دلیل خاصی نداشته و نشان دهنده برتری یکی نسبت به دیگری نیست.
1- پسرخوانده
"پسرخوانده" واقعا عنوان غافلگیر کننده‌ای بود، چون صرف نظر از یک سری ایرادات جزئی‌اش (مثل برخی مشکلات احتمالی در بالانس کردن کارکترها)، به قدری کیفیت بالایی دارد که حتی شاید بتوان آن را با کمی ارتقا و اضافات، همانند امثال Final Fantasy Mobius و Metal Slug Defense، روانه‌ی پلتفرم کامپیوتر کرد. این بازی در سبک Turn-Based Strategy آنلاین قرار دارد و در طول آن، می‌بایست با ایجاد یک تیم سه نفره از شخصیت‌های موجود با توانایی‌های مختلف و ارتقا دادن آنها، با سایر بازیکنان وارد مبارزه شوید. بازی در نگاه اول بسیار ساده به نظر می‌رسد، ولی به محض انجامش است که متوجه می‌شوید عمق زیادی دارد؛ چون باید دقیقا بدانید که کارکترهایتان را در چه مکانی قرار دهید، چه کارکترهایی را با چه ترتیبی از بین ببرید تا ضرر زیادی متحمل نشوید و این که چه زمانی از توانایی‌های هر کارکتر استفاده کنید تا جلوی ضررها را بگیرید و حداکثر میزان ضربه را به نیروهای دشمن وارد کنید. از طرفی دیگر نیز، ارائه‌ی بازی واقعا خوب انجام شده و نه تنها استایل گرافیکی و طراحی‌های بازی واقعا خوب هستند، بلکه حتی صداگذاری کارکترها نیز بسیار خوب صورت پذیرفته و آن حس بی حال یک سری از بازی‌های ایرانی در آن مشاهده نمی‌شود.
2- شاهین
اگر خوب توجه کنید، متوجه می‌شوید که چند سبک خاص وجود دارد که چندان مورد توجه سازندگان داخلی قرار نگرفته‌اند. یکی از این سبک‌ها، نبرد هوایی است که شاهد عناوین زیادی در آن نبوده‌ایم؛ چه به صورت شبیه ساز و چه به صورت آرکید. بازی "شاهین" یکی از بازی‌های همین ژانر است که علیرغم قرار داشتن بر روی پلتفرم موبایل، از کیفیت بسیار خوبی برخوردار است؛ هرچند که به نظر می‌رسد یک سری از قسمت‌های بازی، هنوز مقداری جای کار دارند. در طول بازی می‌توانید کنترل بیش از 20 جنگنده‌ی مختلف (که اغلب با دقت بالایی از روی نمونه‌های واقعی طراحی شده‌اند) را به دست بگیرید و در ماموریت‌های داستانی، رقابتی و روزانه شرکت کنید تا هم رتبه خودتان را بالاتر ببرید و هم با جوایز دریافتی از آنها به خرید مهمات و جنگنده‌های جدید بپردازید. نکته جالب بازی هم اینجاست که برخلاف بسیاری از عناوین موجود، نه تنها شما را با تبلیغات بمباران نمی‌کند، بلکه میزان پول مورد نیاز برای خرید آیتم‌ها و همچنین مقدار جوایز روزانه‌ی آن هم به خوبی تعیین شده و مثل خیلی از بازی‌های دیگر، شما را برای در آوردن مقدار کمی پول، تحت فشار نمی‌گذارد.
3- دور
"دور" یک مورد خاص در بین تمام بازی‌های نمایشگاه به شمار می‌رود؛ چون نه تنها این بازی اصلا تک نفره نیست و به چندین بازیکن نیاز دارد، بلکه حتی نحوه‌ی ارائه شدنش در نمایشگاه از طریق انجام یک بازی بین بازدید کنندگان انجام می‌شد که بسیار به گیرایی آن کمک می‌کرد. اساس کار این بازی، چیزی مثل پانتومیم است؛ ولی با این تفاوت که حرف زدن، غیر مجاز نیست. بازیکنان به تیم‌های دونفره تقسیم می‌شوند و بعد از انتخاب یکی از دسته‌های لغت موجود در بازی، وارد بازی می‌شوند. سپس آنها می‌بایست در یک مدت محدود، با استفاده از راهنمایی‌های غیر مستقیم (مثلا "خونه رو خنک می‌کنه" برای اشاره به کولر) کاری کنند تا هم تیمی‌شان موفق به حدس زدن آن کلمه شود. البته با توجه به تجربه‌ی شخصی این نگارنده در نمایشگاه، باید در مورد یک سری از کلمات مثل "شیرینی نارنجکی"، فقط خدا به دادتان برسد تا بتوانید آن را به هم تیمی‌تان بفهمانید! خوشبختانه این عنوان امکانات جالبی را نیز برای بازی کردن در اختیارتان قرار می‌دهد و مثلا می‌توانید که لیست لغات خودتان را طراحی کنید یا این که از تمام مدت بازی، فیلم برداری کنید تا بعد از اتمامش، به نظاره و خندیدن به چهره‌ی هر بازیکن بپردازید.
حالا به انتهای این مطلب می‌رسیم و می‌خواهیم نظرات شما را هم بدانیم. آیا شما هم به بازدید از الکام گیمز 97 رفته بودید؟ عقیده شما در مورد نحوه برگزاری و کیفیت این رویداد، چیست؟ آیا با موارد اشاره شده در متن موافقید یا آنها را درست نمی‌دانید؟ منتظر نظرات شما هستیم.