Anthem شما را در یک سیاره ناشناخته، پر از تکنولوژی‌ها و موجودات عجیب در نقش یک شخصیت بی‌نام قرار می‌دهد که از قرار معلوم یک فریلنسر است. با پردیس گیم همراه باشید تا به نقد جدیدترین اثر استودیو پرآوازه بایوور بپردازیم.
نقد و بررسی بازی Anthem
"به قلم صدرا شریعتی"
لوتر – شوتر (Looter shooter) از ژانرهای جدید در صنعت بازی‌ها است. شاید ورود و محبوبیت این ژانر در دنیای بازی‌های ویدویی را بتوان مدیون سری Borderlands دانست. در سال‌های اخیر، بازی‌هایی چون Destiny، The Devision و Warframe سعی کرده‌اند تا تجربه‌های جدیدی در این ژانر عرضه کنند. حالا استدیوی خوشنام BioWare که با بازی‌هایی چون Mass Effect، Dragon Age و Star Wars: The Old Republic توانست طرفداران بسیاری را جذب کند، ماجراجویی تازه خود را در این سبک آغاز کرده است. Anthem ریسک جدید آن‌ها است.
Anthem شما را در یک سیاره ناشناخته، پر از تکنولوژی‌ها و موجودات عجیب در نقش یک شخصیت بی‌نام قرار می‌دهد که از قرار معلوم یک فریلنسر است. فریلنسرها قهرمانان این دنیا شناخته می‌شدند اما بعد از وقایعی که اوایل بازی اتفاق می‌افتد، مردم از آن‌ها ناامید می‌شوند و حالا این نوبت شما است تا اسم فریلنسرها را دوباره بر سر زبان بیندازید. برای طرفداران سبک RPG، شاید اولین سوال این باشد که Anthem تجربه‌ای مشابه بازی‌های پیشین BioWare ارائه می‌دهد یا خیر. بازی به شما اجازه ایجاد گفتگو بین شخصیت‌های زیادی را می‌دهد و حتی در بعضی از دیالوگ‌ها حق انتخاب بین دو پاسخ را دارید اما این گفتگوها تاثیری در داستان اصلی بازی ندارند. با این حال، شخصیت‌ها کسل‌کننده نیستند و با این که بیشتر شخصیت‌هایی که با آن‌ها گفتگو می‌کنید تاثیری در داستان و گیم‌پلی شما ندارند، اما تیپ شخصیتی هرکدام با دیگری متفاوت است. یک شخصیت مادری است که منتظر پسرش است که از جنگ برگردد و از غم انتظار، فکر می‌کند که پسرش هستید.
یک شخصیت در سر راهتان قرار می‌گیرد تا شایعه‌های مختلف درباره شخصیت‌های دیگر را به شما بگوید و این تصمیم را دارید که به این شایعه‌ها گوش دهید یا او را از کارش نهی کنید. شخصیت دیگر به دنبال افزایش کیفیت زندگی فورت تارسیس (مقر اصلی شما) است و این بر عهده شما است که او را تشویق یا مسخره کنید. اگر تشویق کنید ممکن است شاهد تغییراتی در ظاهر فورت باشید. جواب‌های شما به این شخصیت‌ها، نحوه برخوردشان با شما را تعیین می‌کند و ممکن است حتی دیگر با شما سخن نگویند. صحبت کردن با این شخصیت‌ها بعد از انجام هر ماموریت باعث شده تا کمی به بار داستانی بازی اضافه شود و بتوان با دنیای آن بیشتر ارتباط برقرار کرد.
اما با تجربه‌ی Mass Effect و Dragon Age، انتظار من از BioWare این بود که NPCها را بتواند دخیل در گیم‌پلی بازی کند تا نقش آن‌ها در داستانی که برایمان تهیه کرده‌اند بیشتر مشخص شود و روایت بهتری شکل بگیرد اما بازی به وجود بازیکنان واقعی در مراحل اکتفا می‌کند. حقیقت این است که روایت و داستان در این ژانر ناپخته است. برای مثال، Destiny داستانی مبهم دارد که ارتباط با آن سخت است. داستان Anthem و نوع روایت آن قوی‌تر از بازی ذکر شده است اما با این حال نوع پایان‌بندی و دخیل نکردن کافی NPCها در روایت و گیم‌پلی، باعث شده تا این بازی با وجود این که پتانسیل آن را دارد، نتواند داستانی حماسی و به یاد ماندنی خلق کند. اما کات‌سین‌ها، چهره‌پردازی و صداگذاری شخصیت‌ها به بهترین نحو کار شده، به صورتی که احساسات شخصیت‌ها به خوبی قابل درک است.
باید گفت بهترین بخش Anthem گیم‌پلی و گان‌پلی آن است. گیم‌پلی همان چیزی است که سازندگان قول آن را داده بودند و به بهترین شکل ممکن پیاده شده است. شما در ابتدای بازی یک Javeline (یا همان آیرون - من خودمان) را در اختیار دارید. با پیشروی در بازی و رسیدن به سطوح ۸، ۱۶ و ۲۶ می‌توانید سه جاوِلین دیگر بازی را باز کنید. کنترل این جاولین‌ها شگفت‌انگیز است. تصور نمی‌کنم سازندگان می‌توانستند سیستم کنترل بهتر و راحت‌تر از این را خلق کنند. در کنسول‌ها، با فشردن آنالوگ سمت چپ می‌توان پرواز کرد و با فشردن آنالوگ سمت راست روی هوا معلق ماند. این کنترل‌های ساده پرواز باعث شده تا به راحتی در موقعیت‌های مختلف بتوانید سریع به هوا بپرید، منطقه‌تان را عوض کنید و یا استراتژی‌هایی موقع نبرد درست کنید که تنها مختص این بازی است.
برخلاف Destiny که کلاس‌های مختلف شخصیت‌ها تفاوت چشم‌گیری در گیم‌پلی ایجاد نمی‌کردند، در Anthem تفاوت جاولین‌ها به صورت قابل ملاحظه‌ای زیاد است. برای مثال بیایید دو جاولین را با همدیگر مقایسه کنیم. Interceptor سریع‌ترین جاولین بازی است و می تواند سه بار در هوا پرش کند و جابجا شدن به طرفین را با سرعت بیشتری انجام دهد. هم‌چنین دارای حملات از نزدیک قوی و با سرعت است. اما ضعیف‌ترین زره در مقایسه با باقی جاولین‌ها دارد. بنابراین زمانی که با Interceptor بازی می‌کنید، بهتر است به سرعت از تیر مستقیم دشمن جاخالی دهید، پرواز کنید و در جایی مناسب شروع به تیراندازی کنید و در زمان درست نزدیک شده تا حملات نزدیک خودتان را وارد کنید. اما Colossus دقیقا خلاف Interceptor است. Colossus کندترین جاولین است اما قوی‌ترین زره را دارد. با Colossus بهتر است اسلحه‌های نزدیک داشته باشید تا از نزدیک دشمنان را بزنید و حواس دشمن را به خودتان پرت کنید تا بقیه جاولین‌ها راحت‌تر بتوانند کار خودشان را بکنند.
علاوه بر این یک سپر هم دارد که می‌تواند در بین توده‌های زیاد دشمننان حرکت کند و آن‌ها را به زمین بیندازد. هر جاولین دو قابلیت مخصوص دیگر هم دارد. مثلا Storm جاولین دیگری است که قابلیت‌هایش جادومانند است و می‌تواند دشمنان را یخ کند یا آتش بزند. از طرف دیگر Ranger جاولینی است که بیشتر متکی بر نارنجک‌های خود است. در پایان هم، جاولین‌ها قدرت‌های نهایی یا Ultimate مخصوص خودشان را دارند. تمام این موارد باعث می‌شود که بتوانید کُمبوهایی جذاب در حین نبرد ایجاد کنیدو استراتژی‌های خودتان را بسازید که به هیجان گیم‌پلی بازی اضافه می‌کنند. این تنوع بین جاولین‌ها و البته حس زیبای پرواز، توانسته گیم‌پلی متفاوت و به یاد ماندنی را ایجاد کند. در Destiny این اسلحه‌ها بود که تفاوت گیم‌پلی را رقم می‌زد و کلاس‌های مختلف شخصیتی تاثیر قابل ملاحظه‌ای روی نحوه نبرد شما نداشتند، اما در Anthem این جاولین‌ها هستند که با قدرت‌های مختلف خودشان گیم‌پلی را تغییر می‌دهند، به صورتی که بازی با هر جاولین نیاز به اجرای استراتژی متفاوتی دارد.
اما این تغییر و تنوع در محیط درستی اجرا نمی‌شود. تمام ماموریت‌ها و مراحلی که در طول بازی انجام می‌دهیم به سه بخش کشتن دشمنان، پیدا کردن آیتم‌های مختلف و حل معماهای ساده تقسیم می‌شوند. در طول ۱۰ تا ۱۵ ساعت گیم‌پلی که داستان بازی فراهم کرده، این سه بخش جوابگو نیست. به این ترتیب بعد از نیمه‌های بازی، مراحل سیر تکرار به خود می‌گیرند. در هر ماموریتی فارغ از نوع آن، شما باید از نقطه الف به ب بروید، دشمنان را شکست دهید و به پایان منطقه برسید. همواره در طول بازی منتظر لحظه‌ای حماسی بودم اما متاسفانه این لحظه ایجاد نمی‌شود. حتی باس‌های خوب بازی مثل تایتان باستانی، بعد از اولین بار که شکستش می‌دهید آن‌قدر در طول بازی تکرار می‌شود که دیگر نمی‌تواند چالشی هیجانی برایتان ایجاد کند. باس پایانی بازی نیز (آنتاگونیستی است که به شدت بد پرداخت شده است) چالش لازم را ندارد و نمی‌تواند مرحله‌ای به یاد ماندنی را ایجاد کند که در تمام لحظات بازی به انتظارش بودیم.
از بعد فنی نمی‌توان مشکلات زیادی وارد کرد. گرافیک بازی و صحنه‌های بصری در بالاترین سطح خود قرار دارند. هنگام بازی کردن، تعدادی باگ هم مشاهده شد که چندان ضربه‌ای به تجربه‌ام از بازی وارد نشد. به نظر می‌رسد سازندگان توانسته‌اند بیشتر باگ‌ها و مشکلات لودینگ بازی را در پچ روز اول حل کنند. چرا که با اجرای بازی بر روی Xbox One لودینگ‌های بسیار طولانی دیده نشد و زمان لودینگ‌ها بین ۵ ثانیه تا ۲۰ ثانیه تخمین زده شد که برای چنین بازی قابل قبول است. با این حال تعدد لودینگ‌ها بالا است که برای برخی ممکن است آزاردهنده باشد. هم‌چنین سرورها نسبت به دموی بازی ثبات بسیار بیشتری پیدا کرده‌اند و دیگر از سرورها قطع نمی‌شوید.
اما مهم‌ترین نکته این ژانر در کنار حس گان‌پلی، لوت است. در این سبک از بازی‌ها، بازی باید به بازیکنان بر اساس تلاشی که می‌کنند پاداش بدهد. به این ترتیب بازیکنان با انجام ماموریت‌های بیشتر، پاداش‌هایی می‌گیرند که در نهایت منجر به قوی‌تر شدن شخصیت‌شان می‌شود. در Anthem نوع لوت‌ها به گروه‌های Common، Uncommon، Rare، Epic، Masterwork و Legendary تقسیم می‌شود. مشکل اینجا است که Anthem نمی‌تواند حس خوب لوت کردن را تا قبل از Masterwork به بازیکن انتقال دهد. لوت کردن آیتم‌های پایین‌تر از رده Masterwork (که بعد از سطح ۲۶ و پایان بازی می‌توان به دست آورد)، آن حس شگفت‌انگیز پیدا کردن یک لوت خوب را نمی‌دهد. اسلحه‌ها تفاوت آن‌چنانی با هم ندارند و قابلیت‌ها تنوع کافی در هر رده ندارند که شما را بخواهد هیجان‌زده کنند. با این حال با رسیدن به پایان بازی، آیتم‌های Masterwork به یک‌باره شور و شوق گرفتن یک لوت خوب و هیجان استفاده از آن در ماموریت بعدی را ایجاد می‌کند. اما به دست آوردن این آیتم‌ها نیاز به صرف زمان بسیار دارد که امید است سازندگان آن را تنظیم کنند.
بازبینی تصویری
فورت تارسیس پر است از شخصیت‌هایی که داستان‌های جالبی برای تعریف کردن دارند
آنتاگونیست بازی کلیشه‌ای و بدون پیشینه‌ای درست و حسابی است
از باگ‌هایی که زیاد دیده شد، نداشتن سر بازیکنان دیگر است
Launch Bayمکانی است که در آن خرید و فروش و گرفتن ماموریت‌ها را سریع‌تر می‌توان انجام داد و جاولین بازیکنان دیگر را دید
دنیای بازی دیدنی است و مناظر شگفت‌انگیزی دارد
پرواز در میان شاخ و برگ درختان در حالی که موجودات دنیای بازی در حال گردش در آن هستند از حس‌های لذت‌بخش بازی است
با توجه به این که تعداد لودینگ‌ها بالا است، صفحات لودینگ معمولا تکراری هستند. خوب می‌شد اگر اطلاعات بهتر و جذاب‌تری در این صفحات قرار داده می‌شد
یکی از شخصیت‌های جالب بازی که می‌توانید با او در فورت تارسیس حرف بزنید
در اکثر ماموریت‌ها اگر به زمین بیفتید مجبورید صبر کنید تا بازیکنان دیگر شما را زنده کنند. در این مواقع هیچ‌کاری حتی رفتن به منوی بازی و خواندن اطلاعات هم نمی‌توان انجام داد و در صورتی که بازیکنان دیگر نخواهند شما را بلند کنند مجبورید چندین دقیقه به این صفحه خیره شوید تا بلکه ماموریت تمام شود یا تمام تیم بمیرند!
از شخصیت‌های دیگر که انتخاب‌های شما روی سلامت ذهنی او تاثیر خواهد گذاشت
نابود کردن یا Salvage کردن آیتم‌ها را به صورت دستی باید انجام داد و به صورت تکی به قسمت Junk انتقال داد تا در آن جا بتوانیم همه آیتم‌ها را salvage کنیم. بهتر بود تا یک رابط کاربری بهتر برای این بخش ساخته می‌شد. هم‌چنین همان‌طور که دیده می‌شود طراحی اسلحه‌ها از تنوع کافی برخوردار نیست
آیتم‌های Masterwork تفاوت چشم‌گیری با موارد پیشین خود دارند و به دست آوردن آن‌ها همان حس ذوق و شوق سبک لوتر – شوتر را می‌دهد اما باید میزان افتادن این لوت‌ها بر اساس تلاش بازیکنان به درستی تنظیم شود
نکات مثبت
گیم‌پلی و گان‌پلی بسیار مفرح
حس پرواز
کنترل‌های عالی
تنوع در جاولین‌ها ارزش گیم‌پلی و تکرار مراحل را بیشتر کرده است
وجود NPCهایی که داستان‌ها و دیالوگ‌های جالبی برای تعریف کردن دارند، چیزی که در این سبک کم‌تر می‌بینیم
کات‌سین‌ها، چهره‌پردازی‌ها و صداگذاری در بالاترین سطح
موسیقی عالی بازی توانسته هیجان گیم‌پلی را بیشتر کند
گرافیک و صحنه‌های بصری
نکات منفی
نقش نداشتن NPCها در گیم‌پلی و کفایت بازی به وجود بازیکنان واقعی
داستانی عجله‌ای با پایانی کلیشه‌ای
تنوع پایین مراحل و باس‌ها
تعداد بالای لودینگ‌ها
نقص در سیستم لوت و تنوع آیتم‌ها
بی‌سلیقگی در طراحی اسلحه‌ها
آیتم‌های کازمتیک قیمت بسیار بالایی دارند
و در پایان
با این که گیم‌پلی و گرافیک در بالاترین سطح قرار دارند و لحظات مفرح و به یاد ماندنی را ایجاد می‌کنند، اما متاسفانه بازی در حال حاضر تنها در حد یک پتانسیل بزرگ است. Anthem در اکثر موارد نیاز به بهبود دارد. بهبود در داستان، مراحل، باس‌ها، سیستم لوت/آیتم‌ها و در نهایت محتویات. بازی در حال حاضر که این نقد منتشر می‌شود، به اندازه کافی محتویات ندارد که یک گیمر را جذب کند تا چند صد ساعت را صرف آن کند. سازندگان یک برنامه طولانی‌مدت منتشر کرده‌اند که نوید تغییر و تحول در بازی را می‌دهد. اگر آن‌ها بتوانند دنیای Anthem را با محتویات و آیتم‌های جدید و متنوع پر کنند، این عنوان پتانسیل آن را دارد که تبدیل به یکی از مفرح‌ترین بازی‌های سبک لوتر – شوتر شود.
Verdict
Despite the fact that the gameplay and the graphics are high quality and the game has its own share of fun and memorable moments, for now the game remains a unrealized potential. Anthem needs improvement in many departments: story, level design, boss fights, looting and more content in general. As of this piece, the game doesn't have much to entertain a gamer for hundreds of hours. There seems to be a long time schedule for supporting Anthem and evolving the game. It remains to be seen wether Bioware will fill the world with new contents and items, cause right now Anthem has the markings of a great shooter looter.
Score: 7.5
