بررسی بازی Guilty Gear Strive

Guilty Gear Strive را می‌توان بهترین بازی مبارزه‌ای حال حاضر دانست و یک گزینه بسیار مناسب برای تازه‌واردان به این مجموعه و بازی‌های مبارزه‌ای است.

وقتی صحبت از مجموعه‌های مبارزه‌ای می‌شود، اکثر کاربران به‌سراغ سری‌هایی نظیر Street Fighter و Tekken می‌روند. این در حالی است که در سال ۱۹۹۸، اولین نسخه از بازی Guilty Gear روانه بازار شد و توانست ساختار متفاوتی از بازی‌های مبارزه‌ای را ارائه و مخاطبان خود را کسب کرد. به مرور و عرضه نسخه‌های بیشتر، این مجموعه هم تکامل یافته‌تر شد، اما متاسفانه گیلتی گر آنطور که باید و شاید مورد توجه قرار نگرفته است.

این در حالی است که استودیو آرک سیستم‌ورکس با Guilty Gear Strive قصد دارد تا طیف گسترده‌تری از مخاطبان را به‌خود جذب کند، آن هم زمانی‌که بازی فایتینگ جدیدی را در اطراف خود مشاهده نمی‌کند. بااین‌حال Guilty Gear Strive یک تجربه مبارزه‌ای بسیار خوب، سرگرم کننده و هیجان‌انگیز است که یک شروع خوب برای کاربران تازه‌وارد به جهان گیلتی گر به‌حساب می‌آید.

داستان Guilty Gear Strive حول شخصیت I-No و سول بدگای می‌چرخد. جایی‌که I-No قصد دارد به‌گونه‌ای انتقام گرفته و قدرت خود را به سول و سایر کاراکترها اثبات کند. بااینکه داستان استرایو، دنباله‌ی مستقیمی برای Guilty Gear Xrd به حساب می‌آید، اما در دل بازی بخشی طراحی شده تا کاربر بتواند به‌صورت کامل داستان این مجموعه را مطالعه کرده و از جهان و اتفاق‌های آن باخبر شود. داستان در اکثر بازی‌های مبارزه‌ای بدین گونه است که سازنده از آن برای یک بخش دست‌گرمی برای شناخت کاربر با مکانیسم‌های مبارزان بازی استفاده می‌‌کند.

مجموعه Guilty Gear اصلا بدین شکل نیست و بخش داستان در قالب یک انیمه چند قسمتی پخش می‌شود. یکی از مشکلات این بخش در نسخه‌های پیشین طراحی نامناسب سکانس‌ها و انیمیشن کاراکترها بود، این در حالی است که Guilty Gear Strive این معایب را رفع کرده و شاهد قسمت‌های جذابی هستیم. البته اشاره کنم که استرایو قرار نیست یک داستان عمیق و درگیر کننده را به‌نمایش بگذارد. درواقع در بازی‌های مبارزه‌ای، موردی که اهمیت بالایی دارد، گیم‌پلی و مکانیسم‌های استفاده شده در آن است تا بازیکنان و برد و باخت آن‌ها، باتوجه‌به مهارت و تجربه‌شان رقم بخورد.

Guilty Gear Strive یک بازی مبارزه‌ای دوبعدی است که از نظر گیم‌پلی، تجربه‌ی متفاوتی را نسبت به سایر بازی‌های مبارزه‌ای ارائه می‌دهد. وجود مکانیسم‌هایی مثل Roman، Burst یا Dust مواردی هستند که از نسخه‌های قبل وارد استرایو شده است. بااین تفاوت که در اینجا شاهد اعمال تغییراتی روی ساختار آن‌ها هستیم. استفاده از Burst و Roman تاحدی ساده‌تر شده و ازطرفی، این تغییرات روی کومبو و ضربات بعضی از شخصیت‌ها هم اعمال شده است. البته دراین‌میان شاهد وجود مواردی مثل Wall Break هستیم که یک سیستم جدید به حساب آمده و به‌واسطه‌ی آن کومبوهای جدیدی را در گوشه تصویر اعمال کنید.

بااین‌حال سؤال اصلی این است که آیا باوجود ساده‌تر شدن بازی و اعمال تغییرات روی مکانیسم‌های بازی، آیا با یک بازی‌ای طرف هستیم که مهارت بازیکن در آن مهم نیست؟ درجواب باید بگویم که Guilty Gear Strive همچنان یک بازی مهارت محور است و شاید استفاده از موارد ذکر شده ساده‌تر از قبل باشد، اما همچنان برای اعمال آن‌ها در یک مسابقه، نیاز به تمرین و شناخت درست ویژگی‌های بازی دارید. ازاین‌رو می‌توانید از آن‌ها استفاده مناسبی داشته باشید و پس از تسلط پیدا کردن روی این موارد، تجربه مورد دیگری است که در مسابقات کمک حال شما خواهد بود.

داشتن تجربه به واسطه انجام مسابقات مختلف موردی است که در برد و باخت شما تأثیرگذار خواهد بود. تمامی این موارد دست به‌دست هم داده‌اند تا Guilty Gear Strive یک بازی لذت بخش و هیجان‌انگیز از حیث مبارزات و مکانیسم‌های گیم‌پلی باشد. محصولی که هم گزینه خوبی برای تازه‌وارد‌ها به مجموعه گیلتی گر است و هم اینکه همچنان می‌توان از آن یک بازی مهارت محور یاد کرد. Guilty Gear Strive دارای یک بخش آرکید است که کاربر می‌تواند مبارز مورد علاقه خود را انتخاب و با هوش مصنوعی به مبارزه کردن بپردازد. همچنین یک بخش دونفره و سروایول هم درنظر گرفته شده تا تجربه شما بیش‌ازپیش کامل‌تر شود.

ااین‌حال، یکی از اصلی‌ترین موارد یک بازی مبارزه‌ای، بخش آنلاین و تمرینی است. حالت تمرینی یک بازی مبارزه‌ای باید به‌گونه‌ای باشد که جدا از توضیح دادن مکانیسم‌ها و ویژگی‌های بازی به‌صورت پله‌ای، بستری را فراهم کند تا بازیکن به‌خوبی بتواند با ساختار بازی آشنا شود. حالت تمرینی گیلتی گر استرایو (Dojo) از بخش‌های مختلفی تعیین شده است. بخش Tutorial، پایه و اساس بازی را آموزش می‌دهد که شامل پریدن، جاخالی دادن و موارد این چنینی است، اما اصلی‌ترین بخش، مراحل حالت تمرینی هستند. در این مراحل که در دسته‌بندی‌هایی با درجه سختی‌های متفاوت قرار گرفته‌اند، به‌صورت کامل مکانیسم‌ها و عملکرد ویژگی‌های بازی به شما آموزش داده می‌شود.

بخش سوم (Training) هم برای تمرین کردن موارد یاد گرفته شده قرار گرفته و بازیکن می‌تواند به‌صورت آزادانه شرایط نبرد متفاوتی را برای خود تدارک دیده و نقاط ضعف خود را به‌صورت کامل از بین ببرد. حالت آنلاین Guilty Gear Strive دارای ساختار جالب و متفاوتی است که عملکرد مناسبی هم دارد. در بخش آنلاین بازی با یک برج (Tower) طرف هستیم که دارای ۱۰ طبقه مختلف است. اولین بازی شما، حکم بازی رده‌بندی را دارد و نشان می‌دهد که برای شروع باید از کدام طبقه کار را آغاز کنید.

بااین‌حال، یکی از اصلی‌ترین موارد یک بازی مبارزه‌ای، بخش آنلاین و تمرینی است. حالت تمرینی یک بازی مبارزه‌ای باید به‌گونه‌ای باشد که جدا از توضیح دادن مکانیسم‌ها و ویژگی‌های بازی به‌صورت پله‌ای، بستری را فراهم کند تا بازیکن به‌خوبی بتواند با ساختار بازی آشنا شود. حالت تمرینی گیلتی گر استرایو (Dojo) از بخش‌های مختلفی تعیین شده است. بخش Tutorial، پایه و اساس بازی را آموزش می‌دهد که شامل پریدن، جاخالی دادن و موارد این چنینی است، اما اصلی‌ترین بخش، مراحل حالت تمرینی هستند. در این مراحل که در دسته‌بندی‌هایی با درجه سختی‌های متفاوت قرار گرفته‌اند، به‌صورت کامل مکانیسم‌ها و عملکرد ویژگی‌های بازی به شما آموزش داده می‌شود.

بخش سوم (Training) هم برای تمرین کردن موارد یاد گرفته شده قرار گرفته و بازیکن می‌تواند به‌صورت آزادانه شرایط نبرد متفاوتی را برای خود تدارک دیده و نقاط ضعف خود را به‌صورت کامل از بین ببرد. حالت آنلاین Guilty Gear Strive دارای ساختار جالب و متفاوتی است که عملکرد مناسبی هم دارد. در بخش آنلاین بازی با یک برج (Tower) طرف هستیم که دارای ۱۰ طبقه مختلف است. اولین بازی شما، حکم بازی رده‌بندی را دارد و نشان می‌دهد که برای شروع باید از کدام طبقه کار را آغاز کنید.

حال در ادامه باتوجه‌به عملکرد شما در بازی، می‌توانید به طبقه بالاتر یا پایین‌تر بروید. سیستم Matchmaking بخش آنلاین Guilty Gear Strive هم باتوجه‌به نوع عملکرد شما در هر بازی (انتهای هر مسابقه عملکرد شما با یک نمودار نشان داده می‌شود) و مهارتی که در برد یا باخت خود به‌نمایش می‌گذارید، سنجیده می‌شود. ازاین‌رو شاید با بازیکنی روبه‌رو شوید که سطح بالاتری نسبت به شما دارد، اما شناخت به بازی و ویژگی‌های آن موردی است که تعیین کننده برنده خواهد بود. همچنین از نظر پینگ و زمان تأخیر هم بازی در سطح بسیار خوبی قرار دارد. هر کاربر با ورود به برج، می‌تواند منطقه خود را انتخاب کند (هر سری می‌توانید یک منطقه مختلف را برای خود انتخاب کنید). نکته جالب این این است که حتی اگر به‌صورت سه خط پینگ با حریف هم وارد بازی شوید، زمان تاخیری را حس نخواهید کرد و کیفیت سرورهای بازی بسیار بالا است.

از نظر بصری، Guilty Gear Strive یک بازی انیمه‌ای دوبعدی است که بخش داستانی آن یک انیمه ۹ قسمتی است که هر قسمت به مدت ۲۰ دقیقه شما را سرگرم می‌کند. جدا از این موارد طراحی انیمیشن‌های ضربات کاراکترها بسیار خوب کار شده و چشم‌نواز هستند. تنها موردی که می‌توان از طراحی‌های بازی ایراد گرفت، وجود ۱۵ مبارز است که آرک سیستم ورکس می‌توانست از تعداد شخصیت‌های بیشتری برای بازی استفاده کند.

همچنین در بخش آنلاین بازی تیم سازنده دست به طراحی جالبی زده است. در این بخش یک شخصی‌سازی برای آواتار شما در بخش لابی برج را شاهد هستیم. ازاین‌رو می‌توانید ظاهر آواتار خود را به‌خوبی تغییر داده و ظاهر پیکسلی آن، حس و حال جالبی را به بازی بخشیده است. از نظر موسیقی هم Guilty Gear Strive در بهترین حالت ممکن قرار دارد و وجود موسیقی‌های راک و متال، موردی است که مسابقات را بیش‌ازپیش هیجان‌انگیز کرده است.

در انتها، اگر از هواداران بازی‌های مبارزه‌ای هستید، Guilty Gear Strive را می‌توان بهترین گزینه ممکن این روزها دانست و حتی اگر تابه‌امروز تجربه‌ای از این سری نداشته‌اید، باید بگویم که Strive می‌تواند گزینه‌ی بسیار مناسبی برای شما باشد، زیرا بخش تمرینی آن به‌خوبی شما را با مکانیسم‌های بازی آشنا خواهد کرد.

منبع زومجی