نقد و بررسی بازی ایرانی سفیر عشق | بی ادعا و لایق تمجید

این روزها صنعت گیم ایران (البته اگر بتوان اسمش را صنعت گذاشت) در حال و هوای خوبی قرار ندارد؛ توقع های بیجا مخاطبین و گیمرهای ایرانی یکطرف، عدم حمایت از بازی سازان ایرانی (چه از سوی مردم و چه از سوی نهادهای رسمی) طرف دیگر. خب طبعا با این وضع برای هیچ بازی ساز مستقل یا استودیوهای خصوصی صرف اقتصادی ندارد که اقدام به ساخت بازی های ویدیویی مطابق با استانداردهای جهانی بسازند، فکرش را بکنید حداقل 5 سال از عمر خود را فول تایم روی یک پروژه بگذارید، در آخر هیچ حمایتی انجام نشود و مردم حتی حاضر نشوند هزینه اندکی بابت بازی شما کنند و مورد کم لطفی نیز قرار بگیرید.

همه مشکلاتی که گفته شد، چندین سال است مطرح می باشند و تا زمانی که زنحیره اتحاد بین گیمرها، رسانه ها، بازی سازان و از همه مهمتر نهادهای رسمی، مثل بنیاد ملی بازی های رایانه ای برقرار نباشد، روز به روز به عقب برمی گردیم و هیچ پیشرفت جمعی شکل نمی گیرد، مگر اینکه با خلاقیت های فردی و ساختن استودیوها با مشکلات موجود، هر چند وقت یکبار خبر خوشی بشنویم …

بازی سفیر عشق را می توان یکی از پرزحمت ترین بازی های ویدیویی چند سال اخیر صنعت بازی سازی و گیم ایران دانست؛ رسانا شکوه کویر حدود 5 سال با هزینه های بسیار زیاد و تلاش مداوم، چند روز قبل بالاخره بازی را عرضه کرد و به شخصه خیلی ذوق داشتم که ببینم ثمره این تلاش 5 ساله چطور است …
بازی را تهیه کردم و امروز نقد و بررسی آن را بعد از اتمام بازی با شما به اشتراک گذاشتم.

با نقد و بررسی بازی سفیر عشق همراه سایت پلی مگ باشید.

با توجه به اینکه خیلی ها قصد تجربه این بازی را دارند و هنوز آن را خریداری نکرده و یا کامل تجربه نکرده اند، سعی شده است تا از هرگونه اسپویل خودداری شود.

نقد و بررسی بازی سفیر عشق (نقاط ضعف و قوت)

شروع غافلگیر کننده و در اوج که نوید یک تجربه لذتبخش را می دهد

زمانی که بازی را آغاز می کنید، اولین چیزی که شما را جذب خودش می کند، سینماتیک جذاب بازی و تعقیب و گریز شخصیت اصلی بازی، یعنی مهران، توسط یاران ابن زیاد است و چیزی که در این سینماتیک خیلی به چشم می آید، گرافیک بسیار خوب بازی، است که برای یک عنوان ایرانی کاملا قابل ستایش است.

30 الی 40 دقیقه اول از گیم پلی بازی ایرانی سفیر عشق، به شخصه برای من چه از لحاظ داستان، سینماتیک، دیالوگ بسیار فوق العاده گذشت و به نظر می رسد سازندگان این بازی به خوبی اهمیت شروع یک بازی ویدیویی و تاثیر آن روی گیمر و همراهی تا پایان بازی را به خوبی درک کرده اند.

به طور کلی برخلاف تصوری که داشتم، شروع بازی سفیر عشق به هیچ عنوان کلیشه ای نبود و با توجه به انتظاری که از یک بازی ایرانی داشتم، چند لول قوی تر عمل کرد و حتی می توانم بگویم من را غافلگیر کرد و احساس می کرد تا پایان بازی هیچ ضعفی نمی تواند من را از تجربه بازی کنار بکشد!

عدم بهینه بودن بازی؛ ضدحالی بزرگ برای کسانی که از شروع بازی لذت بردند!

متاسفانه هر چقدر که از شروع بازی و کیفیت قابل قبول دیالوگ ها، سینماتیک ها و گیم پلی بازی رضایت داشتم اما از سوی دیگر عدم بهینه بودن بازی که منجر به کرش خوردن و افت فریم های شدید، روی سیستمی که توانایی اجرای بازی های روز را با کیفیت و فریم بالا دارد می شد، از ذوق من کم می کرد.

علی رغم اینکه با پیش بردن بازی دیگر خبری از افت فریم های آزاردهنده که منجر به کرش خوردن بازی می شدند نبود، اما در برخی از بخش های بازی، هنوز هم شاهد افت فریم و عدم ثبات در بازی، از لحاظ فنی بودم.

اگر چه این یک پروژه سنگین، به خصوص برای بازی سازان ایرانی محسوب می شود و بازی های بزرگ هم در روزهای اول عرضه مشکلات فنی بسیار زیادی دارند، نمونه اش بازی سایبرپانک 2077 یا برخی از عناوین یوبیسافت که در روز عرضه افتضاح های بسیار بزرگی را به بار آوردند.
به شخصه انتظار دارم این مشلات فنی طی آپدیت های پیش رو که سازندگان بازی سفیر عشق برای آن در نظر گرفته اند، برطرف شود.

سوالات خود را در رابطه با «سیستم مورد نیاز بازی سفیر عشق» در بخش مربوط به خود بپرسید (روی متن بنفش کلیک کنید)

گرافیک و نورپردازی بسیار خوب در کنار طراحی فوق العاده مکان ها

بدون شک یکی از مواردی که از همان اول شما را جذب خودش می کند و لبخند رضایت را بر لبان شما می آورد، نورپردازی و گرافیک بسیار خوب بازی است؛ علی الخصوص زمانی که مهران در شهر ری حضور دارد. اما هر چقدر هم که گرافیک و نورپردازی خوب باشد، تا زمانی که بازی بهینه نباشد، آنطور که باید و شاید مورد استقبال قرار نمی گیرد، چرا که گیمر در وهله اول به دنبال تجربه روان و بدون مشکل است.

همچنین مکان هایی که در آن بازی در جریان دارد بسیار عالی طراحی شده اند و برخلاف چیزی که انتظار داشتم اصلا حس تکراری بودن نمی داد و حتی می توان گفت محله به محله تفاوت را احساس می کردید.

طراحی شخصیت ها و جزئیات آن نسبتا خوب انجام شده است

اینکه آیا سازندگان طبق روایات تاریخی سعی بر طراحی چهره و حتی لباس شخصیت های بازی داشته اند را نمی دانم، اما طراحی چهره شخصیت ها در سطح نسبتا خوبی قرار دارد و نه می توان خیلی به آن ایراد گرفت و نه خیلی فوق العاده است. اما همین که شخصیت ها شبیه هم نیستند (شخصیت های اصلی که در داستان بازی قرار دارند) خودش یک اتفاق مثبت محسوب می شود.

دیالوگ ها و دوبله در سطح خیلی خوبی قرار دارند

اینکه در بازی سفیر عشق دیالوگ ها به خوبی نوشته شده اند و صداگذاری توسط بهترین صداپیشگان ایرانی، نظیر منوچهر والی زاده (در نقش مهران – شخصیت اصلی بازی | به شخصه عاشق صدای منوچهر والی زاده هستم)، زهره شکوفنده، غلامرضا صادقی و … نشان می دهد که سازندگان بازی سفیر عشق هدفشان فقط ساختن نبوده است و قصد داشته اند تا همه چی به بهترین شکل ممکن پیش برود. دیالوگ ها هم به خوبی و همگام با داستان خوب پیش می رفت و به هیچ عنوان خشک و بی روح نبود.

شخصیت های بی حس

هر چقدر که از خوب بودن دیالوگ ها و صداگذاری ها بگویم، باید از بی حس بودن شخصیت های بازی نیز بگویم. به طور مثال در بخش هایی که دیالوگ ها با صداپیشگی کاملا حرفه ای و با حس (مثلا دیالوگ فان) گفته می شد، از طرف دیگر شخصیت ها نمی توانستند آن حس را منتقل کنند؛ به قول معروف میمیک صورت شخصیت ها راضی کننده نبود (در مقایسه با بازی های AAA جهانی).

شاید برایتان عجیب باشد اما این ضعف به شدت من را یاد بازی Assassin’s Creed: Odyssey می انداخت؛ فکر میکنم کسانی که این دو عنوان را تجربه کرده اند، با من هم عقیده باشند.

موسیقی متن بازی، به خصوص در برخی از مراحل فوق العاده است

شاید از لحاظ تنوع موسیقی متن های زیادی در سفیر عشق وجود نداشته باشد اما برخی از آنها بسیار زیبا هستند؛ در یکی از مراحل (مرحله بیابان و حمله …) واقعا از موسیقی متن بازی لذت بردم؛ بدون شک موسیقی متن خوب در بازی ویدیویی می تواند حس و حال و انرژی بازی را به شما منتقل کند که فکر می کنم سفیر عشق از این لحاظ خوب ظاهر شد.

همچنین لازم به ذکر است تیتراژ پایانی بازی را سالار عقیلی خوانده است.

عدم چالش برانگیز بودن بازی، حتی روی سخت ترین حالت

یکی از ویژگی هایی که باعث می شود تا شما از این سبک بازی ها لذت ببرید و هیچوقت خسته کننده نباشد، وجود چالش در بازی است؛ این چالش ها می توانند مبارزات نفسگیر با باس فایت ها باشند تا دشمنانی که به سادگی قافله را نمی بازند. با وجود اینکه یک سری دشمنان به ظاهر قوی طراحی شده بودند، اما هیچوقت آن حسی که باید به عنوان یک تجربه چالش برانگیز دریافت کنید را حس نمی کنید. من حتی بازی را روی سخت ترین حالت خود بازی تجربه کردم اما واقعا نمی توانم آن را به عنوان یک بازی چالش برانگیز به همراه مبارزات نفسگیر قبول کنم.

باگ های عجیب و غریب که گاها باعث می شد از بازی کردن فرار کنم!

یک سری باگ ها هستند علی رغم اینکه تجربه بازی را زشت می کنند اما قابل چشم پوشی هستند؛ مثلا در بازی باگ هایی وجود داشت که می توانستید از آنها بگذرید، مثلا اسب شما در دیوار فرو می رفت یا تمام آدم های محله در حین حرکت ایست می کردند، انگار که زمان متوقف شده است.

اما یک سری باگ در بازی وجود داشت که به معنای واقعی کلمه روی اعصابم بودند؛ در یکی از مراحل بازی نوار سلامت مهران کم شده بود و برای بازیابی آن قصد داشتم گیاه مخصوص را بردارم، اما زمانی که برمی داشتم، دیگر نمی توانستم حرکت کنم و این کار را پشت هم تکرار می کرد تا جایی که مجبور می شدم به منو بروم و بازی را دوباره شروع کنم، اما دوباره این اتفاق به شکل دیگری رخ می داد! خب وقتی از چک پوینت عقب تر شروع می شود باید حق بدهید کمی عصبی شوم و بخواهم بازی را ترک کنم …

سازندگان سعی کرده اند تا از همه چیز فکت تاریخی بسازند

چیزی که برایم بسیار جالب و رضایت بخش بود و با داستان بازی نیز ارتباط مستقیم داشت، ویژگی فکت گونه اتفاقات بازی بود؛ مثلا وقتی با شخصیت یا مکان های جدید آشنا می شوید، با رفتن به منوی بازی و بخش داستان می توانید روایت های مهم درباره آن شخص یا مکان را به صورت خلاصه بخوانید.

حتی جالب است بدانید پشت دریافت گنج ها، سلاح های جدید (مثلا شمشیر)، داستان هایی وجود دارد که به اتفاقات مختلف ربط می دهند که برای من جالب بود و به نظرم این کار سازندگان بازی سفیر عشق هوشمندانه و خلاقانه بود.

سیستم اسب سواری نسبتا خوب

خب اگر بخواهید سیستم اسب سواری را با بازی های AAA و خارق العاده نظیر The Last of Us 2، Red Dead Redemption 2 و … مقایسه کنید، طبیعتا سفیر عشق کوچک ترین حرفی برای گفتن ندارد، اما اگر بخواهید با بازی های متوسط، مثل Assassin’s Creed Origins یا حتی نسخه Odyssey مقایسه کنید، سفیر عشق عملکرد ضعیفی ندارد و حتی حس امید بسیار خوبی جهت پیشرفت این سیستم در نسخه ها یا بازی های بعدی این شرکت منتقل می کند.

وجود مکانیزم ها و المان های مختلف و کاربردی اما بعضا دکوری!

در بازی سفیر عشق سعی شده است تا تمامی مکانیزم های موجود در یک بازی هک اند اسلش، نقش آفرینی و ماجراجویی به کار گرفته شود که نتیجه آن گیم پلی روان و جذاب شده است. در این بازی مخفی کاری وجود دارد، سیستم لول بندی و ارتقاء وجود دارد، سیستم اسکیل که در بازی های نقش آفرینی معمولا به صورت درختی است وجود دارد تا …

البته خیلی از مکانیزم ها تقریبا دکوری محسوب می شدند و آنطور که سازندگان روی آن مانور می دادند نبود. نمونه اش ویژگی بالا رفتن از دیوار که تقریبا بدون فایده و استفاده بود؛ حتی اگر سازندگان بازی چنین ویژگی را به بازی خود اضافه نمی کردند، هیچ فرقی در گیم پلی ایجاد نمی کرد و این ویژگی اصلا با بازی مثل Assassin’s Creed قابل مقایسه نیست.

به قول معروف شاید عدم وجود یک ویژگی یا المان در بازی قابل پذیرش باشد و با عملکرد خوب بازی زیر سوال نرود، اما وجود یک المان یا مکانیزم ضعیف در بازی، می تواند به ضعف های آن عنوان اضافه کند.

مردمی که با دیوار حرف می زنند …

اگر کمی به شخصیت های غیرقابل بازی (اصطلاحا NPC) دقت کنید، متوجه بی هدف بودن آنها می شوید؛ به طوری که سازندگان فقط خواسته اند دنیای بازی خالی نباشد. البته باز هم برای یک بازی ایرانی بسیار خوب و رضایت بخش است، مثلا در بخش هایی از بازی کودکان خاک بازی می کنند، در کنار حیوانات بازی می کنند، مردم با یکدگیر صحبت می کنند و … اما باز هم آنطور که باید باشد نیست، در واقع معتقدم سازندگان کم کاری کرده اند.

اگر فعالیت هایی در بازی، جهت تعامل مهران با NPC ها وجود داشت بسیار عالی می شد؛ مثلا خرید لباس از بازار، فروختن اشیائی که پیدا می کنید یا … که فکر نمی کنم اضافه کردن اینطور موارد برای سازندگان بازی چیز سنگینی محسوب شود.

مخفی کاری و هوش مصنوعی بسیار ضعیف

وجود المان ها و ویژگی های مخفی کاری در بازی یک اتفاق مثبت است و فکر می کنم سازندگان بازی با اضافه کردن این ویژگی به سفیر عشق، متوجه ضعف های آن شده باشند و در نسخه دوم (احتمالا) آنها رو بهبود و رفع کنند. اگر بازی را تجربه کرده باشید حتما شما هم متوجه ضعف هوش مصنوعی و به معنای دیگر بی فایده بودن این المان شده باشید.

به طور مثال من جلوی چشم دشمنان حرکت می کردم اما تا وقتی که در حد تنفس دهان به دهان نزدیکشان نمی شدم، متوجه حضور من نمی شدند و آنها رفتار به شدت ربات گونه ای داشتند؛ شاید وجود چنین ویژگی در بازی یک اتفاق مثبت باشد اما اینکه به صورت ضعیفی پیاده سازی شده است طبعا باعث خسته شدن گیمر از بازی می شود.

طراحی مراحل و روایت داستان بازی سفیر عشق، در اواخر شما را از اوج به پایین می کشد که در نتیجه آن شاهد پایان بندی بسیار ضعیفی بودیم

بدون شک از خیلی از ضعف ها مثل باگ ها و مشکلات فنی تا حدی می توان گذشت، چرا که با آپدیت های سازنده دیر یا زود برطرف می شوند. اما متاسفانه چیزی که من را در رابطه با بازی سفیر عشق اذیت کرد، مربوط به اواخر بازی است.

گیمر، مخاطب، شنونده، تماشاگر و … هیچوقت اول یک بازی، فیلم، آهنگ و مسابقه ورزشی را یادش نمی ماند، حالا می خواهد هر چقدر خوب باشد، همه آخرین چیزی که دیده اند یا شنیده اند را به خاطر می سپارند، نمونه هم بسیار زیاد است …
بازی سفیر عشق هر چقدر شروع خوب و طوفانی برای یک بازی ایرانی داشت، اما مراحل آخر از لحاظ داستانی و طراحی مراحل دچار افت شدیدی شد، به طوری که حس می کنید درحال پرواز در ارتفاع بسیار زیاد و لذت بردن از موقعیت خودتان هستید اما یک آن سقوط می کنید.

متاسفانه تا قبل از اینکه تیتراژ پایانی شروع شود، اصلا فکر نمی کردم اینجا خط پایان است و نسخه اول به اتمام رسیده است، حتی با توجه به اتفاقاتی که در داستان بازی رخ داد فکر می کردم تازه در اواسط داستان بازی قرار دارم و بعد از عدم بهینه بودن بازی (مخصوصا در شرواع)، این دومین ضدحالی بود که خوردم!

شاید سازندگان بازی سفیر عشق فکر می کردند با نوشتن «این یک پایان نیست …» (فکر می کنم همچین جمله ای بود)، گیمرها توجهی به پایان بازی نمی کنند و برای نسخه جدید هایپ می شوند، اما همانطور که گفتم پایان اثر مهم تر از آغاز آن است.

از داستان که بگذریم، می رسیم به طراحی مراحل در اواخر بازی؛ هر چقدر که گیم پلی بازی پله به پله پیشرفت می کرد و تنوع و لذت استفاده از سلاح های مهران بیشتر می شد، اما طراحی مراحل همانند داستان دچار افت فاحشی می شد. به طوری که 2-3 مرحله مهم داستانی بازی، فقط و فقط مخفی کاری بود، آن هم با آن مخفی کاری ضعیف و هوش مصنوعی ضعیف که نتیجه ای جز حوصله سر بر بودن نداشت.

فارغ از اینها شاید آن شروع طوفانی و جذاب باعث شد تا از پایان بازی دلخور شوم.

آیا بازی ایرانی سفیر عشق ارزش تجربه کردن را دارد؟

به عنوان یک گیمر، فارغ از تمامی مشکلات ذکر شده، از تجربه بازی سفیر عشق لذت بردم و در صورتی که نسخه دومی در کار باشد، باز هم آن را با اشتیاق فراوان تجربه خواهم کرد. حقیقتا وقتی اولین بار تریلر سفیر عشق را تماشا کردم، فکر نمی کردم بازی واقعا در همین حد باشد و اینکه رسانا شکوه کویر بدون هر گونه غلو کردن و ادعا توانست چنین نتیجه ای را تحویل گیمرها دهد، به شخصه برای من ارزشمند است.
در نتیجه پاسخ بله است؛ بازی از ارزش تجربه بالایی برخوردار است، به خصوص اینکه ایرانی است.

شاید اگر بازی در خیلی از بخش ها خوب ظاهر نمی شد، من هم از خیلی از ضعف ها چشم پوشی می کردم؛ به معنای دیگر سفیر عشق تمام انتظارات و استانداردهایی که از یک بازی ایرانی انتظار داشتم را جابجا کرد!

چرا باید از بازی سفیر عشق حمایت کنیم؟!

یکبار هم که شده گارد خود را نسبت به بازی های ایرانی پایین بیاورید و به چیزهایی که می گویم فکر کنید!
فکرش را بکنید ده ها سفیر عشق و بهتر از آن توسط جوانان و صداپیشگی دوبلورهای معروف و کاملا ایرانی ساخته شود؛ چه حسی دارید؟! آیا دوست ندارید که بازی های بهتر و قوی تر از این اثر، از تاریخ غنی ایران ساخته شود و یا حتی رسانا شکوه کویر با انگیزه بیشتر نسخه جدید را بسازد و تلاش خود را جهت برطرف کردن مشکلات بگذارد؟

بازی در سطح خیلی خوبی قرار دارد و نشان می دهد که اگر ما حمایت کنیم، می توانیم انتظار عناوین قوی تری را نیز داشته باشیم؛ قیمت بازی در مقایسه با بازی های خارجی در حالت ایده آلی قرار دارد و هر کسی توانایی تهیه آن را دارد. شما می توانید با خرید این بازی و در نهایت به اشتراک گذاری تجربه خود، پاسخ زحمات 5 ساله سازندگان بازی را بدهید و لطفا به فکر دانلود و تهیه غیرقانونی و رایگان بازی نباشید.

نقد و بررسی بازی های ویدیویی جدید را از سایت پلی مگ دنبال کنید!

آیا بازی ایرانی سفیر عشق را تجربه کرده اید؟
نظر شما نسبت به این بازی چیست؟

منبع: سایت پلی مگ

5 / 5 ( 6 امتیاز )

The post نقد و بررسی بازی ایرانی سفیر عشق | بی ادعا و لایق تمجید appeared first on پلی مگ: تازه های سینما و بازی.