Menu

نقد و بررسی بازی The Coma 2: Vicious Sisters

نقد و بررسی بازی The Coma 2: Vicious Sisters

ماه خونین

"به قلم رضا مدرسی"

این نقد براساس نسخه ارسالی سازندگان برای سایت پردیس‌گیم نوشته شده است.

شاید شما نیز همانند من معتقد باشید که برجسته‌ترین و حیاتی‌ترین عنصر در یک اثر هنری «داستان» آن است و دیگر موارد در رده‌های پایین‌تر قرار می‌گیرند. کتاب‌ها، فیلم‌ها، نقاشی‌ها، مجسمه‌ها و در نهایت بازی‌ها، همه و همه در حال روایت داستانی هستند که باعث منحصر‌به‌فرد شدن تک تک آنان می‌شود و ما را به سمت خود جذب و یا شاید هم زده می‌کنند. بازی‌هایی که به هر دلیلی چندان جای جولان در گیم‌پلی ندارند محکوم به ارائه‌ی قصه‌ای ناب و شنیدنی هستند تا مخاطب نقص آشکار آن را فراموش کرده و دل به ادامه‌ی تجربه‌ی خود بدهد. Coma 2: Vicious Sisters The یک قصه‌ی تمام عیار است که همه‌ی جوانب مختلف داستان گویی را رعایت کرده و توانسته از دل یک کلیشه‌ی آشنا، روایتی جذاب و تقریباً وحشتناک بیرون بکشد.

The Coma 2: Vicious Sisters درمورد جهانی وارونه است که اصطلاحاً قلمروی سایه‌ها خطاب می‌شود. هر شخصی که وارد حالت کما می‌شود تا مدت رهایی خود اسیر این قلمرو خواهد بود و باید با خطرات مختلفی که در کمین هستند دست و پنجه نرم کند. در نسخه‌ی اول شاهد داستان Youngho و نحوه‌ی ورود او به کما بودیم، حال اما در نسخه‌ی دوم بازی باید کنترل مینا پارک، دوست و یار غارِ یونگهو را برعهده گرفته و پرده از راز کما و قلمروی سایه‌ها برداریم. تفسیر جالب و غیرمنتظره‌ی سازندگان از «کما» باعث می‌شود که دید همیشگی و کلیشه‌ای به موضوع جهان‌های وارونه نداشته باشیم و قصه‌ی متفاوت The Coma 2: Vicious Sisters را راحت‌تر قبول کنیم.

بازی تنها به ارائه‌ی تفسیر شخصی خود از حالت کما بسنده نکرده و از موارد فرعی بسیاری برای شاخه دادن به بطن خود بهره برده. برای مثال مراسم قربانی به هنگام ماه خونین که یکی از بزرگترین و شناخته‌شده‌ترین مراسم‌های شیطانی درمیان اقوام مختلف است، در این بازی به عنوان یکی از بخش‌های مهم داستان درنظر گرفته شده و در ترکیبی فوق‌العاده با فرهنگ و تاریخ کره‌ی جنوبی به خوبی آمیخته شده است. شاخ و برگ دادن به داستان با همین ریزه کاری‌ها در تمام لحظات بازی به چشم می‌خورد. یکی دیگر از راه‌های روایت داستان در The Coma 2: Vicious Sisters یادداشت‌ها و نامه‌هایی هستند که گرچه الزامی به خواندن‌شان وجود ندارد، اما با مطالعه‌ی آنها به بخش اعظمی از پشت پرده‌ی ماجراها پی می‌برید و فهم قصه‌ی کلی بازی برایتان به شدت آسان‌تر می‌شود. در مجموع می‌توان گفت که نقطه‌ی قوت The Coma 2: Vicious Sisters داستان و روایت آن است. سازندگان توانسته‌اند با پیاده کردن ایده‌های مختلف و نه چندان نوآورانه قصه‌ی شبی ترسناک و خوف آور بازگو کنند که درمیان حجم بالای بازی‌های AAA و پر سر و صدا همچون گلی میان خارهاست.

اما داستان چگونه می‌تواند روایت شود وقتی که اتمسفر و فضای بازی همراه آن نباشند؟ شما برای تعریف یک قصه‌ی کودکانه نیاز به لحنی کودکانه دارید، برای تعریف یک داستانِ حماسی بباید به دنبال کلماتی مناسب بگردید و برای بازگو کردن یک ماجرای ترسناک لحن و فضایی تاریک لازمه‌ی کار خواهد بود. The Coma 2: Vicious Sisters به خوبی از این مورد آگاه است و به گونه‌ای در طراحی محیط‌های خود استادانه کار می‌کند که حتی اگر وجود هیولا و تهدیدات خارجی را نادیده بگیریم، باز هم همان اتمسفر سنگین و جو خراب خود عاملی بزرگ برای به هراس انداختن مخاطب است. این اتمسفر در زمانِ نیاز سنتی است و کُره‌ی قدیم را نشان می‌دهد، و گاهی اوقات نیز تنه‌ای به مدرنیته می‌زند و یادآور می‌شود که در چه زمان و در چه جهانی به سر می‌بریم.

از دیگر مزایای طراحی محیط در The Coma 2: Vicious Sisters می‌توان به استعارات و کنایه‌هایی اشاره کرد که در طول بازی به کثرت با آن‌ها روبرو می‌شویم. برای مثال در یکی از بخش‌های بازی گذشته‌ی یکی از کاراکترها می‌رویم و می‌بینیم که تعدادی دانش آموز در حال آزار و اذیت او هستند. اغلب این اذیت‌ها نیز با سخن چینی‌های بی‌مورد در حال اتفاق افتادن می‌باشند. مینا با قدرتی که دارد می‌بیند که تعدادی دهان بسیار بزرگ و کثیف در این مکان حضور دارند و در کنار آنها نیز گوش‌هایی هستند که به حرف‌های بیهوده اجازه‌ی ورود به گوش را می‌دهند. مطمئناً دادنِ درس اخلاق در بازی به این وضوح و آشکاری چندان هوشمندانه نیست و به قول معروف "ضایع" شمرده می‌شود، اما استفاده‌ی استعاری از همین مفاهیم و گوشزد کردن برخی مسائل انسانی از بزرگ‌ترین کارهایی است که The Coma 2: Vicious Sisters در آن به موفقیت رسیده است.

صداگذاری بازی نیز کاری می‌کند که احساس ترس از محیط دوچندان شود. صدای پای هیولا، نفس نفس زدن‌های شخصیت اول، جیغ و فریاد‌هایی که از جای جای مناطق آلوده بلند می‌شود، همه و همه در خدمت محیط ترسناک بازی هستند. البته ضعف صداپیشه‌ها که چندان هم نقش پررنگی در بازی ندارند در کات‌سینها به شدت آشکار است و باعث افت کیفیت میان پرده‌ها و تبعاً خود محصول می‌شود. البته نباید از موسیقی The Coma 2: Vicious Sisters نیز غافل شد چرا که بار عظیمی از ترساندنِ بازیکن برعهده‌ی این بخش از بازی است. موسیقی در هر اثری، چه فیلم و چه بازی، همانند یک شخصیت کاملا جداگانه است. او به چشم نمی‌آید اما در تک تک لحظات تجربه‌ی اثر همراهی‌مان می‌کند و مثل دوستی همیشگی درکنارمان است. موسیقی The Coma 2: Vicious Sisters چندان دوستانه نیست اما مطمئناً از بهترین همراهان شما در طول تجربه‌ی بازی خواهد بود.

اما از حق نیز نباید گذشت و چه بخواهیم یا چه نخواهیم، گیم‌پلی یکی از بخش‌های بزرگ هر بازی ویدیویی است و نمی‌توان از آن چشم پوشی کرد. گیم‌پلی The Coma 2: Vicious Sisters ساده و روان است، سختی ندارد و با ۵ دقیقه بازی کردن قلق کار دست‌تان می‌آید. بازیکن عملاً نیازی به انجام کارهای شاق ندارد و می‌تواند با فشردن دکمه‌های چپ و راست بازی را تمام کند. شاید این حس راحتی در کنترل، در اوایل چندان آزاردهنده نباشد اما رفته رفته باعث لطمه خوردن به تجربه‌ی شخص از اثر می‌شود. البته نیمه‌ی دوم بازی این مورد نیز برطرف می‌شود و شاهد سخت‌تر شدن پیشروی در داستان هستیم. اما همین که با خودمان می‌گوییم "خب حالا این ایراد هم برطرف شد" دوباره مشکل دیگری در گیم‌پلی سر بر می‌آورد و باعث آسیب دیدن تجربه می‌شود. اما این ایراد چیست؟ تصور کنید که هیولا شما را می‌بیند و به دنبال‌تان می‌افتد، شما نیز فرار کرده و در جایی پنهان می‌شوید. پس از لحظاتی که هیولا اتاق را ترک کرده شما هم از پناهگاه بیرون می‌آیید و می‌خواهید با ترک اتاق به ادامه‌ی بازی بپردازید. با همین خیال از اتاق خارج می‌شوید که ناگهان می‌بینید هیولا در یک قدمی ایستاده و با یک ضربه کارتان را تمام می‌کند. این امر به نوبه‌ی خود می‌تواند باعث ترس و هیجان هم شود، اما نه وقتی که هر ۵ دقیقه شاهد این اتفاق باشیم! تکرار زیاد این فرمول باعث می‌شود که ابهت Vicious Sister تا حد زیادی پایین آمده و بیشتر شبیه یک "گیر" شود تا یک عامل ترس.

در نگاهی جزئی‌تر روش‌های فرار و زنده ماندن نیز در بازی پس از مدتی تکراری می‌شوند و تاریخ مصرف خود را از دست می‌دهند. هر بار که Vicious Sister شما را دنبال کرد، وارد کمدی شوید یا زیر میزی پنهان شوید تا این موجود ترسناک و قدرتمند که ده‌ها سال در انتظار قلع و قمع دنیا بوده، شما را کاملاً فراموش کرده و منطقه را ترک کند! متأسفانه این ضعف (تکراری شدن راه‌های فرار) به منطق روایی بازی نیز آسیب می‌زند و این شبهه را در مخاطب ایجاد می‌کند که آیا این موجود کمی عقل و قوه‌ی تفکر ندارد که به این سادگی دست از تعقیب کشید؟

The Coma 2: Vicious Sisters اما در دیگر بخش‌های گیم‌پلی خوب عمل کرده و گه گاهی با سیستم Crafting جالبی که دارد کمی از حس تکرار می‌کاهد. سخن از سیستم ساخت و ساز در بازی شد، ذکر این نکته نیز خالی از لطف نخواهد بود که برخی فعالیت‌های جانبی در بازی وجود دارند که انجام آنها کاملاً برعهده‌ی بازیکن است، اما درصورت تکمیل آنها تاثیر شگرفی در داستان اصلی خواهید دید؛ به گونه‌ای که پایان بازی برایتان متفاوت‌تر رقم خواهد خورد. The Coma 2: Vicious Sisters دو پایان مختلف دارد که یکی از آنها کاملاً خوب و "همه به مراد خود رسیدند" می‌باشند، در صورتی که فعالیت‌های جانبی ذکر شده را انجام دهید این پایان برای شما اتفاق خواهد افتاد. اما پایان دوم چندان خوشحال کننده نیست و اتفاقاتی ناگوار و کمی تلخ بر سر کاراکترهای مختلف خواهد آمد. اما در مجموع می‌توان بخش پایانی بازی را در حد عالی دانست، چرا که وقتی معماها حل می‌شوند و قطعات پازل در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند، بازی در عین رساندن پیام اصلی و اخلاقی خود باعث می‌شود که مخاطب با شوک عظیمی روبرو ‌شود و همین به خودی خود کافی است تا The Coma 2: Vicious Sisters را اثری زیبا و قابل احترام بدانیم.

بازبینی تصویری:

داستان بازی بسیار زیباست، کات سین‌ها نیز به زیبایی آن می‌افزایند.

طراحی محیط به خودی خود می‌تواند ترسناک باشد.

شکارچیان ارواح برای برقراری ارتباط از موبایل Konia استفاده می‌کنند!

گیم‌پلی بازی کمی ساده است.

احتمال کشته شدن ناگهانی در نیمه‌ی دوم بازی به شدت زیاد و البته آزاردهنده است.

مراقب گفته‌ها و شنیده‌ها باشید؛ شاید قلبی را مجروح سازید

لحظات شوکه کننده‌ی زیادی در آخر بازی انتظارتان را می‌کشند

قانون کُما این است: هر چه کمتر بدانید به نفع خودتان است.

نکات مثبت:

داستان فوق‌العاده جذاب و گیرا

اتمسفری ترسناک که به خوبی با داستان و روایت آن عجین شده

موسیقیِ مناسب و همخوان با خود اثر

پیام کلی بازی به شدت انسانی است

تمام عناصر بازی درخدمت یکدیگر هستند

نکات منفی:

گیم‌پلی می‌تواند کمی تکراری شود

استاکر در نیمه‌ی دوم بازی روی اعصاب است

سخن آخر: The Coma 2: Vicious Sisters را می‌توان عنوانی فوق العاده برای دوست داران ترس، و تجربه‌ای متفاوت و ماندگار برای تمام بازیکنان دانست. ای کاش ضعف‌های اندک در گیم‌پلی و برخی صداگذاری‌ها نیز با وقت گذاری بیشتر سازندگان حل می‌شدند تا شاهد اثری تقریباً بی‌نقص می‌بودیم که ارزش‌ بارها تکرار را دارد.

Verdict

The Coma 2: Vicious Sisters can be considered as a great title for fans of horror, and a different and lasting experience for all players. If creators had more time to fix the minor problems in gameplay and dubbing, we could have an almost perfect work that is worth repeating over and over again

Final Score: 9 out of 10