نقد و بررسی بازی Titan Quest: Atlantis

نقد و بررسی بازی Titan Quest: Atlantis

“به قلم محمدجواد مجیدزاده”

این نقد براساس نسخه ارسالی سازندگان برای سایت پردیس‌گیم نوشته شده است.

سرزمین گم شده آتلانتیس جزء آن دسته از اساطیر است که با وجود روایت‌های مختلف درباره‌اش، هیچگاه جذابیت خود را از دست نداده است؛ چراکه پیش‌زمینه داستانی این سرزمین، به قدری دست راویان آن را بازگذاشته که هر بار می‌توان از دلش، داستانی جدید و جذاب و در عین حال آشنا بیرون کشید. این دفعه، سازندگان عنوان Titan Quest، پس از عرضه موفق Ragnarok با فاصله ۱۰ سال پس از نسخه اصلی بازی، تصمیم گرفته‌‌اند تا ما را به روش خود، به این سرزمین پر رمز و راز ببرند. Titan Quest: Atlantis، نام جدیدترین بسته الحاقی عنوان Titan Quest است که در ماه می‌سال 2019 وارد بازار شده است. همانند بازی اصلی، این بسته الحاقی در سبک اکشن ماجراجویی و نقش آفرینی است و صرف‌نظر از محیط‌ها، داستان و دشمنان جدید، تغییری در هسته بازی ایجاد نشده است.

داستان آتلانتیس همانند Ragnarok دقیقا پس از پایان Immortal Throne و شکست Hades آغاز می‌شود. پس از سفر به شهر Gadir، شما با یک ماجراجو آشنا خواهید شد که به دنبال سفر به آتلانتیس است. برای این کار، او اول از همه از شما می‌خواهد تا خاطرات Herakles را بدست آورید و بوسیله آن، رمز ورود به این جزیره فراموش شده را دریابید. در طول بازی، صداپیشگی شخصیت‌ها به خوبی انجام شده است، اما روند کلی داستان بازی و فضاسازی‌ای که انجام می‌شود، قانع کننده نیست. همچنین به طور کلی داستان بازی را می‌توان به دو قسمت تقسیم کرد و بخش عمده تعاملات شما در طی این دو قسمت، در مجموع تنها با دو NPC است و شاید کل دیالوگ‌های ادا شده بوسیله این دو شخصیت، یک صفحه هم نباشد. همانند Ragnarok، آتلانتیس این امکان را به شما می‌دهد تا داستان جدید را بدون تجربه داستان اصلی بازی شروع کنید؛ برای این کار کافیست تا تیک گزینه Accomplished Hero را در صفحه ساخت شخصیت خود بزنید. به این صورت، داستان برای شما از شهر Corinth آغاز خواهد شد و شما می‌توانید با خروج از شهر و وارد شدن به دروازه Tartarus و گذر از اتاق اول، از طریق درگاهی (Portal) که برای شما قرار داده شده است، به شهر Gadir سفر کنید.

گیم‌پلی بازی در این بسته با تغییر مشخصی مواجه نشده است. بازیکن از بین ده Mastery موجود در بازی، ۲ عدد را انتخاب کرده که هر کدام شامل قابلیت‌های فعال و Passive خاص خودشان هستند. هر سطح از Mastery، علاوه بر اینکه قابلیت‌های مختلفی را در اختیار شما می‌گذارد، بر روی برخی از Stat پایه شما (که شامل ۵ فاکتور سلامتی، انرژی، Strength، Dexterity و Intelligence است) نیز اثر گذار است. با افزایش سطح، Skill Point و Attribute Point به شما تعلق خواهد گرفت که با اولی می‌توانید Mastery و قابلیت‌های مربوط را بهبود دهید و با دومی، Statهای پایه‌تان را.

زاویه دید بازیکن همانند دیگر عناوین بنام این سبک مانند Diablo و Torchlight، به صورت ایزومتریک است و ایده اصلی بازی، جست‌و‌جو در محیط غنی بازی و به پایان رساندن مأموزیت‌هایی که توسط NPCها ارائه می‌شوند است. نکته مثبت گیم‌پلی بازی این است که تا هنگامی که به Objective خود نزدیک نشده باشید، نشانه‌ای که شما را راهنمایی کند در نقشه وجود نخواهد داشت. البته جست‌و‌جو کردن در این بسته، به اندازه Ragnarok گسترده نیست. مسیر‌های بازی همچنان پیچ و ‌خم‌های نسبتاً بیهوده خود را حفظ کرده‌‌اند، ولی در عوض مسیر‌های فرعی‌ای که پیش روی شما قرار دارند، چندان حایز اهمیت نیستند. عمده مأموزیت‌های فرعی نیز که در بازی می‌گیرید، عملا در مسیر مأموزیت اصلی تان قرار دارند و این بار مجددا بر خلاف Ragnarok، چندان به جست و جوی محیط‌های اطراف تشویق نمی‌شوید؛ زیرا همه چیز سر راهتان است و نیازی به خارج شدن از مسیر نیست.

نبرد‌های بازی شامل کلیک کردن بر روی دشمنان تا زمان مرگشان و یا استفاده از قابلیت‌هایی است که عموما از Masteryهایتان و گاهی اوقات از بعضی سلاح‌های خاص بدست می‌آیند. به نظر می‌رسد که تعداد دشمنان موجود در محیط‌های این بسته الحاقی زیادتر است. این دشمنان چندان هوشمند نیستند، اما برد شناسایی (Detection Range) بالایی دارند و در عمده موارد، درگیر شدن اجتناب ناپذیر است. با این حال، می‌توان به راحتی آنها را Kite کرده و از صدمات آنها تا حد زیادی در امان بود. فارغ از هسته بدون تغییر گیم‌پلی بازی که مثبت‌ترین وجه بازیست، در بخش موسیقی بازی با عملکرد قابل قبولی مواجه هستیم؛ اما صدای دشمنان چندان تعریفی ندارد و حتی Bossهای بازی در بهترین حالت فقط فریاد می‌زنند. در این بسته، مد Tartarus نیز به عنوان یک حالت Endless به بازی اضافه شده است و در آن می‌توانید به صورت بی پایان به نبرد با دشمنانی کمی قوی‌تر از دشمنان معمولی بازی بپردازید. به طور کلی تنوع دشمنان بازی بسیار بالاست و هر منطقه از بازی، خطرات خاص خود را درونش جای داده است.

Vendorهای قبلی همچنان وجود دارند و شما می‌توانید از آنها زره، اسلحه و بسیاری وسایل دیگر خریداری کنید؛ اما در نهایت سطح آیتم‌هایی که در محیط بازی پیدا می‌کنید از سطح آیتم‌های فروخته شده در این فروشگاه‌ها بالاتر است. بدست آوردن طلا در بازی نسبتاً راحت بوده و محیط‌های بازی مملو از صندوقچه‌هایی است که به شما آیتم‌های مختلف و طلا می‌دهند. Relicها و Charmهایی نیز در بازی وجود دارند که به وسیله آنها می‌توانید زره و اسلحه‌تان را بهبود داده و شخصی سازی کنید. یکی از تغییرات این بسته، اضافه شدن یک Vendor جدید است که به شما لوت باکس حاوی آیتم‌های مختلف را با قیمتی گزاف می‌فروشد. آیتم‌های بازی از تنوع بالایی برخوردار هستند؛ از لباس معمولی و عصا گرفته تا تیر و کمان و زره پولادین. Masteryهای موجود در بازی نیز برای هر کدام از این آیتم‌های مختلف، دارای قابلیت‌هایی هستند و می‌توانید با انتخاب Mastery مناسب و سلاح سازگار، به فردی خطرناک در بازی تبدیل شوید. رابط کاربری بازی نیز عملکرد خوبی داشته و تمامی اطلاعات مورد نیاز در مورد هر آیتم را به راحتی و با نگه داشتن نشانگر بر رویش، به شما می‌دهد. Inventory بازیکن شامل صفحه‌ای از مربع‌هاست و می‌توان با جابجا کردن آیتم‌ها در این صفحه، گاهی فضای بیشتری برای آیتم‌های جدید باز کرد.

رویکرد آتلانتیس به قرار دادن محیط‌های مختلف در برابر بازیکن، متفاوت با Ragnarok است، چراکه علاوه بر محیط‌های جدید (مثل شهر آتلانتیس)، شما در طی داستان به سرزمین‌های قدیمی بازی مثل آفریقا نیز سفر می‌کنید. اگرچه مقصد شما در این سرزمین‌های قدیمی با شهر‌های داستان اولیه بازی متفاوت هستند و به صورت کلی، سربرگی جدا برای مقصد‌های شما در این بسته در نقشه بازی قرار داده شده است. بازیکن، نیمی از داستان در جست و جوی وسایلی برای رسیدن به آتلانتیس است و نیمی دیگر در آتلانتیس به دنبال چند فرمانده که در بخش‌های مختلف شهر پراکنده‌‌اند. روند داستان بازی و به طور کلی طراحی مراحل در این بسته چندان قابل توجه نیست، چراکه ‌هایپ چندانی برای رسیدن به آتلانتیس در بازیکن ایجاد نمی‌شود و در ادامه، خود آتلانتیس و باقی داستان که در آن روایت می‌شود نیز، چنگی به دل نمی‌زند. در مقابل سرزمین‌هایی که پیش از رسیدن به آتلانتیس به آنها سفر می‌کنیم، از خود آتلانتیس طراحی جذاب‌تر و چشم نواز‌تری دارند. پایان بندی داستان بازی نیز به هیچ وجه قابل قبول نیست، چراکه کسی که باعث سفر ما به آتلانتیس می‌شود، در نهایت صرفاً با یک دیالوگ "کشتی حاضر است و وقت رفتن" از ما خداحافظی می‌کند. با این حال، شخصیت‌هایی که در بازی معرفی می‌شوند، همانند محیط‌های بازی متنوع هستند و از خدایان بین‌النهرین تا پادشاهان یونان باستان در میان آنها دیده می‌شود.

اما جدا از داستان پردازی و روند مراحل ضعیفی که در این بسته با آن مواجه هستیم، بزرگترین چیزی که ارزش کار را این بار پایین آورده است، بهینه سازی نامناسب بازی است. در این بسته، محیط‌های بازی به شدت شلوغ هستند و با وجود اینکه پایه بازی برای بیشتر از ۱۰ سال پیش است، سخت افزار امروزی قادر به ارائه عملکردی ثابت و بهینه در این محیط‌های شلوغ نیست. این قضیه، کلیک کردن‌های متعدد را روی دشمنان تا زمان مرگشان، به شدت خسته کننده و آزار دهنده می‌کند. همچنین، تعداد بسیار بیشتر دشمنان و در همین راستا، بیشتر طول کشیدن نبردها همراه با افت فریم، واقعا یک کابوس است که به حقیقت پیوسته. اگرچه، تمامی محیط‌های بازی این شکلی نیستند و این عملکرد غیر قابل قبول فنی در همه جای بازی دیده نمی‌شود. به طور کلی اما نمی‌توان به سطح گرافیک بازی ایرادی گرفت، چراکه عرضه اولیه این عنوان به بیش از یک دهه پیش باز می‌گردد و توسعه دهندگان سعی خود را کرده‌‌اند تا با کمترین تغییر ممکن در ظواهر بازی، بسته‌های الحاقی جدید را عرضه کنند.

بازبینی تصویری:

نمایی از Vendor اضافه شده در آتلانتیس

بازی همچنان سعی دارد تا با قرار دادن چنین چیزهایی، حس کنجکاوی شما را بر انگیزد.

محیط‌های بازی همچنان تنوع خود را حفظ کرده‌‌اند؛ از کوه‌های اطلس گرفته تا مناطق زیرزمینی و تاریک.

نمایی از Masteryهای موجود در بازی

نمایی از نقشه کلی Atlantis و مناطقی که به آنها سفر خواهید کرد.

نکات مثبت:

گیم‌پلی ساده و در عین حال جذاب

شخصی سازی‌های گسترده

تنوع بالای دشمنان و محیط‌های بازی

سازگاری و سینرژی ابعاد مختلف شخصی سازی با یکدیگر

نکات منفی:

بهینه سازی فوق‌العاده ضعیف که به خصوص در محیط‌های شلوغ مشهود و آزار دهنده است

طراحی مراحل خوب نیست و به هسته ماجراجویی بازی چندان بها داده نشده است

داستان بدون هیجان و شخصیت پردازی‌های نامناسب

Boss Fightهای بازی به خاطر داستان نامناسب از هیچان خاصی برخوردار نیستند

سخن آخر: آتلانتیس را نمی‌توان یک بسته الحاقی کامل دانست. درست است که سرزمین‌ها و دشمنان جدیدی اضافه شده‌‌اند، اما مجموع وقتی که در این سرزمین‌ها گذرانده می‌شود حتی با احتساب مأموزیت‌های فرعی، تنها به اندازه یک مأموزیت است. داستان این بسته چنگی به دل نمی‌زند و در بهترین حالت، آتلانتیس را می‌توان یک مأموزیت نسبتاً بلند در دنیای Titan Quest دانست. شاید اگر بهینه سازی بازی بهتر بود، می‌شد وقتی را که صرف این مأموزیت طول و دراز می‌شود، ارزشمند دانست، اما محیط‌های شلوغ بازی و افت فریم وحشتناک هنگام جست و جو نبرد، حتی لذت گشت و گذار در برخی از محیط‌های بازی را نیز از ما می‌گیرد.

Verdict

Atlantis cannot be deemed a real DLC. Yes, it does give us new places to explore and new mobs to kill, but the total amount of time that you spend in these new places, even taking side quests into account, is just equal to “One” quest. The story is not compelling and in the best case scenario, Atlantis is just one long quest in the world of Titan Quest. Maybe if it had better optimization, you could’ve said that the time you spent exploring it was worth it, but the crowded environment and horrendous frame drops, deprives us even of enjoyment of exploring some of these new places

Final Score: 5.5 out of 10