نقد و بررسی بازی Moving Out

نقد و بررسی بازی Moving Out

باربر دیوانه

"به قلم سید محمد حسین بطحایی"

این نقد براساس نسخه ارسالی سازندگان برای سایت پردیس‌گیم نوشته شده است.

لولاهای در خود را سفت کنید، کاسه کوزه‌هایتان را از جاهای در دسترس خارج کنید و برای شیشه‌های پنجره‌تان یک بیمه مطمئن جور کنید؛ چرا که ما به هر قیمتی، قرار است اسباب اثاثیه خانه‌تان را در کمترین زمان و به محیرالعقول‌ترین روش‌های ممکن جابجا کنیم. سفت به کامیون ما بچسبید و با پردیس گیم همراه باشید تا بررسی جامعی بر عنوان Moving Out داشته باشیم.

ابتدای تاریخ ویدیو گیم، کنسول‌ها پر از بازی‌های شبیه‌ساز بودند. شبیه‌ساز گلف، شبیه‌ساز فوتبال، پینگ پنگ، خلبانی، ماشین سواری، شهرسازی و… . با عرضه ماریو و پا گرفتن سونیک و دیگر شخصیت‌های محبوب دنیای گیم، سناریوهای داستانی و شخصیت‌ها، بیشتر و بیشتر به هسته تشکیل دهنده بازی‌های ویدیویی تبدیل شدند و شبیه‌سازها محدود به گوشه کوچکتری شده و به آرامی مسیر خود را ادامه دادند.

اما جایی در این میان و در اواخر دهه نود میلادی اتفاقاتی رخ داد که به سبک شبیه‌ساز رنگ و بوی عجیبی داد. با عرضه The Sims و Crazy Taxi در مرز بین دو هزاره میلادی، دنیا با بازی‌هایی روبرو شد که روی کاغذ، شبیه‌سازی ۲ عمل «تاکسیرانی» و «زندگی روزمره» بود. ولی در عمل باورش واقعا سخت بود اگر کسی مثل اکسل در خیابان‌ها برای رساندن مسافرانش رانندگی کند یا مانند سیمزهای بامزه به وقایع پیرامون خود واکنش نشان دهد. این سبک بازی‌ها موجب به وجود آمدن ریز-ژانر شبیه‌ساز آرکید شدند. شبیه‌سازهایی که عملا برای کسانی ساخته شده بود که به ساختار خشک شبیه‌سازها علاقه‌ای نداشتند. Moving Out نیز از قماش همین بازی‌هاست. یک شبیه‌ساز اسباب‌کشی و باربری است؛ ولی با نهایت تاکید، هیچ کدام از اعمالی که در چندین ساعت تجربه این بازی انجام می‌دهید را در اسباب‌کشی در دنیای واقعی امتحان نکنید. خرجش سنگین می‌افتد.

مکانیک‌های گیم‌پلی Moving Out بسیار ساده‌اند. شما باید در طی مدت زمان معینی، اسباب و اجناس مشخص شده در جای جای مرحله را برداشته و در کامیون باربری ایستاده در گوشه محوطه جایگذاری کنید. اگر فکر می‌کنید دستتان خیلی بسته است نگران نباشید، شما قابلیت پریدن، چک زدن (!) و پرتاب کردن اثاثیه‌های در دست خود را دارید. منتها گیمیک و نکته متمایز کننده Moving Out در مکانیک هایش ناشی از جای دیگری هستند.

اگر با Team17 آشنایی داشته باشید، احتمالاً با سری Overcooked نیز آشنایی دارید؛ عنوانی که نسخه دوم آن برنده جایزه بهترین بازی خانوادگی در مراسم Game Awards 2018 شد. پس نباید برایتان مسئله‌ای پیش بیاید اگر بگویم آن‌ها از بامهارت‌ترین افراد در ساخت یک تجربه چند نفره دورهمی هستند. هر چند Overcooked‌ها را می‌توانستید به صورت تک نفره نیز با کمی مشقت تجربه کنید ولی این بار اعضای Team17 و استدیوهای زیرمجموعه آن با تمام قدرت، ایده ساخت یک تجربه کاملا co-op را جدی گرفته‌اند و Moving Out را براساس آن طراحی کرده‌اند. شما در این بازی حتما باید حداقل ۲ نفر کنار هم باشید و این مکانیک‌های گیم‌پلی را به سطح دیگری می‌برد. اما چطور؟

همان طور که گفتم وظیفه شما در بازی جابجایی اسباب و اثاثیه است، منتها این اثاثیه‌ها از لحاظ وزنی به ۳ دسته تقسیم می‌شوند: دسته سبک که تک نفره قابل حمل و پرتابل است، دسته نیمه سنگین که به صورت تکی قابل حمل است ولی تنها ۲ نفره قابل پرتاب است و دسته سنگین که تنها ۲ نفره می‌توانید آن‌ها را حمل و پرتاب کنید. این جاست که بازی می‌خواهد مطمئن شود شما باربرها حسابی راه و چاه کار کردن با هم را بلد هستید یا خیر و هماهنگی‌تان با یکدیگر را می‌خواهد به چالش بکشد. باید گفت آن ها در این زمینه به شدت موفق بوده‌اند.

خوشبختانه سنت حسنه Team17 برای خلق سناریوهای عجیب و غریب با شیوه طراحی مراحل خود، هنوز هم پابرجاست و از این لحاظ Moving Out تجربه‌ای است که در هر ۳۰ مرحله خود مکانیکی جدید یا ایده‌ای دیوانه وار برای سرگرم کردن شما و دوستان‌تان مخفی گذاشته. به غیر از این موضوع، از دیدگاه فنی نیز طراحی مراحل بازی به شدت حساب شده و پر از راه‌ها و میانبرهای خاص میان نقاط مختلف خود است که در تکرار دوباره مراحل به شدت به کار می‌آیند.

بحث ارزش تکرار مراحل شد. جدا از طراحی مراحل خوب بازی که به شدت تاثیر مثبتی در این مورد دارد، بازی براساس زمانی که شما در آن مرحله را کامل کرده‌اید، مدال‌های برنز تا طلایی می‌دهد. به غیر از آن بعد از یکبار تکمیل هر مرحله، ۳ فعالیت جانبی دیگر برای آن مرحله آزاد می‌شود که با انجام هر کدام، شما یک توکن خاص به دست می‌آورید که در بخش آرکید بازی برای باز کردن جوایز مختلف قابل استفاده است. این فعالیت‌ها از دست نزدن به نقطه‌ای از نقشه تا گرفتن و بردن غورباقه مزاحم مرحله هنگام باربری تا انداختن توپ بسکتبال در حلقه داخل حیاط و چیزهای عجیب غریب‌تر متغیر است و بهانه بسیار خوبی برای بازگشت به مراحل به وجود می‌آورند.

در عوض سیستم مدال‌های زمانی آن چنان عامل مشوق خوبی برای تکرار مراحل نیستند و این موضوع عمدتاً به درجه سختی بالای بسیاری از مراحل بازمی گردد. همچنین برخلاف Overcooked که هر مرحله، ۳ الی ۵ دقیقه به صورت حداکثر طول می‌کشید، در Moving Out این که یک مرحله به راحتی می‌تواند از مرز ۵ دقیقه عبور کند، برخلاف تصورتان ضربه کاری‌ای به ارزش تکرار آن می‌زند. البته که این نواقص حاصل یک سری انتخابات در طراحی بازی است که در نقاط دیگر مانند تنوع مراحل و همکاری پذیری آن به شدت نمود مثبت پیدا می‌کند. به نظرم نتیجه کاملاً مطلوب از آب درآمده و در نهایت نیز ارزش تکرار مراحل هنوز نیز—مخصوصا در این سبک—بسیار بالاست.

هر چند موردی است که اصولاً مورد کم لطفی قرار می‌گیرد، ولی باید بگویم دوربین این بازی فوق العادست. برای یک بازی با تمرکز کامل روی حرکات متعدد چند نفر در یک محیط شلوغ و پر از اشیاء جورواجور باید بگویم کارگردانی هنری بازی و کنترل دوربین بازی بی نظیر است. رنگ‌ها از همه جای صفحه بیرون می‌پاشند و با این حال تشخیص همه چیز به شدت ساده است. اثاثیه‌ای که باید حمل شوند همیشه برق خاص خودشان را دارند و دوباره حتی اگر دکمه Y را فشار دهید، بازی شما را با علامت‌های بسیار واضح راهنمایی می‌کند. UI بازی شیک، کارتونی و دوست داشتنی است و طراحی کاراکترها مثل بقیه بازی‌های Team17 خودش یک تنه بار کمدی و طنز بازی را به دوش می‌کشد. چه کسی دلش نمی‌خواهد یک باربر با کله کاسه نودلی و یک مارمولک روی ویلچر اثاث خانه‌اش را در عرض ۵ دقیقه جمع و جور کند؟

کمی کنترل بازی البته شل است. این مشکل در Overcooked نیز وجود داشت، ولی این جا به خاطر راهروها و چهارچوب‌های بیشتر در عبور از مراحل، محیط بزرگتر و بسیار شلوغ‌تر و احتیاج به برخی حرکات ریزتر (مخصوصا برای عوض کردن پهلوی شیئی که می‌خواهید حمل‌اش کنید) زیاد دچار مشکل می‌شوید. هر چند کنترل پرتاب‌ها واقعا عالی است و اگر به آن‌ها عادت کنید تبدیل به باربر به شدت ماهری می‌شوید. موسیقی و صداگذاری بازی نیز به نسبت معجونی که Overcooked بود نیز کمی عقب گرد داشته اما هنوز هم شنیدنی و فوق العادست، مخصوصاً وقتی به ارواح چک می‌زنید تا دست از سر شما بردارند؛ چراکه صدایی دارد این چک آبدار که کاملا رضایت بخش است.

باربری واقعاً شغل سخت، طاقت فرسا و پرچالشی است. یک شبیه‌ساز واقع گرایانه که نشان بدهد برای جابجایی یک یخچال ساید‌بای‌ساید از طبقه همکف به طبقه ششم آپارتمان چه پروسه درگیر کننده و حساسی طی می‌شود به نظرم تجربه جالبی می‌شود. ولی با این وجود، این که شما و همکارتان یک تخت ۲ نفره را از پنجره طبقه دوم یک خانه به بیرون پرت کنید، شاهد غلت خوردن آن روی کاپوت ماشین صاحب خانه و افتادنش در وسط خیابان شوید. سپس با هم از پنجره به سرعت پایین پریده و قبل از این که ماشینی از روی آن رد شود دوباره ۲ طرفش را بگیرید و در کامیون باربری بچپانید مسلماً تجربه عجیب‌تر، جالب‌تر، خنده‌دارتر و ماندگارتری است. بچه‌های Team17 و استدیوهای همکار آن‌ها کار واقعا بی نظیری برای خلق یک تجربه Couch co-op انجام داده اند که لحظه لحظه اش پر سناریوهای جالب و همکاری‌هایی است که من و برادرم را موقع بازی شبیه به پت و مت می‌کرد.

بازبینی تصویری:

بلایی که سر آپارتمان جری آمده به کنار، مطمئناً برای چند بار اول نمی توانید بهتر از مدال نقره ای نتیجه بیاورید.

شخصیت های باربری که در ادامه بازی آزاد می کنید طراحی هایشان فوق العاده بامزه و خنده‌دار اند.

تنوع مراحل بسیار عالی است، یکبار در یک مزرعه در حومه شهر اید و یکبار نیز در دفتر کاری از در مرکز شهر.

اول و آخر هر مرحله تعداد دیالوگ رد و بدل می شوند که طعم کمدی خاص خود را دارند و سر و ته هر مرحله سنگین باربری را با یک لبخند می بندند.

اشیاء شکستنی یکی از المان های جذاب بازی است که به باربری و مخصوصا مکانیک پرتاب کردن اشیاء عمق بیشتری می دهد.

نکات مثبت:

مکانیک‌های ساده ولی به شدت جذاب

ارزش تکرار بالای مراحل

طراحی مراحل کاملا هماهنگ با ذات چند نفره بازی

طنز موجود در طراحی هنری بازی

نکات منفی:

کنترل بدقلق شخصیت‌ها در موقعیت‌های حساس تر

سخن آخر: ترکیب باربری به دیوانه‌وارترین شکل ممکن با یک تجربه همکاری دو نفره بی‌نظیر و کاملا صیقل داده شده باعث می‌شود Moving Out به یکی از بهترین انتخاب‌هایتان برای ایجاد یک تجربه سرشار از آشوب با دوستان‌تان تبدیل شود.

Verdict

Combining furniture moving, in the craziest way possible, with an unique and completely polished Co-op experience has made Moving Out one of the best options for chaotic fun with friends

Final Score: 9 out of 10