نقد و بررسی بازی Predator: Hunting Grounds
"به قلم بابک احدی"
در دنیای سینما معدود اثرهایی دیده میشوند که جا پای بسیار پررنگی از خود به جای گذاشتهاند؛ جایی که از این عناوین به عنوان یک مرجع شاهکار در ژانر خود برای همیشه یاد میشود. Predator یا همان غارتگر یکی از این عناوین میباشد که در سال ۱۹۸۷ متولد شد و تا به امروز در دنیای سینما و گیمینگ از آن به عنوان یک اثر کمنظیر یاد میشود؛ اثری که باعث شد دنبالههای زیادی تا به امروز از آن ساخته شود. در سال ۲۰۱۸ جدیدترین اثر با نام The Predator عرضه شد که مانند عناوین دیگر با این نام ضعیف ظاهر شد. در گیمینگ نیز عناوینی هر چند انگشت شمار اما ضعیف با نام پردیتور عرضه شدند که مورد پسند نبودند، تا اینکه استودیوی illfonic خبر از ساخت نسخهای کاملا آنلاین از این عنوان دقیقا بر اساس فیلم سینمایی "پردیتور" ۱۹۸۷ را داد. این استودیو که در سال ۲۰۰۷ تاسیس شد، تا به امروز فقط در ساخت بازیهای چند نفره فعالیت میکند. جدیدترین ساخته این استودیو PREDATOR HUNTING GROUND نام دارد که به نقد و بررسی آن میپردازیم.
از همین ابتدا باید اشاره کرد که این عنوان فاقد بخش داستانی است که شاید برای طرفداران این بازی ناامید کننده به نظر برسد، اما هویت کلی داستانی بازی دقیقاً همانی است که در اولین فیلم پردیتور دیده بودیم؛ جاییکه یک گروه کماندوی زبده برای فروپاشی گروهی مزدور که در جنگلهای قاره آمریکای جنوبی استقرار دارند راهی شده و بعد از متلاشی کردن آن گروه متوجه حضور موجودی ترسناک و عجیب میشوند. این موجود فضایی غارتگری وحشی بود که برای سلاخی کردن انسانها از فضا وارد زمین شده بود، آن هم برای تفریح، چالش و غارت کردن استخوانهای اجسادی که میکشد. این تعریف دقیقاً پیشزمینهی داستانی برای این بازی نیز میباشد.
قبل از هر چیز باید اشاره کرد این عنوان ۲ حس متفاوت به گیمر در بطن گیمپلی القا میکند. حس شکارچی بودن و حاکمیت در جنگل، و حس دلهره و شکار شدن. در نقش پردیتور جنگل در اختیار شماست و در نقش کماندوها آن روی سکه برای شما نمایان میشود. حس ترس از شکارچی فضایی به شما تلقین میشود که البته برای کمتر کردن استرس در طول بازی و البته زنده ماندن در تیم کماندوها مدام باید کنار همتیمی خود بمانید؛ زیرا همانگونه که میدانید پردیتور میتواند نامرئی باشد و از دید شما خارج شود و همچنین سرعت بسیار بیشتری نسبت به کماندوها دارد. اما شما هم با پوشاندن خود با گل می توانید مدتی از دید شکارچی ناپدید شوید و این دقیقا یکی از بخشهایی بود که در فیلم سینمایی نیز دیده بودیم. البته شما تنها برای مدتی کوتاه از دید پردیتور میتوانید مخفی باشید زیرا شکارچی تجهیزات پیشرفتهای دارد و برای پیدا کردن شما از دید پردیتوری استفاده میکند.
در این بخش بازی بالانس خوبی را رعایت میکند؛ یعنی با وجود برتریهای برجستهی پردیتور به انسانها، امکان کشتن او نیز وجود دارد. بهشخصه بعد از اولین پیروزی بر پردیتور فضایی آن هم به تنهایی حسی عجیب درونم شعلهور شد! شاید قابلیتهای برجستهی غارتگر مانند بالا رفتن از درخت و سرعت بیشتر و تجهیزات عالی برای پیروزی کافی باشد اما وقتی در نقش کماندو هستید میتوانید با پیشروی در مبارزات و کشتن دشمنان AI و همچنین انجام ماموریتهای گنجانده شده در مبارزات XP بدست آوردید و سطح بالاتری کسب کنید. با بالا رفتن سطح؛ امتیازهای بیشتری کسب خواهید کرد و از این امتیازهای بدست آمده برای باز کردن لوتباکسها هم برای پردیتور و هم برای کماندوها استفاده میکنید. البته بخش جالب این قسمت باز کردن اسکینها و تجهیزات مختلف برای پردیتور میباشد که تنوع خوبی در این بخش دارند. البته با بالا رفتن سطح نیز میتوانید ویژگیهای بهتر و تجهیزات بیشتری را هم برای پردیتور و هم برای کماندوها داشته باشید.
یکی از اشکالات بخش گیمپلی کم بودن حالتهای مختلف است. فقط ۲ حالت در بازی وجود دارد: انتخاب پردیتور و یا کماندوها. در حالت انتخاب پردیتور گروه ۴ نفره کماندوها را شناسایی میکنید و در حالت انتخاب کماندو باید در گروه ۴ نفره برای از بین بردن گروههایی که غیر قانونی در جنگل تجمع کردهاند که همان هوشمصنوعی هستند و عملکرد خوبی نیز دارند، و همچنین از بین بردن شکارچی فضایی مبارزه کنید. درنهایت در مپها یا مکانهایی که اغلب در وسط جنگل هستند و تنوع زیادی نیز ندارند، جان خود را نجات بدهید و پیروز مبارزه شوید. البته به غیر از تنوع کم مکانهای مبارزه، این بازی فعلا از نظر محتوا نیز کافی نیست و سازندگان شاید باید در آینده بخشهای مختلفی مانند PVP، یعنی دو گروه کماندو مقابل هم و یا دوئل ۲ پردیتور به بازی اضافه کنند ولی در ابتدای امر، با همین ۲ حالت نیز طرفداران پردیتور میتوانند روزها مشغول شوند؛ بدون اینکه حس خستگی به آنها دست بدهد. بله بهواقع گیمپلی اعتیادآور بازی در کنار هیجان مبارزات شما را مجذوب میکند.
بازی دارای کلاسهای مختلف هم برای انسانها و هم برای پردیتور است. کلاسهای کماندوها شامل ۴ بخش مهاجم، پیش آهنگ، حمایتکننده و شناساگر میباشد که هر کدام دارای ویژگیهای مختلفی با یکدیگر هستند. بد نیست به گانپلی خوب و تنوع اسلحهها اشاره کنم که در نوع خود عالی است. پردیتور نیز در ۴ کلاس مختلف ارائه میشود که بیشتر در سرعت و استقامت و قدرت تفاوت دارند. البته این کلاسها از همان ابتدا قابل انتخاب نیستند و نیازمند سطح بالاتری برای انتخاب هستند. دیگر بخش بازی که دوگانه پیریزی شده شخصیسازی است به این طریق که برای کماندوها عمق زیادی ندارد و در انتخاب نوع چهره و استایل و رنگ پوشش لباس و همچنین رنگآمیزی بخشی از صورت که البته تعداد کمی هم دارد خلاصه میشود. شخصیسازی پردیتور شاید کمی بهتر کار شده است اما فقط خودتان ریزه کاریهایی که در او پیاده کردهاید را میبینید. بهتر است سازندگان در این بخش کمی بهتر عمل کنند تا شاهد شخصیسازیهای دلچسب مانند بازیهایی ازجمله For Honor باشیم. جدای از این مباحث بخش گیمپلی بازی همان چیزی است که انتظارتان را میکشد؛ تلفیقی از اکشن، دلهره و هیجان که کمپانی سازنده با جای دادن تمامی المانهایی که در فیلم سینمایی دیده بودیم این امر را مهیا میکند آنگونه که حس پردیتور بودن و غارت کردن به شما منتقل شود، و از طرفی وقتی تنها بازمانده تیم هستید ضربان قلبتان افزایش یاید! به طور خلاصه باید گفت در گذشته عناوینی با این نام عرضه شدند که گیمپلی و روایتی صرفا ترسناک ارائه میکردند که اغلب مخاطب پسند نبودند اما این عنوان به خواستهی طرفداران توجه کرده و واقعاً شایستهی نام پردیتور است.
گرافیک بازی آنگونه که باید میبود نیست؛ بدین معنی که سطح گرافیکی بازی چه در بخش بصری و چه در بخش تکنیکی چند سالی از عناوین درجه یک فاصله دارد. البته باید یه این نکته توجه کرد که این یک عنوان AAA با بودجه کلان مانند دیگر بازیهای روز نیست؛ بنابراین باید سطح توقعات را کمی پایین بیاوریم، اما وقتی صحبت از عنوانی در آخرین سال نسل هشتم میشود ناخودآگاه انتظارات بیشتری از سطح گرافیکی خواهیم داشت. پردیتور در بخش بصری یک عنوان فقط متوسط است که جای کار بیشتری لازم خواهد داشت تا بتواند به عنوان خوبی تبدیل شود؛ به این صورت که بافتها، جزئیات، چهرهپردازی کارکترها، افکتها، و دیگر عناصر گرافیکی در بخش بصری میتوانست بهتر باشد و مدلسازی کارکترها خوب است اما عالی نیست. جزئیات جنگل و محیط اطراف و وسایل نقلیه و اسلحهها نیز در سطح نهچندان بدی قرار دارد اما با توجه به سبک بازی قابل قبول است. در مقابل مدلسازی پردیتور یا همان شکارچی داستان بسیار عالی از آب درآمده است و یکی از نقاط قوت بازی طراحی بینقص پردیتور میباشد. نورپردازی و افکت نور در بازی نیز یکی دیگر از نقاط برجسته گرافیک بازی است.
در بخش تکنیکی یا فنی شاهد عنوانی ضعیف هستیم. انیمیشن دویدن کماندوها بسیار ضعیف و نسل هفتمی طراحی شده و در کنار آن انفجارها و اثر شلیک گلوله به هیچوجه قابل قبول نیست و همینطور انیمیشنهای حمله melee که برای دشمنان با هوشمصنوعی نیز به کار میبرید، باز چنگی به دل نمیزند. در نقطه مقابل دویدن و حرکت کردن پردیتور بر روی درختها کمی بهتر طراحی شده است و در این بخش نمیتوان خرده گرفت. در نهایت باید به این نکته اشاره کرد که با توجه به سابقه این استودیو و سبک بازی که یک عنوان تمام آنلاین است باید سطح توقعات را کمی پایین بیاوریم که بدین شکل با اثری متوسط و راضیکننده روبرو هستیم.
تمامی موسیقیها و صداهایی که در ساخته سال ۱۹۸۷ شاهد بودیم در این بازی گنجانده شده است. شاید کوتاهی تیم سازنده برای ساختن موسیقیها و قطعههای جدید برای بازی نکتهای ناشایست حساب شود اما موسیقیهای فیلم سینمایی predator آنقدر عالی و دلهرهآور بودند که هنوز بعد از گذشت این همه سال توانایی گنجانده شدن در یک بازی یا اثر دیگر را دارند؛ بدون اینکه تکراری شوند که شاید عدم تلاش تیم سازنده برای ساخت موسیقیهای جدید حرکت بهجایی بوده باشد. به یقین باید گفت با شنیدن موسیقی متن این اثر حس دلهره، اضطراب، و البته فرار از دست موجود فضایی، این بار در بازی شما را دربر میگیرد. در صحنههایی شاهد فریاد زدن پردیتور بعد از التیام دادن خود هستیم، فریادهایی وحشتانگیز که دقیقاً صحنههای فیلم را تداعی میکند. همچنین صداگذاری دیگر بخشها مانند سوییچ کردن بین حالت نامرئی و مرئی و یا دید پردیتور (صحنهی تماما پوشیده شده با رنگهای آبی و قرمز) به خوبی صورت گرفته است. صدای انفجار و شلیک گلوله و دیگر بخشها نیز بینقص میباشد و شاهد عملکرد عالی در این بخش میباشیم. البته بازی فاقد بخش داستانی است و همین عمر باعث آسان شدن کار تیم سازنده برای حذف شخصیتپردازی و صداگذاریها شده است، اما در کل بخش موسیقی و صداگذاری را باید از بخشهای عالی این بازی بدانیم.
بازبینی تصویری:
اسکین فیلم سینمایی ۱۹۸۷ عالی است.
پردیتور در حالت نامرئی!
شخصیسازی کماندوها خیلی کامل نیست
دید کماندوها برخلاف پردیتور اولشخص است.
پردیتور وقتی کماندوها را میدَرَد!
مشکلی بابت سرورها در کنار دوستان نخواهید داشت.
نکات مثبت:
حس پردیتور بودن!!
طراحی عالی پردیتور
گیمپلی هیجانانگیز
نکات منفی:
گرافیک تکنیکی ضعیف
شخصیسازی متوسط
حالتهای مبارزه کم
سخن آخر: جای این بازی سالها برای طرفداران فیلم Predator خالی بود و شاید این بازی هم مانند سری بازیهای گذشته با نام پردیتور چندان قوی ظاهر نشده باشد؛ اما مطمعناً بهترین و راضی کنندهترین عنوانی میباشد که شایستهی داشتن نام پردیتور است. Hunting Ground تمامی سعی خود را کرده که خودش را بیش از هر عنوان دیگری شبیه به آن فیلم سینمایی بکند. اگر از گرافیک نه چندان عالی بازی و نبود بخش داستانی صرف نظر کنید با یک عنوان آنلاین چالش برانگیز روبرو میشوید که میتواند شما را روزها مشغول کند. غارتگر بازگشته
Verdict
The fans of the Predator movie have been waiting for a game like this, and eventhough it may not have a strong presence like previous Predator games, it is certainly the best and most satisfying title that deserves the name Predator. Hunting Grounds has tried, more than any other title, to be like the original movie. If you can look past the average graphics and the lack of a story section, you'd find a challenging online title that can keep you busy for days. The predator is back
Final Score: 8 out of 10