نقد و بررسی بازی Warriors Orochi 4 Ultimate

نقد و بررسی بازی Warriors Orochi 4 Ultimate

نبرد قهرمانان

"به قلم حامد محمدپور"

این نقد براساس نسخه ارسالی سازندگان برای سایت پردیس‌گیم نوشته شده است.

سری بازی‌های Warriors Orochi و Dynasty Warriors از جمله عناوینی است که سرگرمی و لذت مخاطب از یک بازی ویدئویی را هدف اصلی خود قرار داده است. اما با انتشار قسمت‌های جدید از این مجموعه و شهرت و محبوبیتی که این سری از بازی‌ها در سرتاسر دنیا کسب کردند، استودیو سازنده این بازی یعنیKoei تلاش کرد تا در کنار حفط هدف خودشان کیفیت بازی‌های خود را نیز ارتقا داده و این سری از بازی‌ها را در رده کلاس جهانی قرار دهند. فروش بسیار بالای نسخه‌های قبلی و البته سبک خاصی که این بازی ارائه می‌دهد، باعث شده تا این مجموعه— با وجود ایراداتی که دارد—به یکی از عناوین محبوب و پرطرفدار در عرصه بازی‌های ویدئویی تبدیل شود. آخرین نسخه از این سری بازی‌ها عنوان Warriors Orochi 4 Ultimate است که با به نقد و بررسی آن می‌پردازیم.

همان‌طور که اشاره کردیم این سری از بازی‌ها یک مسیر و هدف خاصی را دنبال می‌کنند که سرگرمی و ارائه لحظاتی جذاب و نفس‌گیر از میدان‌های نبرد در بازی، از جمله اهداف این عنوان است. Warriors Orochi 4 Ultimate یک بازی سوم شخص اکشن است. این سبک از بازی‌ها و البته مبارزات در یک چنین میدانی، به Musou Mode معروف است. وجود شخصیت‌های زیاد، اکشن سرعتی و روان، استفاده از جادو و کسب امتیاز از جمله مشخصات عناوین سبک Musou به شمار می‌روند. با این حال بازی به صورت کلی در زیرمجموعه ژانر Hack and slash قرار می‌گیرد. یکی از مشخصه‌های این سری از بازی‌ها استفاده از شخصیت‌های واقعی و البته معروف است. قهرمانان نام آوازه‌ای که در طول تاریخ ۲ کشور ژاپن و چین همواره در طول تاریخ نقش مهمی داشتند و به واسطه تاثیری که در جنگ‌ها و سیاست‌های کشورهای خود در داشتند، به شهرت رسیده و به یادماندنی شدند.

داستان همیشه در این سری بهانه‌ای بوده تا ما را وارد اکشن بازی کند. هر بار تیم سازنده تلاش کرده‌اند تا رنگ و لعاب تازه‌ای به داستان این سری از بازی‌ها ببخشند اما متأسفانه یا خوشبختانه، این توفیق حاصل نشده و با وجود شخصیت‌های مهم، بازی همچنان از نداشتن یک داستان منسجم و در خور توجه رنج می‌برد. البته در هر شماره از این سری بازی‌ها تلاش سازندگان برای بهبود کیفیت داستانی بازی دیده می‌شود اما همچنان به مانند گذشته کفه ترازو به سمت اکشن بازی سنگین‌تر است. در این قسمت نیز داستان با این که قابل پیشبینی و سر راست است اما با این‌حال در نوع خود جالب است. این‌بار برخلاف قهرمانان دو کشور ژاپن و چین ما مهمانانی از دیار یونان باستان و قهرمانان آن بخش از دنیا را در بازی داریم. شخصیت‌هایی مثل «زئوس»، «آتنا» و … که نه تنها باعث رونق بخشیدن به داستان بازی شده‌اند، بلکه خود به لیست بلند بالای شخصیت‌های حاضر در بازی اضافه شدند.

داستان بعد از رویداد‌های قسمت سوم نسخه Ultimate روایت می‌شود. اتحاد بین حکم‌رانان چین و ژاپن شکل گرفته است اما ساخت دست بندی به شکل مار توسط الیمپوس (Olympus) باعث شده تا دوباره هرج‌و‌مرج به دنیا بازگردد. استفاده از این دستبند‌ها قدرت‌های فرابشری به قهرمانان ما می‌دهد و در نتیجه می‌توانند قدرت را به دست بگیرند. تلاش برای به دست آوردن دست‌بند‌ها توسط چندین گروه در بازی شکل می‌گیرد. گروه اول که ما کنترل این گروه را در اختیار داریم به رهبری «پرسئوس» انجام می‌گیرد، گروه دوم «اوروچی» نام دارد و به رهبری «نوبوناگا اودا» در باز حضور دارند، گروه سوم Dynasty یا همان گروه قهرمانان است که به رهبری «Lu BU» حضور دارند و گروه آخر گروه خدایان یونان به رهبری خدایانی مثل «اولمپوس» «هادس» (کریتوس در یکی از نبرد‌ها مثل آب خوردن کشته شد) در بازی حضور دارند که این گروه از دشمنان اصلی بازی به شمار می‌روند.

داستان بازی به طور کل و نسبت به نسخه‌های قبلی خوب و جالب توجه است اما این توجه نه شامل حال روایت خوب، بلکه به خاطر وجود شخصیت‌های زیاد در بازی است. استفاده از سکانس‌های سینمایی جذاب و البته نحوه خاص دیالوگ‌گویی شخصیت‌ها در حین بازی که به Visual Novel معروف است، بخشی از داستان بازی را بازگو می‌کند. استفاده از Visual Novel جنبه‌های مثبت و منفی خود را دارد. نکته مثبت این است فرصت به همه شخصیت‌ها می‌رسد تا تأثیر خود در داستان را بگذارند و هم دیالوگ‌ها و داستان خودشان را روایت کنند. از طرفی این سری از بازی‌ها از ابتدا بر روی حرف زدن شخصیت‌ها در میدان نبرد تاکید داشتند؛ به طوری که جریان صحنه نبرد و گزارشات مختلف میان شخصیت‌ها ردوبدل می‌شوند که همین امر به روش سیستم Visual Novel بسیار ساده و امکان‌پذر می‌شود. نکته منفی این روش این است که به دلیل ازدهام زیاد شخصیت‌ها، ممکن است مخاطب نتواند همه آنها را به خاطر بسپارد و شاید به مرور داستان و اتفاقاتی که برای آنها رخ می‌دهد از اهمیت بی‌افتد. البته اگر از طرفداران این مجموعه بوده و به شخصیت‌های داخل بازی علاقه‌مند باشید، حتماً با آنها ارتباط برقرار خواهید کرد. در واقع اساس گیم‌پلی بازی روی همین علاقه استوار است. این که مخاطب چه سبکی از مبارزه را انتخاب می‌کند و با توجه به آن شخصیت مورد نظر خود را انتخاب و راهی میدان نبرد می‌کند از جمله ویژگی‌های این بازی به شمار می رود.

انتخاب ۳ شخصیت قابل کنترل—که می‌توان هر لحظه بین آنها جابه‌جا شد—با وجود ۳ تاکتیک اصلی در بازی تنوع بالایی به بازی بخشیده است. گیم‌پلی بر اساس ۳ تاکتیک در مبارزات چیده شده است و هر شخصیتی سبک مخصوص مبارزه خود را دارد که بازیکن بر اساس سلیقه‌اش از بین این موارد شخصیت مورد نظر خود را انتخاب می‌کند. این ۳ تکنیک عبارت است از سرعت، قدرت و تمرکز که هر کدام از آنها کاربرد مخصوص خودشان را دارند. شخصیت‌های قدرتی ضربات سنگین و قدرتمندی وارد می‌کنند مثل شخصیت (تاداکاتسو هوندا) اما کند هستند. شخصیت‌های سرعتی با این که ضربات تکنیکی و با سرعت زیاد پشت سر هم وارد می‌کنند اما آسیب کمتری به دشمن وارد می‌کنند مثل (نوبوناگا اودا). در نهایت دسته سوم شخصیت‌های هستند که از فنون تمرکزی و تکنیک‌های خاص استفاده می‌کنند، مثل شخصیت (ژوگه لیانگ) که در زندگی واقعی خود نیز به استاد سیاست و استفاده از فکر معروف بود. خوشبختانه بازی کلکسیونی از شخصیت‌های مختلف از سبک و سیاق‌های مختلف را در اختیار شما قرار می‌دهد و از این بابت واقعاً عالی عمل کرده است و به نوبه خود جای تحسین دارد. مخاطب به راحتی می‌تواند بر اساس سلیقه‌ای که دارد گروه خود را تشکیل دهد. علاوه براین، ۴ شخصیت همراه که در طول مراحل بازی در کنار ما هستند و کنترل آنها بر عهده هوش مصنوعی است در بازی حضور دارند که انتخاب آنها نیز بر عهده خود ما است. به مرور یک عدد اسب هم به بازی اضافه می شود که کار حمل و نقل در داخل نقشه را برایمان انجام می‌دهد.

اما هسته اصلی این سری از بازی‌ها به نحوه مبارزات در داخل میدان نبرد خلاصه می‌شود. وجود آن همه شخصیت مهم و قهرمان در بازی مبارزات بزرگ و حماسی را نیز می‌طلبد. دشمنان بازی به ۳ نوع تقسیم می شوند: سربازان عادی که تعداد آنها آنقدر زیاد و بی شمار است و با یک ضربه تعدادی بالغ بر ۳۰ یا ۴۰ نفر از آنها زمین‌گیر می‌شوند، فرماندهان و کاپیتان‌های هر دروازه که فقط اندکی نسبت به سربازان عادی قدرتمند‌تر هستند و آنها هم حرفی برای گفتن ندارند و در نهایت دشمنان اصلی که به عنوان فرمانده اصلی و یا ژنرال حضور دارند. هدف اصلی بازی هم شکست دادن همین شخصیت‌هاست است.

این روند تا یک سوم انتهایی بازی ادامه دارد و بسیار تکراری است. مواجه شدن با صد‌ها سرباز در هر مرحله و رد شدن از میان آنها تا هدف مشخص شده در بازی به یک روند تکراری و به مرور حوصله‌بر تبدیل می‌شود که از جمله نکات منفی بازی به شمار می‌رود. اما بازی در مراحل انتهایی خود جان تازه‌ای می‌گیرد و تا حدودی چالش برانگیز می‌شود، علت آن هم قدرتمند شدن ژنرال‌های مراحل آخری بازی است. البته این به آن معنا نیست که آنها سخت مبارزه می‌کنند، بلکه فقط مدت زمانی بیشتری طول می‌کشد تا شکست را بپذیرند و کمی جان سخت هستند. البته این مورد روی درجه سختی‌های مختلف اندکی متفاوت است. حتی درجه سختی سخت هم آنچنان گیمر را به سختی نمی‌اندازد اما رسیدن و باز کردن درجه سختی «پندمونیم» (Pandemonium) از جمله مواردی است که تا حدودی مخاطب را به چالش می‌کشد. تفاوت این درجه سختی با بقیه در این است که در این درجه دیگر نوار سلامتی شخصیت‌ها بازیابی نمی‌شود و در این‌جا است که باز‌یباز باید در نوع مبارزات خود دقت به خرج داده و بدون برنامه‌ریزی به دل دشمن نزند.

یکی از بخش‌های اساسی در بازی استفاده از جادو است. نوع جادو‌ها نیز بر اساس ۳ عنصر اصلی بازی (یعنی سرعت، قدرت و تمرکز) دسته بندی شده‌اند و هر شخصیت براساس یکی از این موارد جادو‌های مخصوص خودش را دارد که باز همین جادو‌ها به دو نوع قوی و ضعیف نیز تقسیم شده است. متأسفانه یکی از ایرادات بازی که باعث آسان شدن مبارزات شده است، آسیب بسیار بالایی است که با استفاده از جادو‌ها به دشمن وارد می‌کنیم و مهم‌تر از آن خط نوار جادو است که خیلی سریع پر می‌شود. در کنار جادو‌ها حالت خشمگین نیز به بازی اضافه شده است که در صورت استفاده از آن، شخصیت تحت کنترل تا ثانیه‌هایی آسیب ناپذیر می‌شود و قدرت ضرباتش دوبرابر می‌شود که در این صورت می‌توان به راحتی سربازان بخت برگشته دشمن را قلع و قم کنیم. اکشن بازی سرعت بالایی دارد و با وجود جذاب بودن این بخش در برخی موارد به لذت بازی آسیب وارد کرده است. مورد اول شلوغی میدان نبرد است، برخی از صحنه‌های نبرد بیش از حد شلوغ هستند و ممکن است شخصیت اصلی در میان شلوغی گم شود. مورد دوم سلاح برخی از شخصیت‌ها تیروکمان و تفنگ است که کنترل و استفاده از آنها در طول بازی به دلیل نیاز به دقت عمل و البته کسب فرصت کافی برای هدف‌گیری تا حدودی به هدف اصلی بازی آسیب زده و ممکن است استفاده از آن شخصیت را از چرخه انتخاب‌های مخاطبین خارج کند.

سیستم ارتقا و شخصی‌سازی یکی از نکات مثبت و جذاب بازی به شمار می‌رود. بازی از یک سیستم درخت مهارت بهره می‌برد که با ارتقای آن مهارت و قدرت‌های شخصیت مورد نظرمان نیز افزایش پیدا می‌کند. بعد از اتمام هر مرحله مقدار قابل توجهی XP دریافت می‌کنیم که توانایی شخصیت مورد نظرمان را ارتقا دهیم. نکته مثبت در این است که هر مقدار XP که کسب کردیم را می‌توانیم به دلخواه بین همه شخصیت‌ها یا فقط روی یک شخصیت استفاده کنیم. سازندگان یک بخش مجزا برای ارتقای سلاح نیز در نظر گرفته‌اند که این بخش نیز از جذابیت‌های بازی به حساب می‌آید. با این که هر شخصیت از یک سلاح استفاده می‌کند اما ما می‌توانیم مد‌های مختلفی را به دلخواه بر روی اسلحه یا شمشیر خود اضافه کنیم. می توانیم مد آتش یا الکتریسیته یا جادو به سلاح خود اضافه کنیم. این ترکیب به قدری زیبا و جذاب شده است که می‌تواند تا مدت‌ها مخاطب را درگیر کرده و سرگرم کند. این تنوع بالا در شخصی سازی در نسخه Ultimate افزایش پیدا کرده و تمامی امکانات لازم را حتی در نسخه بسته الحاقی نیز برای مخاطب باز می‌کند.

Warriors Orochi 4 Ultimate نمونه بارز عنوانی است که نشان می‌دهد استودیو‌های ژاپنی همچنان به سختی به گرافیک—مخصوصاً از نظر فنی—اهمیت می‌دهند. بازی از نظر بصری به دو بخش تقسیم می‌شود: بخش اول طراحی عالی تمامی شخصیت‌ها با جزییات و البته مدل‌های انیمه‌ی که چهره‌های زیبا و شخصیت‌های محبوب را نشان می‌دهد، بخش دوم، کیفیت بافت‌ محیط‌ بنا‌ها و سرباز‌ها از کیفیت خوبی برخوردار نیستند. حتی در برخی مواقع در صحنه‌های شلوغ با افت فریم قابل ملاحظه‌ای روبرو هستیم.

در عوض در بخش صداگذاری و موزیک مثل همیشه با یک اثر کامل و درخورد توجه روبرو هستیم. همان‌طور که در بالا هم به آن اشاره کردیم، استفاده از سیستم Visual Novel باعث شده تا ما در حین بازی با داستان و صحبت‌های شخصیت‌های داخل میدان نبرد در ارتباط باشیم. رسیدن به موفقیت در این سبک از روایت داستان به یک صداگذاری عالی نیازمند است که این بازی و البته تیم سازنده، به خوبی از پس آن برآمده‌اند. به لطف بازی با نسخه Ultimate، تمام قطعات موسیقی بسته الحاقی در این نسخه نیز وجود دارند که باعث شده تنوع آهنگ‌های بازی قابل توجه باشد.

بازبینی تصویری:

تیم مورد علاقه من. با این ۳ نفر فقط رقیب می‌طلبیدم!

وجود شخصیت‌های زیاد قابل بازی از جمله نکات مثبت بازی است.

ژوگه لیانگ از جمله شخصیت‌های محبوب من به شمار می رود. البته نه در میدان بازی بلکه به عنوان یک قهرمان که در تاریخ کشور چین به یک سیاست‌مدار ماهر معروف است.

استفاده از برخی جادو‌های قدرتی نیازمند زمان و مکان مناسبی برای اجرا دارد.

بعضی وقت‌ها اصلاً معلوم نیست که در میدان جنگ چه می‌گذرد

نکات مثبت:

اکشن ناب و نفس‌گیر

حضور شخصیت‌ها و قهرمانان معروف

از جادو‌های متنوع

سیستم ارتقا و مهارت

نکات منفی:

داستان خطی و تکراری

گرافیک فنی ضعیف

تکراری شدن مراحل بازی

سخن آخر: رسیدن به نقطه اوج سرگرمی در سری بازی‌های Warriors Orochi و Dynasty Warriors از اهداف اصلی تیم سازنده به شمار می‌رود. این مهم در این نسخه نیز به دست آمده است و اگر از طرفداران این مجموعه باشید، به خوبی با ایرادات آن کنار خواهید آمد. اما اگر تجربه‌ای از این سری بازی‌ها ندارید، توصیه من به شما این است که نگران ایرادات بازی نباشید و از اکشن بازی لذت ببرید.

Verdict

Reaching the climax in entertainment has been one of the main goals of the development team, and the team has reached this goal very well in this title. If you are a fan of the series, you will easily get along with the weaknesses of this game. Even if you are new to the series, do not worry about the negative points of the game and enjoy its action

Final Score: 7 out of 10