Menu

تجربه‌ی ما از دموی بازی Resident Evil 3

تجربه ما از دموی بازی Resident Evil 3

“به قلم عرفان حایری و ابوالفضل مولایی”

بعد از معرفی و انتشار ریمیک بازی Resident Evil 2 انتظار می‌رفت تا شاهد ریمیک شماره سوم نیز باشیم و بتوانیم رویارویی با نمسیس عظیم را باری دیگر در نسل هشتم تجربه کنیم. چند روزی به انتشار نسخه نهایی باقی مانده و هنوز نمی‌توان مطمئن بود که آیا این عنوان موفقیت دیگری را برای کپکام رقم می‌زند یا خیر. خوشبختانه به واسطه دمو منتشر شده از بازی می‌توانیم تا حدودی حس و حال بازی را تجربه کنیم.

از این رو که تنها یک سال میان ریمیک شماره سوم و دوم فاصله زمانی وجود دارد، نمی‌توان انتظار اثر کاملاً متفاوتی را داشت؛ بنابراین مدل سازی شخصیت‌ها و جزئیات چهره‌ها چندان تفاوتی با بازی قبلی ندارند. حتی تمامی زامبی‌هایی که در دمو بازی وجود دارند (به جز یک عدد) کاملاً از بازی قبلی کپی شده‌اند و ظاهراً انیمیشن یکسانی نیز دارند. البته این موضوع ممکن است در نسخه نهایی بازی و با جلو رفتن داستان متفاوت شود و شاهد تنوع بیشتری از دشمنان باشیم. به طور کلی با وجود یکسان بودن تقریبی زمان وقوع اتفاقات این دو بازی، نمی‌توان این مسئله را چندان ایراد بزرگی محسوب کرد، بلکه بازی با زرنگی توانسته بسیاری از موارد را از شماره قبلی قرض بگیرد و زمان بیشتری برای طراحی بخش‌های جدید داده داشته باشد که در نهایت باعث شده تا شاهد یک راکون سیتی پر جزئیات و زیبا باشیم. داستان شماره سوم کمی قبل از ماجرای لیون و کلر آغاز می‌شود و هنوز انسان‌هایی که به زامبی تبدیل نشده‌اند در سطح شهر وجود دارند. بسیاری از مغازه‌های شهر هنوز چراغ‌شان روشن است و شاهد دنیایی هستیم که هنوز آنقدر ترسناک و تاریک نشده است. احتمالا با پیشروی در داستان، اتمسفر و فضای شهر نیز ترسناک‌تر خواهد شد.

طبق اطلاعات منتشر شده؛ این‌بار کپکام روند متفاوتی را برای بازسازی نسخه سوم پیش گرفته و برخلاف عنوان قبلی که سعی می‌کرد کاملا به نسخه کلاسیک وفادار باشد، در این بازی با تغییرات زیادی نسبت به نسخه کلاسیک مواجه هستیم. علاوه بر تعدادی تغییرات داستانی و بیشتر شدن نقش شخصیت کارلوس، شاهد گیم‌پلی اکشن‌تر هستیم. با توجه به چیزی که در دمو دیدیم، این اکشن شدن می‌تواند هم خوب و هم بد باشد. از آنجایی که این‌بار می‌توانیم آزادانه در راکون سیتی گشت و گذار کنیم و با فضای بازتری مواجه هستیم پس تعداد دشمن‌ها نیز بیشتر می‌شود و تنوع بیشتری برای مبارزه با آن‌ها وجود دارد. بنابراین کشتن زامبی‌ها در این نسخه آسان‌تر شده و با کمک چاقوی جیل (که این بار به هیچ وجه نمی‌شکند!) می‌توان به سادگی تک تک دشمن‌ها را از سر راه برداشت.

همچنین جیل قابلیتی برای جاخالی دادن دارد که می‌تواند در سه حالت اجرا شود و اگر آن را به بهترین شکل اجرا کنید، می‌توانید به سادگی دشمن‌ها را هدشات کنید و یا چند ضربه چاقو به ‌آن‌ها بزنید. تا به اینجای کار به نظر می‌رسد که المان‌های جدید گیم‌پلی بازی را بیش از حد آسان کرده‌اند، اما زمانی که نمسیس وارد می‌شود اوضاع تغییر می‌کند.

نمسیس شاید ظاهر عجیبی در این بازی گرفته باشد اما توانسته ترسناک‌تر از همیشه ظاهر شود. نمسیس از همان لحظه اولی که وارد بازی می‌شود تفاوت خود را با مستر اکس به نمایش می‌گذارد. درست است که قابلیت جاخالی دادن جیل روی نمسیس هم جواب می‌دهد اما زمانی که می‌خواهید به حل معما در بازی فکر کنید و دور و اطرافتان پر از زامبی باشد، اگر بخواهید از دست نمسیس هم فرار کنید تمرکزی برایتان نمی‌ماند که بتوانید به درستی از ضربات او فرار کنید. نمسیس می‌دود، مشت می‌زند و با چیزی طناب مانند شما را به سمت خود می‌کشاند. گاهی ممکن است فکر کنید او شما را گم کرده است اما ناگهان از روی دیوار جلوی چشمان‌تان سبز می‌شود و با سرعت و ابهتی که دارد، از هر چیزی ترسناک‌تر به نظر می‌رسد. اینجاست که اکشن شدن بازی منطقی به نظر می‌رسد. در بازی قبلی، صرفاً با دور شدن از تایرنت می‌تواسنید احساس آرامش داشته باشید اما در این بازی تا زمانی که نمسیس روی زمین نیفتد نمی‌توانید کوچکترین آرامشی را احساس کنید. خوشبختانه اتاق‌های سیو هنوز امن ترین نقطه بازی هستند و با پناه آوردن به آن‌ها و گوش دادن به موسیقی نوستالژی‌اش (که این بار ظاهراً همیشه در این اتاق‌ها پخش می‌شود) برای چند لحظه ذهن‌تان را آرام کنید و برای مقابله با این موجود وحشتناک برنامه ریزی کنید.

یکی از مواردی که کپکام برای جلوگیری از لو رفتن جامپ اسکرهای بازی انجام داده است این است که در این بازی نمی‌توانید تشخیص دهید کدام زامبی قرار است زنده شود و کدام واقعاً مرده است. در عنوان قبلی، هنگامی که یک زامبی روی زمین افتاده بود، می‌توانستید با شلیک کردن به او تشخیص دهید که قرار است زنده شود یا واقعا مرده است اما این‌بار حتی زامبی‌هایی که به ظاهر تکسچرهای ضعیف‌تری دارند و تیر زدن به ‌آن‌ها هم نمی‌تواند از جا بلندشان کند، پس از رسیدن به نقطه خاصی از بازی ناگهان زنده می‌شوند. چنین چیزی در عنوان قبلی به ندرت دیده می‌شد و بسیاری از جامپ اسکرهای بازی قابل پیش بینی بود. از آنجایی که این بار اتمسفر شهر فضای روشن‌تری دارد، کپکام سعی کرده تا تمرکز بیشتری را روی چنین جزئیاتی بگذارد تا حس ترس در بازی محدود به نمسیس نشود.

در نهایت تا زمان تجربه نسخه نهایی بازی نمی‌توان به طور قطعی راجع به آن نظر داد اما با توجه به دمو، می‌شود احتمال داد که مسیر درستی توسط سازندگان از پیش گرفته شده و قرار نیست بازگشت نمسیس به یک شکست تبدیل شود.

Resident Evil Resistance

رزیدنت اویل ۳ ریمیک که با مکانیسم‌های گیم پلی و گرافیک بروزی سعی در زنده کردن حس نوسالژی – و فراتر از آن ایجاد یک حس جدید را دارد، می‌خواهد یک تجربه چند نفره عمیق تر از قبل با چاشنی ترس و دلهره ایجاد کند که مارا در جهان بازی‌های ترسناک بیشتر و به مدت طولانی‌تری غوطه‌ور کند. اصولا دو مدل ترس وجود دارد که یکی از آنها کاملا وابسته به عنصر سورپرایز است، بنابراین هوش مصنوعی که هیچگاه نمی‌تواند غیرمنتظره عمل کند و بعد از مدتی و در پی تکرار برنامه ریزی‌اش کاملا عنصر ترس از بین می‌رود. به همین منظور باید کنترل ترس در دست یک انسان باشد.

Resident Evil Resistance Open Beta قرار بود در تاریخ ۲۷ مارچ برای بازیکنان تمام پلتفرم‌ها قابل بازی باشد اما بدلیل مشکلاتی در پیدا کردن بازیکن، پس از ساعاتی برای بازیکنانPS4 و PC غیرفعال شد. حل مشکل برای تیم پشتیبانی سه روز و اندی طول کشید که حاکی از تیم پشتیبانی ضعیف بازی‌ست. هر چند شاید این روزهای کرونایی بر پروسه پشتیبانی بی تأثیر نبوده است و امیدواریم در آینده با بهتر شدن اوضاع شاهد پشتیبانی سریع‌تر و بهتری باشیم.

در همان لحظه ورود به بازی و وصل شدن به سرورهای رزیدنت اویل از شما درخواست می‌شود که بخش آموزشی بازی را انجام دهید. در بخش آموزشی توضیحات قلیل اما قابل فهم و بدردبخوری از بخش چندنفره (حداقل در مورد تنها حالت کنونی بازی) دریافت می‌کنید که در پروسه بازی بدردتان می‌خورد.

حالت Mastermind بدین صورت است که چهار نفر به عنوان Survivors باید از یک مکان آزمایش فرار کنند و یک Mastermind باید بوسیله ابزارهای در دست، آنها را متوقف کند. اگر در زمان معین و تایمر بالای صفحه بازماندگان نتوانند هر چهار نفر باهم به در خروجی برسند، مسترمایند پیروز خواهد شد. برای درک بهتر موضوع مقاله را به ۲ دسته تقسیم می‌کنیم :

Survivors

گروه Survivors از ۴ نفر تشکیل شده است که فعلاً هیچکدام از شخصیت‌های قدیمی بازی نیستند و چهار جوان با قدرت‌های مختلف می‌باشند. اصولا برای فرار کردن از دست Mastermind شما باید هر دست یک سری کارهای بدیهی انجام دهید؛ مثل حل پازل که با پیدا کردن اجزای گمشده اجین شده است یا مثلاً کشتن یک زامبی غول‌آسا با لباس پلیس که فقط می‌توانید برای کشتنش به سر یا کمرش شلیک کنید.

چهار شخصیت گروه بازماندگان در نسخه بتا شامل Valerie، January، Tyrone، و Samuel می‌باشد. هر کدام از شخصیت‌های فوق قدرت‌های مختلفی دارند که البته با افزایش سطح هم ممکن است تغییر کنند. قدرت‌هایی که در طول زمان بیشتر با آنها آشنا می‌شوید.

در زمان ورود به بازی فقط شخصیت‌های زن اسلحه دارند و شخصیت‌های مرد باید با چوب فعلا سر کنند! در بازی دستگاه‌هایی BuyStation مانند وجود دارند که با استفاده از آنها می‌توانید ابزارآلات مختلف مثل اسلحه، خشاب یا مواد التیام‌بخش و … دریافت کنید. هزینه خرید آنها هم با امتیاز داحل بازی‌ست.

برای خروج از محل آزمایش ابتدا لازم است که در بعضی از نقاط، کلیدهایی را کشف و یا پازل‌هایی را حل کنید. بعد از انجام دادن اینکارها در آسانسور به روی شما باز می‌شود. آسانسور به نوعی Checkpoint شما حساب می‌شود و بعد ازعبور از آن می‌توانید به buyStationها هم بروید. بعد از رد آسانسور حال لازم است که به محل در خروجی بروید که برای رسیدن به آنجا باید یک سری ماموریت‌های جالب مثل شکستن یک ابزار معین بوسیله پتک(!) را رد کنید. سپس بعد از رسیدن به در اصلی چند ثانیه در رأس تیرباران زامبی‌های مسترمایند قرار می‌گیرید و اگر زنده بمانید با پیروزی از محل آزمایش خارج می‌شوید. البته اگر Down شوید، دوستانتان چند ثانیه وقت دارند که شما را Revive کنند. اگر موفق به ریوایوتان نشوند و کاملا کشته شوید برمی‌گردید به نقطه اول قبل یا بعد از Chechpoint آسانسور.

برای بدست آوردن موفقیت به عنوان بازمانده نه همیشه باید در کنار هم حرکت کنید و نه دور از هم، بلکه با در نظر گرفتن حرکت مسترمایند و ارتباط بین همدیگر باید تاکتیک‌های خودرا هر لحظه تغییر دهید. اگر همیشه در کنار همدیگر حرکت کنید در زمان معین موفق به یافتن کلیدها نمی‌شوید و براحتی شکست می‌خورید و یا اگر همیشه به دور از همدیگر باشید با چند Trap و زامبی تک به تک به کشته می‌شوید.

Mastermind

مسترمایند اصولاً همه کاره بازی است. او بانی ایجاد رعب و وحشت است و با دستورعمل‌های سادیسمی خود نباید بگذارد بازماندگان از محل آزمایش فرار کنند. مسترمایند با آنکه نام و قیافه اش قبل از ورود به بازی و در PreGame_Lobby نشان داده می‌شود اما در داخل بازی بغیر از دیالوگ‌های تکه دارش اورا ملاقات نمی‌کنید. تنها مسترمایند فعلی بازی Daniel نام دارد که به نظر می‌رسد فرانسوی است و لهجه خاصی دارد.

مسترمایند تمام قدرت‌هایش از طریق دوربین‌های مداربسته به جهان بازماندگان تزریق می‌کند. قدرت‌هایش هم کم نیستند و می‌توان با کمی خلاقیت و استفاده به موقع از ابزارهایش بازماندگان را از هدفشان باز نگه داشت.

وقتی که بعنوان مسترمایند از طریق دوربین‌های مداربسته در حال دید زدن بازماندگانن هستید، در سمت پایین صفحه چهار کارت وجود دارد که قدرت‌های مختلف شما هست. هرکدام از این کارت‌ها پس استفاده عوض می‌شوند و ثابت نیستند. مثلاً می‌توانید از Machinegun استفاده کنید؛ اسلحه‌ای تمام اتوماتیک تعبیه شده بر روی دوربین مدار بسته که می‌تواند بازماندگان را با خاک یکسان کند. همچنین می‌توانید با استفاده از آمپول‌های سمی بازماندگان را مسموم کنید و یا بر روی زمین تله بگذارید و باعث ممانهت حرکتشان شوید. در‌ها را هم می‌توانید قفل کنید تا چند ثانیه‌ای آنها را در یک مکان گیر بیندازید. البته هرکدام امتیاز مشخصی از شما کم می‌کند که با گذر زمان بیشتر می‌شوند – درست مثل بازی‌های استراتزی Don’t let them cross موبایل.

اما عجیب‌ترین و از نظرمن لذت‌بخش‌ترین بخش بازی کنترل زامبی‌ها و موجودات عجیب غریب بازی‌ است. شما می‌توانید بر روی زمین خزنده و یا سگ بگذارید که خودشان به بازماندگان حمله می‌کنند. یا اگر از عملکرد هوش مصنوعی راضی نیستید می‌توانید بر روی زمین زامبی‌‌های مختلف بکارید(چند نوع زامبی با سطوح مختلف سلامتی،قدرت ضربه و سرعت حرکت وحود دارد) و آنها را کنترل کنید—درست شنیدید در این بازی می‌توانید زامبی‌ها را کنترل کنید!

هنگامی که امتیاز شما که برای چند ثانیه روی عدد ۱۰ باقی بماند، سورپرایز بزرگ مسترمایند یعنی تایرنت اتفاق میفتد (امتیاز بیشتر باعث بدست آوردن سریعتر تایرنت می‌شود). تایرنت پر زور و پر جان(!) که برای کشتنش، بازماندگان نیاز به همکاری بالایی دارند. البته مسترمایند هم باید بموقع و در زمان مورد نیاز از حقه اصلی خود استفاده کند وگرنه مستر ایکس کاملا به هدر می‌رود. مثلاً اگر زمانی که تمام بازماندگان سالم و تجزیهات کامل دارند و در کنار همدیگر حرکت ‌می‌کنند مستر ایکس تاثیری نمی‌تواند روی آنها داشته باشد و به سرعت کشته می‌شود. برای همین باید قبل از استفاده کردن کارت‌ اصلی، از شکننده بودن بازماندگان اطمینان حالص کنید.

ذکر این نکته هم که به احتمال بالا در آینده علاوه بر مسترمایندهای مختلف باس‌های دیگری هم منتشر می‌شوند دور از لطف نیست. در نهایت با توجه به تجربه شخصیم از بتای آزاد بازی باید بگویم بهتر و سرگرم‌کننده از انتظاراتم عمل کرد. بنظرم اگر پشتیبانی خوبی از بازی شود (مثل اضافه کردن مودها و شخصیت‌های مختلف) و مشکلات عدیده بتای بازی چه از نظر سرور و چه خود بازی و باگ‌هایش، رفع شوند می‌توانیم یک تجربه کوتاه اما جذابی در کنار دوستان خود از جهان وحشتناک رزیدنت اویل داشته باشیم.