بررسی بتای بازی Call of Duty: Modern Warfare
"به قلم محمد جواد مجید زاده"
از آخرین باری که کاپیتان پرایس با لهجه بریتانیایی دوست داشتنیاش، قلب FPSبازها را ازآن خود کرد، نزدیک 8 سال میگذرد. در طول این 8 سال، سری Call of Duty فراز و نشیبهای بسیاری را تجربه کرده است – نه فقط در زمینه بازخورد دریافتی اش از طرف منتقدین و یا بازیکنان – بلکه به معنای واقعی کلمه از زمین به فضا و از فضا به زمین آمده است. با این حال، یکی از درخواستهای همیشگی طرفداران، ادامهای بر سه گانه موفق Modern Warfare یا حداقل آورده شدن این سه گانه به نسل هشت بوده است؛ درخواستی که با عرضه Remaster اولین نسخه از این سه گانه، خود را بسیار نزدیکِ به حقیقت پیوستن نشان داد. اما امسال اکتیویژن و خالقان اولیه این سه گانه پرطرفدار یعنی Infinity Ward، تصمیم گرفته اند تا دست به ریبوت این سری بزنند.
Call of Duty: Modern Warfare عنوانی از سوی چندین استودیو از جمله Infinity Ward است و قرار است تا ریبوتی بر سه گانه قبلی Modern Warfare که به ترتیب در سالهای 2007، 2009 و 2011 عرضه شدند باشد. تم و حال هوای بازی، همانند عناوین اصلی سه گانه MW، پرداختن به جنگهای مدرن و درگیریهای نظامی موجود در مناطق پر تنش جهان توصیف شده است. این عنوان قرار است تا در تاریخ 25 اکتبر امسال به بازار عرضه شود و طبق رسم معمول کنونی صنعت گیم، پیش از این تاریخ، نسخه بتای بازی که فقط شامل بخش چندنفره بازی و با سطح پیشرفت محدود میشود در دسترس بازیکنان قرار گرفته است تا سازندگان بر اساس بازخوردهای دریافتی از طرف بازیکنانی که بتا را تجربه میکنند، عنوانی بهتر و با ثبات تر و با کیفیت تر به بازار عرضه کنند.
جنگاوری چشمنواز مدرن
اولین نکته ای که در مورد بتا جلب نظر میکند، پیشرفت گرافیکی محسوس این عنوان نسبت به نسخه قبلی فرنچایز Call of Duty است. با وجود اینکه نقشهها و محیطهای محدود نسخه بتا، چندان اجازه کند و کاو در رابطه با جزئیات پیشرفتهای گرافیکی Modern Warfare را نمیدهد، اما ظاهر کلی بازی، نشان دهنده این است که این دفعه، قرار نیست تا گرافیک CoD به عنوان یک نکته منفی یا حتی خنثی در رابطه با بازی ذکر شود و کیفیت بصری بازی با حدود تعریف شده نسل هشتم برابری میکند. جلوههای بصری پیاده شده در بازی، کمک شایانی به القای حال و هوای واقع گرایانه بازی کرده اند و چشمنواز هستند. یکی از نمونههای بارز این جلوهها، Muzzle Flash سلاحها و افکت دود خارج شده از لوله اسلحه پس از شلیک است که بسیار زیبا کار شده است. کیفیت بافتهای مدلهای موجود در بازی – از مدل سلاحها گرفته تا ساختمانها و طبیعت بازی – از سطح بالایی برخوردار هستند. همچنین پردازش سایههای بازی به زیبایی انجام شده است و نورپردازی بازی قابل قبول است. علی رغم این قضیه، نظر نهایی در رابطه با نورپردازی بازی را بایستی به نسخه نهایی بازی موکول کرد، چرا که اکثر نقشههای موجود در بتا، دارای آب و هوایی نیمه ابری و نسبتا تاریک و یک شکل بودند. همگی این نکات مثبت، به همراه نرخ فریم ثابت، نوید تجربه ای روان و لذتبخش را میدهد.
با اینحال، گرافیک بازی از نظر فنی بدون اشکال نیست و در برخی از جوانب کاستیهایی دیده میشود – مانند داخل شدن مدل اسلحه در مدل سربازها. برخی از افکتهای بازی، همانند افکت انفجار و همچنین برخورد گلوله به برخی سطوح، چندان جلب نظر نمیکنند و از زیبایی بصری قابل توجه برخوردار نیستند. تخریب پذیری محیط همچنان وجود ندارد و به نظر میرسد عنصر انفجار وسایل نقلیه نیز از بازی حذف شده باشد. علی رغم همه این نکات، اظهار نظر نهایی در رابطه با کیفیت گرافیک بازی را باید به زمان انتشار موکول کرد، اما با کمی سبک-سنگین کردن میتوان به این نتیجه رسید که Modern Warfare قرار است تا تجربهای چشم نواز از نبردهای مدرن را برای نمایشگرهای بازیکنان به ارمغان بیاورد.
گیمپلی متفاوت، اما پایبند به ریشهها
دومین نکته قابل توجه در بتای Modern Warfare، تغییرات محسوس و ویژگیهای جدید اما مناسب در گیمپلی بازی است. تغییرات نه آنقدر گسترده هستند که هسته سرعتی سری را در خود جای نداده باشند، و نه آنقدر پیش پا افتاده که نتوان آنها را واقعا تغییر دانست – حداقل نه همه آنها.
یکی از نکاتی که خود سازندگان بازی از آن به عنوان یکی از تغییرات اصلی بخش چند نفره نام برده اند، تغییر رویکردشان به طراحی نقشههای بازی است. قالب کلی اکثر نقشههای نسخههای اخیر CoD، قالبی سه لاینه است؛ به این معنا که برای طی کردن طول نقشه بازی، سه مسیر اصلی موازی هم وجود دارد و عمده درگیریهای موجود نیز در این مسیرها رخ میدهد. سازندگان مدعی این هستند که این رویکرد را تغییر داده اند، همچنان میتوان نشانههایی از این چارچوب طراحی سه لاینه را در چند و نه همه نقشههای موجود در بتای بازی مشاهده کرد. اما با این حال، حتی در نقشههایی که به وضوح این قالب همچنان حفظ شده است، موانع و پیچ و خمهای موجود در لاینهای اصلی نقشه، بازیکن را به استفاده از مسیرهای فرعی و خارج از لاینهای اصلی تشویق میکند. همچنین این پیچ و خمها و عمودیت (Verticality) بیشتر در طراحی ساختمانها و نقاط موضع گیری، دقیقا همان چیزهایی هستند که Modern Warfare را به عنوانی قابل توجه و غیر تکراری تبدیل کرده اند؛ چرا که دیگر طی مسیر مستقیم و کشتن هرچیزی که سر راهتان میبینید، تنها راه پیروزی نیست.
یکی از ویژگیهای جدید بازی که بسیار به بههم ریختن چارچوب سه لاینه نقشهها کمک کرده است، طراحی جزئی تر ساختمانها و قابلیت استفاده از درهای ساختمانهاست. با اینکه شاید تاکید بر روی وجود این درها پیش پا افتاده به نظر برسد، اما راههایی که این درها برای پیشروی بازیکنان باز میکنند، گیمپلی بازی را به شدت از یکنواختی دور کرده و امکان کمپ کردن و بستن کامل یک مسیر را با چالشی جدی روبرو میکند؛ این چالش، میتواند راه حلی برای حل مشکل دیرینه کمپینگ در CoD باشد.
علاوه بر تغییر رویکرد در طراحی نقشه، سازندگان همچنین قول نقشههای بزرگتر را به طرفداران داده اند. از آنجا که قرار است تا در نسخه نهایی بازی، شاهد راندهای 20vs20 مدی مثل Headquarters یا Dominationهای 50vs50 باشیم، لازم است تا این وعده تحقق یابد. با اینحال، نقشههای موجود در بتا، از نظر اندازه چندان بزرگتر از همتایان قبلی خود به نظر نمیرسند، اما آن قدر هم کوچک نبودند تا شلیک به هر دری موجب مرگ حداقل یک نفر شود.
تغییر دیگر یا بهتر بگوییم، بازگشت به عقبی که بسیار خوش آیند است، بازگشت Killstreakها است. در 7 نسخه اخیر عرضه شده از سری CoD، به غیر از Ghosts، به جای Killstreakها شاهد ویژگی ای به نام Score Streak بودیم. تفاوت Score Streak با Killstreak در این قضیه است که برای کسب Score Streak، یکی از راهها کشتن دشمنان است؛ اما برای کسب Killstreak تنها راه ممکن کشتن دشمنان است. این قضیه موجب میشود تا راههای Abusive کسب امتیاز در بازی، منجر به بدست آوردن وسیله ای که بتواند جریان یک بازی را به طور کلی تغییر دهد نشود و عنصر واقع گرایی بیشتر نمود پیدا کند. اکثر Killstreakهای موجود در بازی، قدمتی برابر با تاریخچه این سری دارند و برخی مثل White Phosphorus به منظور اعمال جنبههای واقع گرایانه نبردهای امروزی در بازی حضور دارند.
برخی از Killstreakهای قدیمی نیز، تحت عنوان Field Upgrade به بازی اضافه شده اند و جای پرشهای فضایی مخرب و تیغههای لیزری ای که هرچند دقیقه میتوانستید از آنها استفاده کنید را گرفته اند. این Field Upgradeها، نه تنها برای خودتان، بلکه برای هم تیمیهایتان نیز میتوانند بسیار مفید باشند. به عنوان مثال، استفاده از Deployable Cover در Choke Pointهای موجود در نقشه میتواند به راحتی جلوی پیشروی بازیکنان دشمن را بگیرد.
یکی از نکات قابل توجه بازی، تغییراتی است که در مکانیک حرکات و اَعمال کاراکتر شما در بازی ایجاد شده است. به عنوان مثال، علاوه بر Sprint معمولی، نوع دیگر و سریعتری از سریعتر دویدن با نام Tactical Sprint به بازی اضافه شده است. یکی دیگر از این تغییرات، قابلیت خشاب گذاری در هنگام نشانه گیری است. مثالی دیگر، قابلیت سوار کردن انواع سلاحهایتان بر روی سطوح و کاهش لگد اسلحه تان، در ازای محدودیت در حرکت است. تمامی ویژگیهای ذکر شده، باعث شده اند تا Modern Warfare حالتی بسیار واقع گرایانه و تاکتیکی به خود بگیرد و مسیر سری را از FPSای که تنها ویژگی بارز آن، Run and Gun لذت بخش آن است، به FPSای تاکتیکی تر، آهسته تر و در عین حال بسیار سرگرم کننده تر هدایت کند.
شخصی سازی گسترده
با پیشرفت در بتای بازی، شخصی سازی کلاسها در نهایت در دسترس قرار خواهد گرفت. با اینکه شخصی سازی Loadout، از جوانب ضعیف سری CoD در گذشته به شمار نمیآمده است، اما در مقایسه با رقیب دیرینه خود یعنی سری Battlefield، به نسبت عقب تر بوده است.
اما در Modern Warfare، شخصی سازیها قرار است تا بسیار گسترده تر باشند و در بتای بازی میتوان نزدیک بودن این ادعای سازندگان به حقیقت را محک زد. در مقایسه با Modern Warfareهای اصلی و قدیمی که بازیکن توانایی سوار کردن حداکثر 2 افزونه بر روی سلاح خود را داشت، عنوان فعلی به شما اجازه خواهد داد تا 5 افزونه به سلاح خود اضافه کنید. علاوه بر این، برخی از Perkهای قدیمی سری، به جای اینکه در طبقه بندی معمول Tier 1-3 بازی قرار گیرند، به عنوان Perk مخصوص اسلحه در نظر گرفته شده اند و میتوانند به عنوان یک افزونه بر روی سلاحتان سوار شوند. علاوه بر Perkهای متنوع، افزونههای دیگر نیز از تنوع بالایی برخوردار هستند و برخی سلاحها تا مجموع 50 افزونه متفاوت خواهند داشت. یکی دیگر از ویژگیهای جدید بازی در زمینه شخصی سازی، توانایی ویرایش Loadout، در حین راندهای بازی است.
مدهای جدید به همراه تغییراتی برای مدهای قدیمی
مدهایی که در بتای بازی در دسترس بودند شامل Domination، Team Deathmatch، Cyber Attack، Gunfight و Headquarters میشدند.
تغییرات کوچکی در مد Domination ایجاد شده است، به این صورت که در صورت اقدام به تسخیر یک پرچم و نیمه کاره رها کردن آن، پیشرفت اعمال شده در جهت تسخیر، باقی میماند تا زمانی که تیم صاحب اصلی پرچم، با حضور در منطقه، وضعیت را به حالت اول بازگرداند.
Cyber Attack ترکیبی از مد Obliteration در Battlefield 4 و Search and Destroy سری CoD است. بازیکنان به دو تیم تقسیم خواهند شد و هر تیم باید به وسیله EMP Device موجود در نقشه به مقر تیم مقابل حمله کند و با کاشتن EMP، دستگاههای دشمن را خنثی کند. EMP توسط هر تیمی میتواند برداشته شود و هر تیمی که اول دستگاههای دشمن را خنثی کند یا تمامی تیم مقابل را بکشد، برنده راند خواهد بود. ویژگی جالب این مد، قابلیت Revive کردن هم تیمیهایتان است که البته عملی زمان بر و خطرناک خواهد بود.
Gunfight، یکی از جذاب ترین مدهای جدید Modern Warfare است. نقشههای این مد اختصاصی هستند و سلاحهایی که در آن استفاده خواهید کرد، ترتیب خاص داشته، به وسیله بازی تعیین میشود و برای هر چهار بازیکن یکسان است. همچنین مبارزات به صورت 2v2 بوده و سلامتی شما پر نخواهد شد. زمان هر راند محدود و 40 ثانیه است. با پایان این زمان، در صورتی که بازیکنان هر دو تیم همچنان زنده باشند، پرچمی در مرکز نقشه ظاهر خواهد شد و زمان محدودی در اختیار بازیکنان قرار خواهد گرفت تا هر تیمی که بتواند برای 3 ثانیه از آن دفاع کند، برنده باشد. اگر این زمان نیز به پایان برسد و تیمی موفق نشود، راند به پایان رسیده و تیمی که امتیاز سلامتی بیشتری دارد برنده راند خواهد بود. یکی از ویژگیهای مناسب این مد این است که تا چند ثانیه اول هر راند، نمی توانید از نارنجکهای خود استفاده کنید.
زیرشاخه ای از مد TDM نیز تحت عنوان Realism TDM در دسترس بود که در آن به منظور القای جو تاکتیکی و واقع گرایانه نبردهای مدرن، رادار و HUD وجود نداشت. اینکه این مد جایگزین درجه سختی Hardcore خواهد شد یا خیر مشخص نیست.
برخی از نقشههای بازی، دارای حالت روز و شب هستند. در مدل شب این نقشهها با عینک دید در شب به نبرد خواهید پرداخت. هنگام استفاده از عینک دید در شب، نمیتوانید به طور کامل نشانه گیری (Aim Down Sight یا ADS) انجام دهید و حالتی مابین Hipfire و ADS خواهید داشت و به جای آن، یک لیزر محل نشانه گیری شما را نشان خواهد داد.
کراسپلی در بزرگترین فرنچایز صنعت بازیهای ویدئویی
یکی از ویژگیهای مهم Modern Warfare، وجود قابلیت کراسپلی است. این اولین بار است که چنین قابلیتی در سری CoD پیاده میشود و بنابراین با نگرانیهایی همراه بوده است. اصلی ترین نگرانی، نابرابری میان کنسول بازان و PC بازان در زمینه کنترل تیراندازی است. به منظور برطرف سازی این مشکل، Matchmaking بازی، تنها بازیکنانی را مقابل هم قرار میدهد که Input (ورودی) یکسانی برای کنترل دارند؛ مثلا اگر بر روی کامپیوتر از ماوس و کیبورد استفاده میکنید، احتمال اینکه در مقابل کنسول بازها قرار بگیرید بسیار پایین است و همچنین برعکس. در مقابل، کاربران کامپیوتری که از کنترلر برای بازی استفاده میکنند، به راحتی در مقابل و همراه کنسول بازان قرار خواهند گرفت. به منظور پیش گیری از سوء استفاده، شما قادر نخواهید بود تا در میانه مچها، Input خود را تغییر دهید.
البته پیش از همه اینها، ذکر این نکته ضروری است که کراسپلی قابلیتی اختیاری است و شما مجبور نیستید تا آنرا فعال کنید. تجربه من از بتا همراه کراسپلی بر روی PS4، تجربه ای متعادل بود و به نظر نمیرسید تا PC بازان نسبت به کنسول بازان برتری ای داشته باشند و یا برعکس.
آوای نبرد، واقعیتر از همیشه
آخرین نکته قابل توجه بتای بازی، تکنولوژی صداگذاری بهکار رفته در بازی تحت عنوان Audio Mix است. این تکنولوژی بر اساس خروجی صدای شما، افکتهای صوتی را تنظیم خواهد کرد و تاثیر آن بی نظیر است. تمامی صداهای بازی به معنای واقعی کلمه، زیبا و نفس گیر پیاده شده اند و حس واقعی نبرد را به بازیکن به بهترین وجه القا میکنند.
به عنوان کلام آخر، بتای Modern Warfare، نوید بخش عنوانی است که هم میتواند طرفداران قدیمی سری را راضی کند و هم ویژگیهای جدیدی دارد که این فرانچایز محبوب را، مجددا از رقیبان خود جلو خواهد انداخت.