نقد و بررسی بازی Songbird Symphony
"به قلم پرهام آقاخانی"
نقد این بازی براساس نسخه ارسالی سازندگان برای سایت پردیسگیم نوشته شده است.
نسلهای جدید با تمام خوبیهایی که داشتهاند، ولی در عین حال باعث وقوع یک سری اتفاقات ناخوشایند هم شدهاند که از جملهی آنها، میتوان به محو شدن یک سری از ژانرهای قدیمی اشاره کرد. یکی از این ژانرها، Rhythm است که تمرکز شدیدی بر موسیقی و فشردن درست دکمههای کنترلی در زمان پخش نتهای درست دارد و از میان بازیهای مطرح آن، میتوان به سریهای راک بند و گیتار هیرو اشاره کرد. Songbird Symphony نیز عنوانی در این سبک محسوب میشود؛ ولی درست برخلاف آن عناوین، ارائهی دوست داشتنیتر و کاربر پسندتری دارد و با این که توانسته در ارائهی یک تجربهی مناسب، موفق باشد، کاستیهایی هم دارد که باعث شده آن طور که میتوانسته ظاهر نشود.
درست مثل همیشه و همانند نقدهای سایر بازیهای مستقل، باید به این موضوع اشاره کنیم که این بازی هم از داستان خیلی خاصی بهره نمیبرد. نه تنها این بازی با یک داستان بسیار آشنا و کلیشهای آغاز میشود که مشابه آن را بارها و بارها دیدهایم، بلکه با پیشروی در آن نیز تمام اتفاقات داستانی را از چند ساعت قبلتر میتوانید حدس بزنید. اما بازی از یک نظر، فوق العاده غیر منتظره ظاهر شده است و آن هم اشارههای بسیار خوبش به سایر ساختههای صنعت سرگرمی است. هر چقدر که داستان بازی ساده است، در عوض بر روی نمایش اشارههای مختلف و بعضا هوشمندانه تمرکز شده است؛ از Punهای مربوط به پرندگان گرفته تا اشارههای مستقیم و غیر مستقیم به عناوینی همچون اسکایریم، برخی سلبریتیهای دنیای فعلی، مجموعههای تلویزیونی و یا حتی برخی رقصها و حرکات نمایشی متداول در حال حاضر!
با توجه به این که در بازیهای این ژانر، داستان اهمیت چندانی ندارد، سازندگان این عنوان نیز بیشتر تمرکز خود را بر روی گیم پلی گذاشتهاند. اگر بخواهیم خیلی ساده بگوییم، گیم پلی این عنوان در Rhythm Battleها (قسمتهای ریتمیک بازی که نقش باس فایت را ایفا میکنند) بسیار مشابه سایر بازیهای این ژانر است: نتهای مختلف موسیقی در یک الگوی خاص به سمت مقصد حرکت میکنند و بازیکن وظیفه دارد تا با رسیدن آنها به نقاط مشخص شده، دکمهی مربوط به هر یک از این نتها را بفشارد. اما نکتهی جالب اینجاست که برخلاف آن عناوین، این بازی انواع مختلفی از الگوها را در اختیارتان قرار میدهد. مثلا در اولین مورد، صرفا باید به تکرار مجدد نتها از روی یک الگوی خاص بپردازید و در ادامهی کار نیز، ناگهان باید آنها را به خاطر سپرده و تکرار کنید که این مسئله باعث شده است که گیم پلی یکنواخت نشده و همواره چالشهای جدیدی را پیش روی مخاطب قرار دهد.
اما دیگر واقعا در تعداد دکمههای لازم برای اجرای نتها، زیاده روی شده است. در اکثریت بازیهای سبک ریتمیک و یا بخشهای این چنینی در بازیهای مختلف (همانند Karaokeها در سری یاکوزا)، حداکثر از 4 دکمه استفاده میشود و آنهایی هم که از 5 دکمه استفاده میکنند (مثل سری گیتار هیرو) از کنترلرهای مخصوص بهره میبرند تا کاربر گیج نشده و درجهی سختی قطعات نیز در سطح ثابتی باقی بماند. ولی Songbird Symphony پایش را از این هم فراتر میگذارد و در انتهای بازی، شما را مجبور میکند که از شش دکمهی مختلف برای اجرای نتها استفاده کنید؛ موردی که خیلی راحت میتواند تا موجبات عصبانیتتان را فراهم کند و در صورتی که از کیبورد استفاده کنید یا تجربهی کافی در این ژانر نداشته باشید، شما را تا مرز رها کردن کامل این عنوان خواهد برد.
علاوه بر این، تنوع در Rhythm Battleها نیز باعث بروز مشکلاتی شده است. همانطور که در ابتدای نقد هم اشاره کردیم، با پیشروی در بازی و هر بار رسیدن به مبارزات اصلی ریتمیک، با یک گیم پلی متفاوت مواجه خواهید شد. ولی مسئله اینجاست که تعادل جالبی در میزان سختی آنها وجود ندارد و بعضی از آنها به خاطر طراحی خاصشان، بسیار سختتر و تا حدی هم ناعادلانهتر از سایرین جلوه میکنند. به عنوان مثال، از نیمهی دوم بازی به بعد با مواردی همچون نتهای ناپدید شونده یا ظاهر شدن نتها در پس زمینه و وارد شدنشان به روند گیم پلی مواجه میشوید که تنوع خوبی دارند، اما عادت کردن به آنها، بسیار سخت و همچنین تلاش برای اجرای درست نتها به خاطر عجیب بودن ظاهرشان، بیشتر اعصابتان را خرد میکند. حداقل جای شکر دارد که فارق از هر رتبهای که برای عملکردتان دریافت کنید، باز هم بازی ادامه مییابد و خبری از باختن و تلاش مجدد نیست.
خوشبختانه گیم پلی به همین مورد خلاصه نمیشود و بازی علاوه بر مبارزات ریتمیک، به معرفی بخشهای پلتفرمینگ و حل معما نیز میپردازد تا ازدیاد بخشهای ریتمیک، باعث خسته کننده شدن گیم پلی نشود. این بخشها در میان مبارزات در اختیارتان قرار میگیرند و در واقع راهی برای دسترسی به مبارزات بعدی هستند، ولی همچنین میتوانید با گشت و گذار در آنها و انجام فعالیتهای جانبی، به جمع آوری نتهایی خاص برای باز کردن راههای مخفی بپردازید یا این که با جمع آوری پرهایی که پرندگان مختلف از خود به جا گذاشتهاند و سپس یافتن و صحبت کردن با آنها، دفترچهای که در اختیار دارید را تکمیل کنید. تا اینجای کار، همه چیز خوب به نظر میرسد؛ اما طولی نمیکشد که متوجه میشوید یک عنصر مهم در این میان، از قلم افتاده است: یک نقشه از محیط بازی.
هر کدام از مناطق بازی، بزرگ هستند و محوطهای که برای بازیکن به نمایش در میآید، در مقایسه با سایز کلی آنها، چندان بزرگ نیست. برای همین، زیاد پیش میآید که ناگهان در محیط گم شوید و ندانید که باید به کجا بروید. این موضوع مخصوصا تاثیر بسیار بدی بر نتهای قابل جمع آوری و همچنین آن دسته از معماهایی گذاشته که نیاز به پیدا کردن یک آیتم خاص دارند؛ چون که شما دقیقا از مکان دقیق این آیتمها اطلاعی ندارید و به همین خاطر، ممکن است دقایقی طولانی را به رفت و آمدهای بی هدف در مراحل اختصاص دهید. بدبختانه حتی سیستم نگاه کردن به اطراف هم به خاطر محدود بودن به محور عمودی، نمیتواند کمک چندانی به شما بکند.
از منظر گرافیکی، با عنوان بسیار خوبی روبرو هستیم. تمامی شخصیتها و انیمیشنها با دقت تمام طراحی شدهاند و استفاده از یک استایل کارتونی و کاربر پسند، در کنار استفاده از رنگهای متنوع برای هر کدام از مراحل، باعث شده که این عنوان، فوق العاده دوست داشتنی به نظر بیاید و از این لحاظ، ایرادی بر بازی وارد نباشد. اما همین رنگارنگ بودن محیط، به یکی از نقاط ضعف این عنوان نیز تبدیل شده است. در طول مبارزات ریتمیک و با فشردن به موقع دکمهها به صورت پی در پی، بازی شروع به نشان دادن افکتهای مختلف میکند تا به شما بفهماند که به خوبی در حال پیشروی هستید. اما با این حال، زیاد پیش میآید که همین افکتها باعث پرت شدن حواستان شوند و یا جلوی دیده شدن نتها را بگیرند. این مشکل همچنین در مورد بعضی از مبارزات ریتمیک هم صدق میکند و به عنوان مثال، استفادهی بیش از اندازه از رنگهای روشن در پس زمینهی آنها، باعث میشود که اصلا متوجهی ادامه دار بودن برخی نتها (که نیاز به نگه داشته شدن دکمه دارد) نشوید.
اما بخش صوتی جایی است که بازی حسابی در آن میدرخشد. در بازیهای ریتمیک، بخش صوتی از اهمیت فوق العاده بالایی برخوردار است؛ چون هر چه که باشد، بازیکن در اکثریت زمان گیم پلی مشغول گوش دادن به موسیقیهای پخش شده است تا بهترین زمان را برای فشردن دکمهها تعیین کند. خوشبختانه این بازی از موسیقیهای بسیار خوبی بهره میبرد و حتی در کمال تعجب، برای برخی از موسیقیهای بازی نیز ترانه نوشته شده است که با این که سروده نمیشوند، اما کمک شایانی به افزایش کیفیت این بخش کردهاند. با این حال، جای تاسف دارد که یکی از ویژگیهای جالب صوتی بازی در ادامهی آن نادیده گرفته میشود. بخشهای پلتفرمینگ اوایل بازی از یک ایدهی جالب بهره میبرند و آن هم این است که با تلاش برای پیدا کردن نتهای مختلف، اصوات جدیدی به قطعهی در حال پخش در پس زمینه اضافه میشوند و آن را کاملتر میکنند. ولی این موضوع به طور کامل در بخشهای پلتفرمینگ پایانی، مشاهده نمیشود.
بازبینی تصویری:
بدون شرح…
از جمله مواردی که افکتهای تصویری خیلی راحت میتوانند حواستان را پرت کنند.
هیچ راهی برای تغییر دکمههای کنترلی وجود ندارد.
اگر در این قسمت از بازی به فشردن پی در پی دکمههای تمام اصوات بپردازید، سیستم صوتی بازی دچار مشکل شده و این عنوان تا مدتی کوتاه، بی صدا میشود!
نمونهای از این که چرا به نقشه نیاز است. فقط یک نت موسیقی در مراحل باقی مانده، ولی این که در کدام یک از مراحل و دقیقا کجای آن است را فقط خدا میداند.
نتیجهی دریافتیتان در انتهای مبارزات ریتمیک، هیچ تاثیری بر پیشروی در بازی ندارد.
اگر خوب دقت کنید، میتوانید شاهد ریزکاریهای گرافیکی جالبی همچون تاثیرگذاری منابع نور بر مدل کارکتر اصلی باشید.
نکات مثبت:
گرافیک و انیمیشنهای دوست داشتنی
موسیقیهای عالی
گیم پلی چالش برانگیز
وجود تعداد زیادی از شوخیها و اشارات به عناوین دیگر
نکات منفی:
عدم پشتیبانی از برخی کنترلرها
نبود امکان تعویض دکمههای کنترلی
پیچیدگی بیش از حد بازی از نیمهی دوم به بعد
طولانی شدن بیش از اندازهی برخی مبارزات ریتمیک
دشوار شدن پیشروی در مراحل و جمع آوری آیتمها به خاطر نبود نقشه
سخن آخر: Songbird Symphony یک بازی ریتمیک خوش ساخت با استایل گرافیکی و انیمیشنهایی دوست داشتنی، موسیهای گوش نواز و گیم پلیای چالش برانگیز است. با این حال، بعضی از انواع مبارزات ریتمیک، در کنار نبود یک نقشه برای رفت و آمد بهتر در بخشهای پلتفرمینگ، ممکن است به رنجشهایی منجر شود؛ مخصوصا برای آن عده از کاربرانی که تجربهی کمتری در این سبک دارند.
Verdict
Songbird Symphony is a well-done rhythm game with adorable graphical style and animations, ear-catching soundtrack and a challenging gameplay. However, some varieties in rhythm battles, along with a lack of a map for better navigation in platforming sections, might lead to some frustrations; especially for the lesser experienced players in this genre
Final Score: 7.5 out of 10