Menu

نقد و بررسی بازی Octopath Traveler

نقد و بررسی بازی Octopath Traveler

"به قلم رضا لیاقت"

این نقد براساس نسخه ارسالی سازندگان برای سایت پردیس‌گیم نوشته شده است.

در یک غروب پیکسلی زیبا در شهر Atlasdam، هشت نفر دور هم جمع شده‌اند. درحالی که یکی از آن‌ها سعی می‌کند جیب پیرمردی را خالی کند، یک کشیش مهربان از همان گروه سعی می‌کند به پیرمرد کمک کند که مشکلات زندگی‌اش را حل بکند. همینقدر زیبا و همینقدر متناقض. این داستان هشت قهرمان ما در Octopath Traveler است. مهم نیست که یکی از آن‌ها شوالیه‌ای با افتخار و دیگری رقاصی قاتل است. این هشت نفر بدون اینکه خودشان یا ما بدانیم چرا، با هم سفر می‌کنند تا ماجراجویی خود را تمام بکنند. به Octopath Traveler خوش آمدید، JRPG کلاسیک ساخته Square Enix و Acquire. آیا این بازی می‌تواند عطش طرفداران jrpg های قدیمی را سیر بکند؟

در ابتدای بازی باید یکی از هشت شخصیت موجود را به عنوان شخصیت اصلی انتخاب کنید

Octopath traveler در نگاه اول بسیار عالی به نظر می‌رسد. وقتی بازی را اجرا می‌کنید، موسیقی جذاب آن نظر شما را جلب می‌کند و وقتی وارد خود بازی می‌شوید، گرافیک هنری بازی با چشمان شما بازی می‌کند. پس از گذشت مدتی و تجربه گیم‌پلی بازی حتی بیشتر به وجد می‌آیید و حس می‌کنید که بازی چیز‌های زیادی برای گفتن دارد …. متاسفانه اشتباه می‌‌کنید. در OT هر چیزی که باید را در همان چند ساعت اول بازی تجربه می‌کنید. اگر هم امید به این دارید که حداقل بازی بتواند یک روند مناسب را طی کند شاید بازی شما را ناامید کند، زیرا در بعضی قسمت‌های مهم گیم‌پلی و داستان کمبود هایی دارد.

از گیم‌پلی بازی شروع می‌کنیم. مبارزات بازی ترکیبی از Shin Megami Tensei(یا Persona) و Dragon Quest است. هر دشمن نسبت به سلاح یا جادوی خاصی ضعف دارد و در صورتی که از نقطه ضعف او استفاده کنید می‌توانید دشمنتان را Break کنید، در این حالت دشمن نوبتش را از دست می‌دهد و از حملات شما damage بیشتری دریافت می‌کند. همچنین می‌توانید حملات خود را نگه دارید تا چند نوبت جلوتر حمله قوی‌تری را استفاده کنید. از طرفی نیز شخصیت‌ها مشابه سری Dragon Quest هر کدام شغل یا همان کلاس مخصوص به خود را دارند، و در آینده نیز می‌توانید یک شغل دوم نیز برای هر شخصیت انتخاب کنید. هر شغل سلاح و جادو های مخصوص به خود را دارد و در خارج از مبارزات نیز قابلیت‌های متفاوتی دارد. این قابلیت‌ها Path Action و Talent هستند. به کمک Patch Action ها می‌توانید با NPC ها ارتباط برقرار کنید و به کمک Talent ها نیز می‌توانید یک سری فعالیت‌های خاص انجام دهید. برای مثال Path Action کلاس Theif دزدیدن Item از NPC ها و Talent آن‌ نیز باز کردن صندوق‌های قفل شده است.

Octopath Traveler در ذات خود یک JRPG کلاسیک است، این یعنی انتخاب از میان تعداد زیادی شخصیت و Grind کردن زیاد و Grind زیاد به معنی مبارزات زیاد است، نقطه قوت OT در اینجاست که این Grind، که در قالب Level Up کردن شخصیت‌ها انجام می‌شود خسته کننده نیست و یکی از جذابیت‌های بازی است، اما نقطه ضعف بازی این است که این فرایند را به شدت خطی کرده است. در OT برای انجام داستان، هر شخصیت باید به سطح خاصی رسیده باشد و این سطح بندی‌ها روندی خطی ایجاد می‌کنند، مثلا برای انجام دادن بخش دوم داستان Therion، سطح پیشنهادی 22 است در حالی که برای بخش دوم داستان Olberic، سطح پیشنهادی 27 است. این سطح بندی‌ها عملا به این معنی است که در ابتدا باید داستان Therion را انجام بدهید و سپس داستان Olberic نتیجه کار این می‌شود که ما با یک Grind خطی رو به رو هستیم که دیگر به اندازه قبل جذاب نیست. نکته بدتر اینجاست که بازی بیش‌تر فعالیت‌های جانبی مثل Dungeonهای اضافی را برای سطوح بالاتر بازی قرار داده و احتمالا در 15 ساعت اول تجربه بازی فعالیت جانبی خاصی انجام نخواهید داد بنابراین Grind ابتدای بازی چندان پاداش خاصی به بازیکن نمی‌دهد.

برای اینکه بتوانیم راجب روند بازی صحبت بکنیم، ابتدا باید راجب داستان بازی کمی توضیح بدهیم. Octopath Traveler داستان هشت نفر را در سرزمین Orsterra دنبال می‌کند. داستان هر شخصیت چهار بخش دارد و باید به طور موازی دنبال شود( به دلیل سطح بندی هر بخش). داستان این شخصیت‌ها تقریبا جدا از هم هستند و به جز موارد اندکی هیچ ارتباطی با هم ندارند. خود شخصیت‌ها هم همچنین حالتی دارند و به جز تعدادی دیالوگ جانبی بی تاثیر در داستان، هیچ جایی در داستان هم دیگر ندارند و به همین علت نیز یک کشیش و یک دزد بدون هیچ توضیح و علت خاصی با هم سفر می‌کنند و به رابطه بین این دو نیز پرداخته نمی‌شود. در کل بازی شخصیت پردازی جالبی ندارد و با بیشتر شخصیت‌ها نمی‌شود ارتباط گرفت. هرچند بسته به بازیکن استثنائاتی نیز می‌توانند وجود داشته باشند. خود داستان‌ها نیز کاملا کلیشه‌ای و سطح پایین هستند و در حدی که عملا اتفاقاتی که در تعدادی از بخش‌های داستان یک شخصیت رخ می‌دهند کاملا تکراری هستند، مثلا در بخش اول و دوم داستان therion دقیقا باید با جا زدن خود به عنوان یک تاجر به داخل یک ساختمان نفوذ کنید و چیزی را بدزدید. هرچند در انتها این داستان‌ها کمی اوج می‌گیرند اما در کل بسیار ضعیف ساخته شده‌اند.

تنها ارتباط شخصیت های مختلف با هم در قالب این دیالوگ‌های بی تاثیر است.

روند بازی به این صورت است که باید هر بخشِ داستان شخصیت‌ها را به طور موازی پیش ببرید تا محتوای جدید باز بکنید، به طور کلی روند بازی به شما اجازه می‌دهد از همه مکانیک‌هایی که در چند ساعت اول با آن‌ها آشنا شدید استفاده کنید و لذت ببرید اما دو مشکل این تجربه را خدشه دار می‌کنند. اول اینکه بخش اول داستان همه شخصیت‌ها آموزشی است و شما تقریبا 8 ساعت درگیر این آموزش ها هستید. دوم اینکه Dungeon‌ها و حتی بعضی Boss‌های بازی کاملا شبیه به هم هستند و بعد از مدتی این موضوع را به وضوح حس خواهید کرد. با همه ضعف‌هایی که تا اینجا گفته شد، اگر با گیم‌پلی بتوانید ارتباط برقرار کنید احتمالا از زمانی که برای Octopath Traveler می‌گذارید لذت خواهید برد.

Octopath Traveler یک بازی پیکسلی با گرافیک هنری بسیار زیبا است، نور پردازی در بازی بسیار عالی انجام شده و سرزمین Orseterra شامل مناطق مختلفی، از بیابان‌ها تا کوهستان‌های سرد، می‌شود و تک تک مناظر بازی با چشمان شما بازی می‌کنند، مدل کارکتر‌ها و افکت‌ها نیز به خوبی طراحی شده و قطعا بزرگترین نقطه قوت OT گرافیک پیکسلی زیبای آن است.

بازبینی تصویری:

Octopath Traveler طبیعت متنوع و زیبایی دارد.

Octopath Traveler در بعضی مواقع کاملا جدی می‌شود.

بازی بدون هیچ توضیحی و بدون هیچ ارتباط داستانی از شما می‌خواهد که بقیه شخصیت‌ها را پیدا کنید.

داستان Olberic یکی از داستان‌های خوب و هویت دار بازی است.

حواستان به قسمت‌های پنهان dungeon ها باشد.

نقاط قوت

گرافیک زیبا
مبارزات

نقاط ضعف

داستان
شخصیت پردازی
تکراری بودن Dungeonها
شروع کند بازی
گرفتن آزادی عمل بازیکن با سطح بندی داستان

و در پایان

Octopath Traveler می‌توانست یک پرچمدار باشد، ولی تنها به ارائه یک تجربه کلاسیک کفایت کرده، مبارزات و گرافیک جذاب نمی‌توانند بازی را به جایگاه بالایی که پتانسیلش را داشت برسانند و داستان و شخصیت پردازی ضعیف بازی نیز تنها از ارزش بازی می‌کاهند. با این حال اگر دلتان برای یک jrpg کلاسیک تنگ شده، بدون شک octopath traveler تجربه‌ای خواهد بود که از آن لذت خواهید برد.

Verdict

Octopath Traveler could have beeen a flagship JRPG, but instead it is content with delivering a classic jrpg experience, Beautiful visuals and combat cannot bring the game to the place the game deserves and weak story and character writing only hurt the game further. But still if you miss those classic JRPGs then Octopath Traverler is deffinetly an experience you are going to enjoy.

Score PC Version : 7