نقد و بررسی بازی Team Sonic Racing

نقد و بررسی بازی Team Sonic Racing

"به قلم پرهام آقاخانی"

نقد این بازی براساس نسخه ارسالی سازندگان برای سایت پردیس‌گیم نوشته شده است.

شاید باورتان نشود، ولی اکنون حدود شش سال از زمان عرضه شدن Sonic & All-Stars Racing Transformed می‌گذرد. برای همین بود که خبر در حال ساخت بودن یک ریسینگ جدید از سوی Sumo Digital در SXSW 2018 همه را هیجان زده کرد. با این حال، سازندگان و حتی ناشر بازی بارها تاکید کردند که این بازی در واقع دنباله‌ای بر ریسینگ‌های All-Stars نیست. حالا که بازی عرضه شده است، می‌توان کاملا دلیل پافشاری‌های سازندگان و ناشر بر روی این مورد را درک کرد. Team Sonic Racing حتما باید به عنوان یک محصول جداگانه و نو بررسی شود تا بتوان به نوآوری‌هایش پی برده و از آن لذت برد.

برخلاف ریسینگ‌های پیشین، Team Sonic Racing از یک بخش داستانی بهره می‌برد که با نام World Adventure به مخاطب ارائه می‌شود و ترکیبی از بخش World Tour در نسخه‌ی Transformed با داستان سرایی Visual Novel گونه است. در این بخش داستانی، سونیک و دوستانش توسط یک کارکتر جدید با نام Dodon Pa (که هیچ ربطی به سری بازی Dodonpachi ندارد) به مسابقه دادن دعوت می‌شوند و در طی مسابقاتی که انجام می‌دهند، اتفاقات مختلفی رخ می‌دهد. در کل می‌توان گفت که داستان بازی علیرغم ساده بودنش، یکی از نقات قوت این نسخه محسوب می‌شود. دیگر نه خبری از موجودات فضایی مهاجم و استفاده از اسلحه‌های گرم برای مقابله با آن‌ها است، نه از ارتش مقاومت علیه اگمن و نه از کشته شدن NPCها در سکانس‌های سینمایی؛ هیچ عنصر تاریک و اصطلاحا Edgyای در داستان بازی وجود ندارد و فقط بر روی ارائه‌ی یک داستان سرگرم کننده با دیالوگ نویسی‌های هوشمندانه تمرکز شده است که نتیجه‌ی مناسبی را به همراه داشته است.

در زمینه‌ی دیالوگ نویسی، Team Sonic Racing واقعا در سطح باور نکردنی‌ای ظاهر شده است؛ البته اگر دیالوگ‌های سونیک را فاکتور بگیریم. نه تنها بخش داستانی پر از جوک‌های مختلف است (که برخی از آن‌ها خیلی خوب هستند و برخی دیگر نه)، بلکه در طول گیم پلی هم می‌توانید نظاره گر گفته شدن جملاتی غیر منتظره از سوی کارکترها باشید و فقط کافیست که در طول بازی دیالوگ‌هایی همچون ""Who's your daddy, Shadow? را از زبان Tails بشنوید تا دهانتان از شدت تعجب باز بماند. ولی درست همانطور که قبلا اشاره شد، کیفیت دیالوگ‌های سونیک چندان جالب نیست و او در طول بخش داستانی بیشتر به یک موجود نفهم و بی خیال شباهت دارد تا آن شخصیت بذله گوی همیشگی.

کلیت گیم پلی این بازی درست همانند نسخه‌ی قبلی است و تمام ویژگی‌های کنترلی ماشین‌ها این عنوان بدون هیچ تغییری، از Transformed به این نسخه نیز انتقال یافته‌اند. نحوه‌ی اجرای تمام تکنیک‌ها همانند دریفت کشیدن، شلیک آیتم‌ها و اجرای حرکات نمایشی دقیقا همانند Transformed است و حتی هندلینگ اتومبیل‌ها هم همچنان به نرمی و خوشایندی نسخه‌ی قبلی است. البته با این تفاوت که اکنون مسابقات در قالب تیم‌های سه نفره انجام می‌شوند و رتبه‌ای که هر عضو از تیم در مسابقه کسب می‌کند، تاثیر شگرفی بر نتیجه‌ی آن و احتمال پیروزی تیم خواهد گذاشت. به همین منظور، گیم پلی بازی دچار تغییراتی شده تا بازیکنان بتوانند در راستای رسیدن به این هدف، به هم یاری برسانند.

در این نسخه، هر کدام از کارکترها در یکی از سه کلاس Speed و Technique و Power جای دارند که ویژگی‌های مختلفی را در اختیار آن‌ها قرار می‌دهند. مثلا کلاس Speed توانایی دفع حملات با دریفت کردن، کلاس Technique توانایی حرکت بر روی سطوح ناهموار، و کلاس Power هم قابلیت تخریب موانع مختلف را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. علاوه بر این، هر کدام از کلاس‌ها نیز می‌توانند به انواع خاصی از Wispهای انحصاری (جایگزین آیتم‌ها در این نسخه) استفاده کنند. اما این پایان کار نیست و در کنار این ویژگی‌های مبتنی بر کلاس، اعضای تیم می‌توانند تا توسط یک سری توانایی‌های دیگر، به یکدیگر کمک کنند.

به عنوان مثال، هنگامی که یکی از اعضای تیمتان از سایرین جلوتر باشد، مسیری طلایی رنگ را در پشت سر خود به جای می‌گذارد که می‌توانید با ورود به آن، سرعت حرکت خود را بیشتر کنید. در صورتی هم که توسط حریف‌ها مورد هدف قرار بگیرید و یا از مسیر خارج شوید، هم تیمی‌هایتان می‌توانند تا با استفاده از تکنیک Skimboost و عبور کردن از کنار شما با سرعت بالا، شما را در حالت Boost قرار داده و به سرعت به سمت جلو بفرستند تا از بقیه عقب نمانید. حتی می‌توانید در صورتی که نیازی به آیتم‌های خود ندارید، آن‌ها را با فشردن دکمه‌ی B با سایر اعضای تیم به اشتراک بگذارید و یا هنگامی که به آیتم نیاز دارید، این دکمه را بفشارید تا از سایر اعضای تیم درخواست کنید تا آیتم‌هایشان را به شما بدهند. با انجام هرکدام از این کارهای تیمی نیز، یک نوار خاص در پشت ماشین‌ها شروع به پر شدن می‌کند که در صورت کامل شدنش، می‌توان از تکنیک Team Ultimate استفاده کرد. با استفاده از این تکنیک، ماشین برای مدتی محدود ضد ضربه شده و همچنین سرعت آن نیز به شدت افزایش می‌یابد. در صورتی هم که هر سه عضو تیم با هم نسبت به فعال کردن این تکنیک اقدام کنند، می‌توانند برای مدت زمان بیشتری از آن استفاده کنند.

تمام این موارد باعث شده‌اند که گیم پلی تیمی بازی به طرز عجیبی، بسیار سرگرم کننده باشد؛ مخصوصا اگر آن را به صورت چند نفره و با دوستان و یا اعضای خانواده‌ی خود انجام دهید. اما با این حال و با وجود سرگرم کننده بودن گیم پلی، مشکلاتی وجود دارند که باعث شده‌اند کیفیت کلی آن پایین بیاید. به عنوان مورد اول، سرعت گیم پلی این نسخه نسبت به Transformed به شدت کاهش داشته است و دیگر حتی خبری از افکت‌های مختلف برای القای حس سرعت هم نیست که البته مشکل خیلی بزرگی به شمار نمی‌رود. از سویی دیگر، با وجود این که بخشی برای مسابقه به صورت معمولی و تکی (به جای تیمی) در بازی وجود دارد، اما این بخش‌ها اصلا تجربه‌ی خوبی را در مقایسه با مودهای تیمی ارائه نمی‌دهند.

از همه بدتر هم این وضعیت هوش مصنوعی در بخش World Adventure است که واقعا آزار دهنده است. هوش مصنوعی حریفان در این بخش به طرز عجیبی، فوق العاده تهاجمی رفتار می‌کند و همواره می‌توانید یک تیم خاص را پیدا کنید که اعضایش با انجام اعمالی از بمباران کردنتان توسط آیتم‌ها و Team Ultimate گرفته تا رسیدن به شما از فواصل دور در عرض چند ثانیه، بلای جانتان شوند. این مورد لطمه‌ی خیلی سنگینی به گیم پلی زده است؛ چون زمانی که تمام وقت بخواهید سریع نوار Team Ultimate خودتان را پر کنید تا جلوی حمله‌ی قطعی تیم حریف و باخت حتمی را بگیرید، دیگر مجالی برای تفریح کردن نمی‌ماند. متاسفانه حتی هوش مصنوعی یارهای خودی نیز با این که در اکثر مواقع بسیار خوب کار می‌کند، در بعضی مواقع با تخته سنگ برابری می‌کند و لحظات زیادی پیش می‌آید که یارتان جلوی حرکت شما را بگیرد، شما را با یک Skimboost حساب نشده به خارج از مسیر پرتاب کند و یا آن قدر بد عمل کند که در رده‌های آخر مسابقه جای گرفته و تمام شانس پیروزی شما را بر باد دهد.

مورد بعدی‌ای که ارزش بازی را پایین آورده است، تنوع پایین مراحل بخش داستانی است. متاسفانه بخش World Adventure از تنوع مناسبی در مراحلش بهره نمی‌برد و تمام این مراحل از مسابقات معمولی و بعضا تکراری تشکیل شده‌اند. این در حالی است که مودهای متنوعی از جمله King of the Hill و یا Vampire Mode در بخش چند نفره قابل دسترسی هستند و می‌شد که با استفاده از آن‌ها در این بخش، اندکی بر تنوع آن افزود. البته این موضوع به این معنی نیست که بخش داستانی کاملا عاری از مودهای مختلف است و درست برخلاف چیزی که احتمالا فکر می‌کنید، چالش‌های مختلفی را به عنوان فعالیت جانبی در اختیارتان می‌گذارد. اما مسئله اینجاست که اکثر این چالش‌ها به قدری سخت هستند و به عملکردهای بی نقص نیاز دارند که پیروز شدن در آن‌ها، کار هر کسی نیست و احتمالا به همین دلیل، آن‌ها را نادیده خواهید گرفت.

بعد از اتمام هر مسابقه، وضعیت عملکرد شما و درجه سختی انتخابی توسط بازی بررسی شده و بسته به مقدار امتیازی که بدست می‌آورید، مقداری سکه برای دریافت آیتم‌های شخصی سازی ماشین‌ها دریافت می‌کنید. البته درست برخلاف چیزی که ممکن است فکر کنید، در بازی هیچ بخش فروشگاهی وجود ندارد و باید آیتم‌ها را به صورت تصادفی در بخش Mod Pods دریافت کنید که از لحاظ ساختاری، بسیار به نمونه‌ی مشابه در عنوان Dragon Ball FighterZ شباهت دارد. شما می‌توانید به ازای هر 10 سکه، تعدادی آیتم کمکی برای مسابقات و یا موارد متعددی از جمله قطعات، رنگ‌ها، تم‌ها و حتی بوق‌های مختلف را برای ماشین‌ها دریافت کرده و از آن‌ها برای تقویت یا تغییر ظاهر ماشین خود استفاده کنید. با این که بازی تنوعی در حد بازی‌های بزرگ این سبک را در بخش شخصی سازی ارائه نمی‌دهد، ولی برای یک عنوان ریسینگ آرکید در سطح فوق العاده‌ای قرار دارد. هرچند که تاثیر تقویت قطعات چندان در طول گیم پلی قابل ملاحضه نیست.

از منظر گرافیکی با عنوانی سروکار داریم که شاید از نظر فنی نتواند نظر دوست داران و عاشقان گرافیک واقع گرایانه را جلب کند، اما از نظر گرافیک هنری و طراحی محیط‌ها و کارکترها در سطح فوق العاده‌ای قرار دارد. تقریبا تمام مسیرهای مسابقه به شدت شلوغ و رنگارنگ هستند و با وفاداری کامل به منابع اصلی خودشان ساخته شده‌اند. اما حیف که نسخه‌ی PC اصلا در شرایط مناسبی نیست. متاسفانه نسخه‌ی PC بازی از یک سری مشکلات همچون به وجود آمدن ایرادات گرافیکی بر روی تکسچرها، Scale شدن نادرست صفحه در حالت Fullscreen، و همچنین وجود Stutter و افت فریم‌های پی در پی در حین گیم پلی رنج می‌برد. از سویی دیگر، نسخه‌ی PC این بازی درست برخلاف نسخه‌های کنسولی، اجازه‌ی تشکیل تیم با دوستان و مسابقه با سایر کاربران آنلاین را نیز به بازیکن نمی‌دهد و فاقد این ویژگی است که معلوم نیست با چه منطقی چنین تصمیمی در مورد آن گرفته شده است.

اما موسیقی جایی است که بازی حسابی در آن می‌درخشد. اگر یادتان باشد، در نقد بازی Sonic Forces به این موضوع اشاره کردیم که موسیقی‌های آن بازی به جز یکی دو مورد خاص، خوب نیستند و نمی‌توانند در ذهنتان ماندگار شوند. حالا دقیقا عکس این موضوع در Team Sonic Racing اتفاق افتاده است و این عنوان از نظر موسیقی، بهشت طرفداران سونیک به شمار می‌رود. در این نسخه نه تنها به یک سری موسیقی جدید، بلکه به قطعاتی ریمیکس شده از موسیقی‌های فوق العاده‌ی این سری همچون Can You Feel The Sunshine (Sonic R) و Rooftop Run (Sonic Unleashed) و Sandopolis Zone (Sonic 3 & Knuckles) نیز دسترسی خواهید داشت که از کیفیتی مثال زدنی برخوردار هستند. حتی تیم Crush 40 نیز پس از غیبتی طولانی، دوباره به سری بازگشته است و قطعه‌ی جدید Green Light Run آن‌ها از نظر ریتم، به دنباله‌ای معنوی بر Live & Learn (Sonic Adventure 2) شبیه است.

در بحث صداگذاری نیز باز هم شاهد تکرار مکررات از سوی سگا در زمینه‌ی تعویض صدا پیشه‌ها هستیم. درست است که یک سری از صدا پیشه‌ها مثل راجر کریگ اسمیت و Mike Pollock دوباره برای ایفای نقش‌هایشان بازگشته‌اند، ولی باز هم شاهد تغییر صداپیشه‌ها در این سری هستیم و اکنون صداگذاران یک سری از کارکترها مثل Omega و Knuckles و Silver تغییر کرده‌اند. اگر از حق نگذریم، صداپیشگان جدید توانسته‌اند تا به خوبی از پس صداگذاری کارکترها بر بیایند؛ ولی صدای جدید Silver اصلا و ابدا با شخصیتش جور در نمی‌آید و شاید بهتر باشد سگا کمی به این شخصیت بد شانس رحم کند.

بازبینی تصویری:

قضیه‌ی اسم وسط سونیک هم برای خودش معمایی شده است.

از جمله لحظاتی که هوش مصنوعی بخش داستانی، تمام شانس پیروزی‌تان را نابود می‌کند.

بالاخره پای Gachaها به سری سونیک هم باز شد. البته خبری از پرداخت‌های درون برنامه‌ای نیست و آیتم‌های Legendary هم فقط رنگشان با بقیه فرق می‌کند.

قبل از شروع هر مسابقه می‌توانید از یک سری آیتم کمکی نیز استفاده کنید.

در بخش‌های آنلاین، هیچ محدودیتی در انتخاب ترکیب اعضای تیم وجود ندارد.

نکات مثبت:

گیم پلی تیمی لذت بخش و سرگرم کننده

مکانیک‌های تیمی بسیار خوب

دیالوگ نویسی بسیار مناسب

موسیقی‌های خارق العاده

عمق مناسب بخش شخصی سازی

نکات منفی:

سختی بیش از اندازه‌ی برخی چالش‌ها

تکراری شدن بخش داستانی

هوش مصنوعی آزار دهنده در بخش داستانی

صداگذاری Silver چندان با شخصیتش جور نیست

مشکلات فنی و گرافیکی و همچنین فقدان یک سری ویژگی‌ها در نسخه‌ی PC

کیفیت نامناسب ارتباطات و امکانات بخش آنلاین در نسخه‌ی PC

هیچ راهی برای رد کردن صفحه‌ی نتایج بخش آنلاین وجود ندارد

و در پایان

هنگامی که این عنوان را به مانند یک بازی جدید و مستقل در نظر بگیریم، Team Sonic Racing علیرغم داشتن یک سری مشکل، تجربه‌ای بسیار سرگرم کننده با مکانیک‌های تیمی‌ای که خوب طراحی شده‌اند را در اختیار مخاطب قرار می‌دهد. ولی در مقایسه با عناوین ریسینگ پیشین سازندگان آن، TSR آن میزان از جذبه و پولیش‌ای که آن عناوین داشتند را ندارد. بنابراین، کسانی که با ذهنیت "یک ریسینگ All-Stars دیگر" به سراغ این عنوان بروند، قطعا ناامید خواهند شد.

Verdict

When considered as a separate and new title on its own, Team Sonic Racing is a really fun game with well-thought team mechanics; despite having some problems. But when compared to previous Sumo Digital racers, it does not have the same amount of charm and polish those games had. Therefore, those who play this game expecting it to be another All-Stars racing will be disappointed

Final Score: 7 Out Of 10

PC Port Score: 5.5 Out Of 10