نقد و بررسی بازی Crackdown 3

نقد و بررسی بازی Crackdown 3

"به قلم متین نصیری"

بازی Crackdown 3 بعد از 4 سال تاخیر، بالاخره منتشر شد؛ عنوانی که با شعار استفاده از شبکه ابری و تخریب پذیری صد در صد بر سر زبان‌ها افتاد و همین موارد باعث تاخیرهای پی در پی آن شدند! اکنون نتیجه‌ی نهایی در دسترس همه قرار گرفته و ما می‌توانیم ببینیم که آیا این همه تاخیر و انتظار ارزشش را داشته یا نه؟

ابتدا با بخش کمپین داستانی شروع می‌کنیم که توسط استودیوی Sumo Digital ساخته شده و همانند هر بازی معمولی دیگری، فاقد پشتیبانی شبکه ابری و تخریب پذیری صد در صد است. بخش کمپین با یک کات‌سین جهت تعریف آغازین داستان و یک Tutorial ساده شروع می‌شود. سپس شما در یک نقشه‌ی نه چندان بزرگ رها می‌شوید و خب طبق معمول باید تمام قسمت‌های این نقشه را از چنگ دشمنان دراورید! یک ساعت اول بازی جذاب و هیجان انگیز است. پرش‌های آزادانه برروی بام ساختمان‌ها، سلاخی کردن دشمنان و منفجر کردن ماشین‌ها و پایگاه‌های دشمن، حس رضایت خاصی را به همراه دارد! اما بازی خیلی سریع ماسک خود را از دست می‌دهد و شما با یک تجربه‌ی بسیار خسته کننده و تکراری مواجه خواهید شد که نه تنها در قسمت طراحی و تنوع مراحل حرفی برای گفتن ندارد، بلکه قدرت‌ها و توانایی‌هایی که به مرور به قهرمان اصلی بازی اضافه می‌شوند، قادر به حفظ جذابیت گیم‌پلی نیستند!

در Crackdown 3 دشمن اصلی شما، شرکت صنعتی TerraNova Worldwide است که توسط شخصی به نام "الیزابت نیماند" (Elizabeth Neemand) مدیریت می‌شود. با این حال، این شرکت شامل سه زیر مجموعه با ریاست‌های متفاوت است : بخش تدارکات، صنعت و امنیت. هر بخش هم توسط چندین شخص اداره می‌شود. بدیهی است که داستان کلیشه‌ای این بازی از شما می‌خواهد که نقش یک قهرمان را بازی کنید که شهر را از چنگال شرکت‌های فاسدی که منافع خود را به سلامتی و امنیت شهروندانش ترجیح می‌دهد، آزاد کنید!

حال نحوه‌ی تاثیرگذاری این کانسپت برروی گیم‌پلی قابل تامل‌تر است! خب هر کدام از این رئیس‌ها، مراحل منحصر به فرد خود را دارند و شما با طی آن مراحل، می‌توانید با رئیس آن بخش مواجه شوید. مثلا مراحلی که صرفا برای یکی از رئیس‌های مجموعه‌ی صنعت طراحی شده اند، از شما می‌خواهند که یک پایگاه صنعتی را نابود کنید. حدود 7 تا پایگاه صنعتی در سطح شهر وجود دارند و شما با نابودی همه‌ی آن‌ها، آن رئیس را در وضعیت بدخیم قرار می دهید و اکنون یک باس فایت در انتظار شما است!

خب این روند که شما با نابود کردن پایگاه ها، رئیس آن قسمت را در حالت آسیب پذیر قرار می‌دهید و سپس با او مبارزه می‌کنید، تا حدودی شبیه به Shadow of Mordor است. روی کاغذ، روند جالبی برای پیشروی به نظر می رسد اما در مرحله‌ی اجرا، متاسفانه شاهد عملکرد خوبی نیستیم. مراحلی که برای هر کدام از رئسا طراحی شده، بسیار شبیه به یکدیگر هستند. شما در هر صورت باید یک قسمت را منفجر کنید و یا تعدادی از افراد را بکشید! به عبارت ساده‌تر، نبرد با باس فایت ها جذاب و نفس گیر هستند اما مسیری که باید تا آن طی کنید، بسیار خسته کننده و طاقت فرسا است.

در Crackdown 3 شما با یکی از پوچ‌ترین و بی هدف‌ترین شهرهای دنیای بازی مواجه هستید! در ظاهر شاید شبیه به یک شهر مدرن شلوغ و پرزرق و برق باشد اما وقتی به جزئیات آن توجه می‌کنید، متوجه می‌شوید که سازندگان واقعا هیچ وقتی برای پویاسازی شهر نداشته‌اند! فقط کافیست به حرکت NPC ها و واکنش‌های شهر به اتفاقات مختلف توجه کنید. مثلا یک بار وارد یکی از قسمت های حومه‌ی شهر شدم، یک میله‌ی آهنی بدست گرفتم و شروع کردم به ضربه زدن و کشتن مردم! یکی یکی مردم آن منطقه را کشتم اما هیچ واکنشی از سوی بازی ندیدم. جالب است، یک مامور ویژه که هدفش نجات شهر است، مردم را می‌کشد و بازی هم هیچ مجازاتی برای این کار در نظر نمی گیرد!

سیستم ارتقای شخصیت بازی تاحدودی جالب است. شما بر اساس نحوه‌ی مبارزه و اسلحه‌هایی که استفاده می‌کنید، امتیازهای خاصی دریافت خواهید کرد که این امتیازها به صورت اتوماتیک شما را در شاخه‌ی مربوطه Level Up می‌کنند و یک قابلیت جدید به شخصیت شما اضافه خواهد شد. این سیستم شاید برروی کاغذ جوابگو باشد اما متاسفانه قدرت‌ها و توانایی‌هایی که در طول زمان به شخصیت بازی اضافه می‌شوند، چندان باعث افزایش، و یا بهتر است بگوییم که حفظ جذابیت اولیه‌ی بازی نخواهند شد.

حال می‌رسیم به بخش چندنفره، بخشی که قرار بود نقطه‌ی قوت این بازی باشد و دلیل اصلی تاخیرهای پی در پی در انتشار بازی بوده است. متاسفانه تجربه‌ی مالتی پلیر کرک داون یک تجربه‌ی خسته کننده، بدون هیجان و فاقد انگیزه می‌باشد که در یک کلمه میتوان نام "فاجعه" را برروی آن گذاشت!

شبکه ابری تاثیر خودش را نشان می‌دهد و بسیار هم بهینه هست به گونه ای که با اینترنت های ایران هم میتوان از آن استفاده کرد اما مسئله این است که تخریب پذیری ساختمان‌های مالتی پلیر بیشتر شبیه به یک شوخی زشت است! دنیای بازی در بخش مالتی پلیر بسیار ساده و خالی از هرگونه جزئیاتی که از یک بازی نسل هشتمی انتظار می‌رود، می‌باشد. ساختمان ها خالی و دیوارهای آن ساده و یکدست هستند و زمانی که به آن ها شلیک می‌کنید، دیوارها در تکه های بزرگ و با کمترین جزئیات ممکن، فرو می‌ریزند. در همین لحظه، من با خودم فکر می کردم که آیا پردازش تخریب چنین ساختمان‌های پوچ و ساده‌ای از توان خود کنسول‌ها خارج بود؟ آیا واقعا به قدرت شبکه ابری نیاز بود؟ این درحالیست که در برخی از بازی‌های نسل هشتمی نظیر Batman: Arkham Knight و Battlefield 1 ما شاهد تخریب‌پذیری‌های بسیار چشمگیرتر بوده‌ایم!

بخش چندنفره شامل دو حالت با نام‌های Agent Hunter و Territories می‌باشد. در حالت Agent Hunter دو تیم پنج نفره در برابر یکدیگر قرار می‌گیرند و اعضای هر گروه ده دقیقه فرصت دارند تا افراد گروه مقابل را کشته و سپس مدال آن‌ها را بردارند. در پایان مسابقه، گروهی که بیشترین تعداد مدال‌ها را داشته باشد، برنده است. نکته جالب این است که وقتی یک مامور می‌میرد، مدالش بعد از 10 ثانیه ناپدید می‌شود؛ بنابراین تمرکز شما لزوما نباید برروی کشتن دشمنان باشد، بلکه باید به این فکر کنید که هدفتان را چه زمانی و در چه موقعیت مکانی‌ای بکشید تا بتوانید مدالش را هم دریافت کنید! در حالت Territories هم چندین منطقه وجود دارد که شما باید آن‌ها را تصرف کرده و به کنترل خود دراورید.

نکته‌ی مثبتی که درمورد بخش چندنفره‌ی Crackdown 3 می‌توان گفت، این است که سازندگان به جای استفاده از سیستم پاداش دهی ساده و سنتی که تقریبا در همه‌ی بازی های آنلاین دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند، یک سیستم جدید و انقلابی خلق کرده‌اند! بدین صورت که خود بازی عملا هیچ پاداشی به شما نمی‌دهد و شما بعد از اتمام یک مسابقه، نه اسلحه‌ی جدیدی بدست می‌آورید، نه آیتم خاصی دریافت می‌کنید و نه حتی Level Up می‌شوید، بلکه یک اچیومنت برای شما بازی می‌شود!! بله درست است، تنها انگیزه‌ای که سازندگان برای تجربه‌ی بخش مالتی پلیر به بازیکنان می‌دهند، وجود اچیومنت‌ها هستند! به لطف وجود این سیستم انقلابی، تجربه‌ی بخش چندنفره در کمتر از یک ساعت تمام جذابیت خود را از دست می‌دهد و فقط بازیکنانی که اصولا "شکارچی اچیومنت" هستند، مجبور هستند که بیشتر از یک ساعت تجربه‌ی تکراری و خسته کننده‌ی بخش چندنفره این بازی را تحمل کنند!

گرافیک بخش چندنفره حتی از بخش کمپین هم بدتر است و باعث شد که مجددا به این فکر فرو بروم که آیا Crackdown 3 برای نسل هفت مناسب‌تر نبود؟! مخصوصا با توجه به اینکه قابلیت "دعوت دوستان" و امکان بازی کردن بخش چندنفره با دوستان خودتان در این بازی وجود ندارد، به نظر خیلی منطقی‌تر است اگر سازندگان آن را یک یا دو نسل پیش روانه‌ی بازار می‌کردند!

ایده‌ی بخش چندنفره‌ی Crackdown 3 در کانسپت اولیه بسیار جذاب‌تر و بلندپروازانه‌تر بود اما متاسفانه روند ساخت طولانی و چالش‌های استفاده از شبکه‌ی ابری باعث شد که ما هرگز پیاده سازی آن ایده‌ی اولیه را نبینیم و نتیجه‌ی نهایی همانطور که گفتیم یک تجربه‌ی پوچ، خسته کننده و در یک کلمه "فاجعه" باشد!

بازبینی تصویری

تری کروز، از معدود ویژگی‌های مثبت Crackdown 3!

لیست رئیس‌های شرکت TerraNova Worldwide و شباهت این سیستم با بازی Shadow of Mordor

یک تصادف بزرگ (!) در جاده

تقریبا تمام مراحل از شما می‌خواهند که صرفا یک چیزی را نابود کنید!

ظاهر شهر بسیار پر زرق و برق است

یک غروب دل انگیز…

نکات مثبت:

وجود شخصیت Terry Crews با شوخ طبعی جالب!

نبردهای جذاب باس‌فایت‌ها

نکات منفی:

مراحل تکراری و تجربه‌ی خسته کننده

عدم وجود تنوع و نوآوری در گیم‌پلی

شهر پوچ و خالی با گرافیک بد

داستان کلیشه‌ای و شخصیت پردازی‌های ضعیف

عدم وجود سیستم پاداش دهی مناسب در بخش چندنفره

پیاده سازی بی‌کیفیت تخریب پذیری صد در صد

سخن پایانی:

بازی Crackdown 3 روند ساخت سختی را پشت سر گذاشت و حتی تا مرز لغو شدن نیز پیش رفت. گذر سال‌ها و افت کیفی نمایش‌های بازی، باعث شد که کمتر کسی انتظار یک بازی خوب را داشته باشد. اما حتی با سطح توقع پایین هم نمی توان از تجربه‌ی Crackdown 3 لذت برد، حتی برای سرگرم شدن و وقت کشی و ما تجربه‌ی این بازی را مگر به افرادی که واقعا عاشق Crackdown هستند، هرگز پیشنهاد نمی کنیم.

Verdict

Crackdown 3 had a troubled development process with numerious delays and almost got cancelled. Passing years and downgraded showcases lowered our expectations but even with that consideration, Crackdown 3 is not an enjoyable experience. It's not fun and it doesn't worth investing time. Therefore, we do not recommend this game at all, expect if you are a die hard Crackdown fan!

Score: 3 – Xbox One X Version